นโยบายสร้างนิสัยเสีย สนับสนุนคนเบี้ยวหนี้ สุดยอดเลยคิดได้ไง

ขนาดผู้นำทางจิตวิญญาณยังโกงติดคุกเลย เรื่องแค่นี้จิ๊บๆ

ถ้าคนมองแค่นโยบาย จะเข้าใจว่า รัฐบาลทำอะไรโง่ๆ เอาเงินไปละลายกับพวกไร้วินัย สปอยกันเละเทะ

แต่ถ้ามองลึกๆ รัฐบาลทำแบบนี้ เพื่อสร้างฐานเสียงให้พรรค โดยๆที่ไม่ต้องควักเงินตัวเองสักบาทเดียว

และเนื่องจากพวกคนไร้วินัยทางการเงินและไร้วินับในการใช้ชีวิต เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศไทย การใช้นโยบายนี้ ย่อมซื้อใจฐานเสียงส่วนมากในประเทศได้ แบบไม่ต้องควักเงินพรรคสักบาทเดียว ให้เป็นภาระของภาษีประชาชนผู้มีวินัย ภาระของคลังที่นำรายได้เข้าประเทศ

จริงๆนโยบายประหลาดแบบนี้ ประเทศเจริญแล้วก็ทำกัน มีทั้งคล้ายกันและต่างออกไป เช่น การเปิดประเทศรับผู้อพยพเกรดต่ำเข้ามามากๆ (ด้วยโครงการต่างๆ) แล้วให้สัญชาติเขาเพื่อมาเลือกตั้งเพิ่มฐานเสียง ถ้าคุณอ่านข่าว ดูสื่อต่างชาติบ่อยๆ จะรู้ว่า ประเทศอื่นที่มันดีๆ ก็อ่วมไม่แพ้กัน กับความเห็นแก่ตัวของนักการเมืองบางกลุ่ม ที่ทำทุกอย่าง เพื่อคงอำนาจของตัวเองไว้ให้นานที่สุด

แยกประเด็นออกจากกัน

คนไม่เบี้ยวหนี้ - อันนี้ดีอยู่แล้ว คุณได้อัตราดอกเบี้ยที่เป็นอัตราปกติ เครดิตเรทติ้งดี ถ้าจำเป็นก็สามารถกู้ยืมในอนาคตได้ไม่ลำบาก ดังนั้นจ่ายต่อไปไม่ต้องไปอิจฉา

คนเบี้ยวหนี้ - โดนอัตรดอกเบี้ยขั้นสูงสุด บวกสารพัดค่าธรรมเนียม เครดิตเสีย อนาคตหากู้ไม่ได้นอกจากกู้นอกระบบดอกเบี้ยมหาศาล ไม่จ่าย=อันตรายต่อชีวิต

ธนาคาร - ชอบคนจ่ายหนี้ปกติ และชอบคนเบี้ยวหนี้ที่ยอมจ่ายดอกเบี้ยพิเศษ แต่ไม่ชชอบคนเบี้ยวหนี้ที่หนีหนี้  นโยบายนี้ธนาคารเห็นดีด้วยดังคำพังเพย กำหนี้ ดีกว่ากำตด

รัฐบาล - ออกนโยบายนี้ ประโยชน์เพื่อช่วยธนาคารครับ ไม่ได้ช่วยคนติดหนี้อะไรหรอก เพราะกลัว NPL. และอีกด้านคือช่วยตัวเองเพื่อให้ได้คะแนนเสียง

คนไม่มีหนี้ - ความไม่มีหนี้คือลาภอันประเสริฐ ได้กำไรล้วน ๆ จากเงินที่เอาไปฝากธนาคาร ที่ธนาคารต้องเจียดส่วนแบ่งจากดอกเบี้ยที่เก็บได้เอามาจ่าย และได้เงินไปใช้ฟรี ๆ

เอาเปรียบคนสุจริต ถนัดนัก