ไดอารี่ 1

โอ้ ว้าว! คุณมานั่งร้องไห้ แล้วโทษเพื่อนร่วมทีมของคุณไปทั่ว คุณเก่งมากพรสวรรค์มาจากไหนกัน ถึงได้กล้าพูดว่ามันเป็นความผิดของคนอื่น เมื่อคุณพ่ายแพ้กับการแข่งขัน คุณกับไม่ยอมรับความเป็นจริง ว่าคุณนั่นได้พ่ายแพ้ แต่กับมาโทษ ว่ามันเป็นเพราะฉัน และเพื่อนร่วมทีม อื้ม ฉันรู้สึกอยากหัวเราะให้ดังๆ กับน้ำตาของคุณ และปากที่เอาแต่โทษคนอื่นไปซะทั่วของคุณจริงๆ แล้วที่น่าขบขันไปตามๆกัน คือคุณพยายามบังคับพวกเขา ให้มาปลอบคุณ หลังจากที่คุณร้องไห้กับความพ่ายแพ้นี้ ที่คุณไม่อาจจะยอมรับมันได้ ทั้งที่คุณพึ่งโทษพวกเขาไปเมื่อกี้ 5555 ในตอนนั้นฉันแอบพยายามไม่หัวเราะถึงที่สุดแล้วนะ5555🤣🤣