คือก่อนจะเรียนจบม.ต้นเราได้เริ่มคุยกับเพื่อนคนนึงที่เป็นโรคซึมเศร้า เราเห็นว่าช่วงนั้นเขาอยู่คนเดียวก็เลยเขาไปคุยด้วย แรกๆเราก็พอไหวเพราะก็ไม่ได้คุยกันเยอะขนาดนั้น แต่ซักพักเขาเริ่มอยากระบายปัญหาต่างๆ

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลยเราอยากจะระบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ และอยากได้รับคำแนะนำจากพี่ๆในนี้ แต่ขอบอกก่อนว่าช่วงนี้เราค่อนข้างที่จะอ่อนไหวจึงขอคำแนะนำที่ไม่ฮาร์ดคอมากเกินไปนะคะ อย่างแรกเลยค่ะเร

สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องอยากสอบถามพี่ๆเพื่อนๆที่เคยผ่านประสบการณ์นี้หรือบางคนอาจจะเผชิญกับสถานการณ์นี้อยู่ค่ะ หนูเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ กำลังเรียนชั้นปี1ที่ต้องเดินทางมาเรียนไกลถึงกรุงเทพ หนูคิดถึงบ้านมา

เราเป็นแพนิค มีเรื่องฝังใจ อะไรที่เราเคยทำพลาดหรือทำออกมาไม่ดีเท่าที่เราหวัง รู้สึกผิดหวัง เสียใจ เรื่องเหล่านี้มันยังฝังใจทำให้หยุดคิดไม่ได้สักที ไปแนวธรรมะก็แล้ว พยายามไม่คิดก็แล้ว กินยาก็แล้ว พยายา

วันนี้เป็นวันที่เรารู้สึกเหนื่อยแทบไม่ไหว ตอนนี้เราต้องไปแข่งโครงงาน และต้องกลับมาตามงานอีก และงานก็ต้องเสร็จภายในวันนี้และพรุ่งนี้ต้องมีสอบอีก เรารู้สึกว่าจัดการชีวิตเริ่มไม่ทัน และรู้สึกเหนื่อยล้าสะ

เกริ่นก่อนว่าเมื่อเจ็ดปีก่อนเราเป็นโรคซึมเศร้า อาการหนักมาก พบแพทย์ รับยามาทาน นอนทั้งวันเพราะมีความคิดจะ...คุณหมอเลยจ่ายยาแบบหลับเยอะๆ นอนมากๆก็ไม่ไหว เลยไปวัด เอาธรรมะเยียวยาจิตใจ จนวันหนึ่งไปเจอแม

สวัสดีค่ะ พอดีรู้สึกเหนื่อยล้า ไม่กำลังใจ หมดไฟ ไม่มีคนรับฟังและไม่อยากมีชีวิตอยู่ (ไม่ได้อยากตาย) รบกวนขอกำลังใจหรือช่วยส่งข้อความเตือนสติ ให้ชีวิตมีแรงฮึดสู้หน่อยค่ะ

คือ เรากำลังตัดสินใจเดิออกมาจจากความสัมพันธ์ที่มันไม่ชัดเจนค่ะ หลายๆกระทู้ที่เคยตั้งไป ตอนนี้คนเก่าเรากลับมาค่ะ แต่เขาให้เราแก้ไขตัวเองเปลี่ยนตัวเองจากอดีตที่เคยทำผิดกับเขา ตอนนี้ที่เราทำมาก็เกือบๆจะ

เหนื่อยกับชีวิตที่ต้องเป็นทั้งเดอะแบก และผู้เสียสละ มีชีวิตอยู่หรือไปตอนนี้มีค่าเท่ากัน ปัญหาที่แบกรับ ภาระหน้าที่ที่ต้องทำ แบกทั้งภาระทั้งความรับผิดชอบ เหนื่อยสุดๆในชีวิต พูดกับคนรอบข้างเค้าก็มองเป็