พอเพียง vs เพียงพอ toshare

บทความนี้เป็นการขยายความหัวข้อ “พุทธานุสสติกับสุญญตาวิหาร” โดยเชื่อมโยงแนวคิดหลักจากเอกสารต้นฉบับเข้ากับหลักฐานทางพระปริยัติธรรม เพื่อแสดงให้เห็นว่า การเจริญพุทธานุสสติ (การระลึกถึงพระพุทธ

....ครูผู้แบบอย่างให้..............ปฏิบัติ สอนสั่งศิษย์มั่นขจัด...............กิเลสร้าย อารีแต่งแปลงดัด...................บเบื่อ...บ่นเฮย จวบศิษย์จิตกระจ่างละม้าย......สุริยะสู้"สละตน" ....

สวัสดีครับ มาอีกแล้ว ธรรมใดๆ เกิดขึ้นเหราะเหตุ ดับเพราะเหตุดับ มาแชร์เทคนิค ปฎิบัติธรรมครับ 1. สำรวจ ความเห็นตนเอง มา จากเหตุใด จะได้ค้นต้นตอได้ว่า มาจากอวิชชา หรือวิชชา 2. เพราะมีสัญญาจึงมีคำพูด สัญญ

@ "​ค่า"ฅน เด่นชัด ที่​"ตัดตน" ก่อผล สันติ ผลิไสว มุ่งเมตตา ​แ​บ่งปัน มุมั่นไป จน,​เจ็บทุกข์ ​สด​​ใส ​ไม่หวาดเกรง

จง ฅนสู้!หลุดพ้น .....กิเลสหลง พ้นบ่วงห่วงพะวง .....โลภร้าย ปัญญาสติทลายกรง ......"กู"ก่อ ปันแบ่ง!แท้เหรียญป้าย .....เบิกหล้าสู่สรวง

@ "ความจริง" แสงสว่างให้ .....เห็นหน ปฏิบัติต่อกัน ผล .....สุขสร้าง เป็น "ชีวิตแท้" ดล .....สันติ กิเลส เหตุ อ้างว้าง .....ขจัดได้ดัง"หวัง"

"ตัดตน" ดั้นด้น ปฏิบัติ ชีวิต ไสวชัด ขจัดผยอง ใส่ใจ แบ่งปัน "พลัน" มั่นปอง "ปัญญา"จอง จงประจักษ์ หลักชน

....เหง้าบัวตัวอยู่ใต้..........ผิวนที ยังชีพเฉกอินทรีย์.............รอบข้าง แวดล้อมรอบชั่วดี.............มีหมด ก่อเกิด “ตัวตน” สร้าง........"รู้ชอบ”คือประเด็น ....เป็นคนวงแวดล