จิตตั้งเด่นเป็นหนึ่งอยู่ภายใน ขันธ์5เป็นสมมุติเรียก อาการที่จิตเคลื่อนไป กระเพื่อมไปขณะนั้น ว่าเคลื่อนไปกับอารมณ์อะไร
จิตกระเพื่อมไปกับอารมณ์อะไร จึงตั้งชื่ออาการที่จิตกระเพื่อมไปตอนนั้นว่า นี่คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน
ขันธ์5 จึงไม่มีอยู่จริง มีชื่อเรียกได้ เพราะมีการกระเพื่อมของจิต
การรู้ว่าขณะนั้นจิตกระเพื่อมไปด้วยอะไร จึงสมมติเรียกขันธ์5ได้
เมื่อจิตตั้งมั่น(สมาธิ) จึงจะเห็นได้  เห็นทั้งขันธ์5และจิตตั้งมั่น เพราะเมื่อมีสมาธิจิตจะแยกออกมาจากขันธ์5 จึงเห็นทั้งตัวจิตเองและอาการกระเพื่อม