ไม่อยากอยู่แล้ว

งานจิงโจ้ได้งัดทุกสกิลมาใช้ ปาล์มมี่ขอโทษที่กะปริมาณไม่ดี ไม่ได้สั่งของไปเยอะ ทำให้แฟนคลับไม่ได้ของที่ตัวเองอยากได้ ช่วงประมูลบีบหัวใจเมมเบอร์มาก หลายคนเครียดและกดดัน ร้องไห้ตามแอล รู้สึกใจเจ็บ ทัชกับ

แนะนำตัวนะครับผมกีฟอายุ 17 ปี ตอนนี้ผมต้องการเล่าเรื่องปัญหาที่ผมเผชิญยุตอนนี้ คือครอบครัวผมอะในบ้านที่ผมยุมี 3 คน ย่า ผม น้า พ่อแม่ผมเสีย แล้วปัญหาคือเวลาที่ผมมีปัญหากับย่าผมจะชอบแก้ตัวให้ตนเองแต่ทุก

ได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนเก่าคนนึง คุยกันไปมาจนมาถึงเรื่องงานแล้วก็คาใจอยู่ประโยคนึง "กุทำงาน 18.00-02.00 ทำบัญชีของร้าน ทั้งหมด เดือนละเป็นล้านๆ กดดันมากก " สงสัยว่างานบัญชีนี่ มีที่ต้องทำในเว

คือว่าปกติแล้วเป็นคนไม่คิดมากเลย ครอบครัวก็ไม่เคยกดดัน แต่ข่วง4-5ปีที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้เรากับคิดเรื่องฆ่าตัวตายตลอดเวลาเลยค่ะ อย่างเช่นเมื่อวานนี้เราคิดว่ "เออถ้าเรากินยานอนหลับเกินขนาดเราจะตายไห

ผม17และคับวันนี้เย้~~~แต่คงไม่มีคนมาแฮปหรอก.. คือปกติแล้วผมไม่ค่อยเป็นอะไรหรอกแต่พออยู่มาถึงปัจจุบัน​ก็เริ่มรู้สึกไม่อยากจะมีชีวิตอยู่สักเท่าไหร่คือท้อก็ชีวิตมากตอนนี้ทำอะไรก็โดนแม่ด่าตลอดโดนใช้งานในท

คุณคิดว่ามันใช้ได้ไหม ส่วนตัวคิดว่าพอได้แต่ก็คิดถึงอยู่ดี พยายามคิดว่าเขาอย่างนุ้นอย่างนี่เราต้องเจอคนที่ดีกว่านี้คิดแต่สมองแต่ใจไม่ไปเห้อ คุณคิดว่าตัดใจแบบไหนกัน

ขออภัยนะครับ ถ้ากระทู้ส่วนมากจะออกแนวระบาย ก็นั้นแหละครับ ผมมักรู้สึกแย่กับสิ่งต่างๆในชีวิต แต่จะให้ผมไปชี้หน้าด่าคนอื่นหรอ มันไม่มีใครทำได้หรอก ยอมถูกทำร้ายดีกว่าทำร้ายคนอื่น แล้วเวลาผมรู้สึกเศร้า เห

เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนช่วงปิดเทอมเราอยากหางานทำ เราเป็นนักศึกษาค่ะ ด้วยความที่ไม่เคยทำงานที่ไหนมาก่อนเลย ทางบ้านก็ค้าขายเป็นเจ้าของกิจการไม่เคยเป็นลูกจ้างเค้า เรื่องของเรื่องคือไม่อยากกลับบ้าน ก็เลย