สวัสดีค่ะ ขอพื้นที่ตรงนี้เพื่อระบายเฉยๆนะคะ
วันนี้เหนื่อยใจ ท้อแท้มากมาย กับสิ่งที่เป็น ชีวิตที่เจอ
อดีตมันผ่านไปแล้วไม่ได้แคร์ หรือสนใจใยดีแล้วค่ะ. เป็น single mom มาเกือบ 2 ปีแล้ว แต่ที่เหนื่อยปัจจุบันเพราะการทำมาหากินมันฝืดเคืองเหลือเกิน

ลูกก็โตขึ้นทุกวันๆ มองดูลูกแล้วก็น้ำตาไหล ว่าแม่จะเลี้ยงลูกได้ดีแค่ไหนนะ.

มีเหนื่อยใจ ท้อใจ นอนร้องไห้เงียบๆคนเดียวในยามที่ท้อแท้ ขึ้นมา  คืนนี้ก็เหมือนกัน ความเครียดที่สะสมมันค่อยๆไหลออกตา. มันเหนื่อยนักแล้ว  ก็รุ้ว่าต้องสู้ ต้องอดทน กอดลูกตอนหลับยิ่งสะอื้น สงสารตัวเอง สงสารลูก โชคดึที่มีลูกน่ารัก ไม่ดื้อมากมาย

บางทีรุ้สึกเสียใจที่ลูกอยากกินแล้วไม่มีเงินพอซื้อให้ลูกกิน  นึกน้อยใจ ทำไมเราตกอับขนาดนี้เลย

ชีวิตมันเศร้าได้ขนาดนี้เลยเหรอ.

บอกตัวเองทุกวันว่าต้องอดทน ต้องสู้. ให้กำลังใจตัวเองเสมอมา

แค่อยากมาระบายเฉยๆค่ะ

เหนื่อยใจ... แต่ไหวอยู่.  

ไม่ไหวก็ต้องไหว เพื่อลูกชายคนเดียวของแม่
แม่จะอดทน จะดูแลลูกให้ดีที่สุดที่แม่จะทำได้
จะล้มซักกี่ครั้ง แม่ก็จะลุกขึ้น.  

สู้ๆนะ สู้เพื่อลูก. อดทนนะ อดทนเพื่อลูก