คือก่อนจะเรียนจบม.ต้นเราได้เริ่มคุยกับเพื่อนคนนึงที่เป็นโรคซึมเศร้า เราเห็นว่าช่วงนั้นเขาอยู่คนเดียวก็เลยเขาไปคุยด้วย แรกๆเราก็พอไหวเพราะก็ไม่ได้คุยกันเยอะขนาดนั้น แต่ซักพักเขาเริ่มอยากระบายปัญหาต่างๆ

เราเป็นแพนิค มีเรื่องฝังใจ อะไรที่เราเคยทำพลาดหรือทำออกมาไม่ดีเท่าที่เราหวัง รู้สึกผิดหวัง เสียใจ เรื่องเหล่านี้มันยังฝังใจทำให้หยุดคิดไม่ได้สักที ไปแนวธรรมะก็แล้ว พยายามไม่คิดก็แล้ว กินยาก็แล้ว พยายา

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลยเราอยากจะระบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ และอยากได้รับคำแนะนำจากพี่ๆในนี้ แต่ขอบอกก่อนว่าช่วงนี้เราค่อนข้างที่จะอ่อนไหวจึงขอคำแนะนำที่ไม่ฮาร์ดคอมากเกินไปนะคะ อย่างแรกเลยค่ะเร

สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องอยากสอบถามพี่ๆเพื่อนๆที่เคยผ่านประสบการณ์นี้หรือบางคนอาจจะเผชิญกับสถานการณ์นี้อยู่ค่ะ หนูเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ กำลังเรียนชั้นปี1ที่ต้องเดินทางมาเรียนไกลถึงกรุงเทพ หนูคิดถึงบ้านมา

วันนี้เป็นวันที่เรารู้สึกเหนื่อยแทบไม่ไหว ตอนนี้เราต้องไปแข่งโครงงาน และต้องกลับมาตามงานอีก และงานก็ต้องเสร็จภายในวันนี้และพรุ่งนี้ต้องมีสอบอีก เรารู้สึกว่าจัดการชีวิตเริ่มไม่ทัน และรู้สึกเหนื่อยล้าสะ

คือ เรากำลังตัดสินใจเดิออกมาจจากความสัมพันธ์ที่มันไม่ชัดเจนค่ะ หลายๆกระทู้ที่เคยตั้งไป ตอนนี้คนเก่าเรากลับมาค่ะ แต่เขาให้เราแก้ไขตัวเองเปลี่ยนตัวเองจากอดีตที่เคยทำผิดกับเขา ตอนนี้ที่เราทำมาก็เกือบๆจะ

เคยไม่มีที่ระบายไหม?มันอาจเป็นความรู้สึกที่เข้าใจยาก อารมณ์เหมือนไม่มีใครเข้าใจเราเกมือนเราสู้อยู่คนเดียว เหนื่อย อยากจะร้องให้เเต่ไม่มีน้ำตาออกมา ให้ใครเป็นที่พึ่งไม่ได้บางคนเหมือนจะพึ่งได้เเต่ก็พึ่

เหนื่อยกับชีวิตที่ต้องเป็นทั้งเดอะแบก และผู้เสียสละ มีชีวิตอยู่หรือไปตอนนี้มีค่าเท่ากัน ปัญหาที่แบกรับ ภาระหน้าที่ที่ต้องทำ แบกทั้งภาระทั้งความรับผิดชอบ เหนื่อยสุดๆในชีวิต พูดกับคนรอบข้างเค้าก็มองเป็