จากกระแส Woman to Woman ที่กำลังฮิตฮอต
“เป็นเพชรของพ่ออย่าไปเป็นก้อนกรวดของใคร”
“เราไม่ได้มีเวลามากพอมาสอนลูกชายใครให้เป็นผู้ใหญ่”
“ไม่ต้องรีบเพราะมันไม่ได้จบที่งานแต่ง”
กระทู้นี้ไม่ได้มีเจตนาจะโจมตีผู้ชายหรือใครแต่อย่างใด แต่อยากมาพูดคุยแลกเปลี่ยนมุมมองผู้หญิงในปัจจุบันว่า
“อยากบอกอะไรกับผู้หญิงด้วยกัน” ซึ่ง จขกท. เองเพิ่งดูซีรีย์จีน 2 เรื่องจบไป ที่มีความเกี่ยวข้องกับผู้หญิงในยุคนี้ว่า
“จงสตรอง ยืนด้วยลำแข้ง และเชิดหน้าเข้าไว้”
ความรัก ความสัมพันธ์ เป็นสิ่งสวยงาม แต่อะไรจะเรียลไปกว่าเพลงของพี่อ๊อฟปองศักดิ์ที่ว่า
“ก็ขึ้นชื่อว่าความรัก ความรักในชีวิตจริง ไม่มีอะไรแน่นอน ใจมันอ่อนแอแพ้ความรัก เพิ่งรู้ว่ารักในชีวิตจริง มันยิ่งกว่าในนิยาย”

มาขอแชร์ซีรีย์จีนเรื่องแรก
“กุหลาบร้อยรัก” นำแสดงโดย หลิวอี้เฟย คือสวยจึ้งตาแตกมากกกก ยิ่งดูยิ่งฟิน การเป็นผู้หญิงสวยเริ่ดเชิดนี่มันเหมาะกับกระทู้ Woman to Woman จริงๆ ค่ะ จขกท. ว่าเป็นซีรีย์ที่โคตรจะเรียลในสังคมจริงๆ ว่า ขึ้นชื่อว่าความรักไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ ตัวนางเอกเองก็ผ่านเรื่องราวความรักมามากมาย ตั้งแต่รักแรกอันหอมหวาน รักที่เป็นพ่อของลูกที่สร้างเนื้อสร้างตัวมาด้วยกันจนมีฐานะมีลูก แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกรากัน จะเห็นว่านางเอกคือตัวแทนของผู้หญิงยุคนี้จริงๆ ที่ไม่ยอมจำนนต่อขนบธรรมเนียมเดิมๆ อยู่บ้านเลี้ยงลูก มีผัวเลี้ยง นางคือปรังส์ข่าเลือกที่จะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ทำงานแบบสับๆ ท้ายที่สุดแล้วนางก็เข้าใจความสัมพันธ์ดีว่าไม่มีอะไรแน่นอน
วันนี้รักกัน พรุ่งนี้ไม่รู้... ก็อยู่สวยๆ เป็นตัวแม่ตัวมัมตัวมารดาไปค่ะ อย่าได้แคร์

เรื่องที่ 2
ก่อนหนอนไหมจะกลายเป็นผีเสื้อ เรื่องราวของเพื่อนสาวในความสัมพันธ์สุดจะยุ่งเหยิง เรื่องนี้จะวัยรุ่นหน่อย แนว coming of age เป็นเรื่องที่ จขกท. ชื่นชอบเหมือนกัน และคิดว่าได้มุมมองหลายอย่างเลยทีเดียว ตอนเราเป็นสาวแรกรุ่น ความรักฮอร์โมนมันพลุ่งพล่าน เรามักไม่ค่อยมีเหตุผลในเรื่องความรัก การเลือกคนรักอะไรอย่างนั้นหรอก ก็แค่ได้รักเท่านั้นเอง ซึ่งซีรีย์เรื่องนี้ก็คือสะท้อนให้เห็นแบบจริงๆ เลยว่า การมีแฟนไม่ดี ไม่ได้คิดจะจริงอะไร การมีแฟนที่ดีอยู่แล้วแต่ถูกแฟนทิ้งเพราะไปเจอคนใหม่ที่ดีกว่า การเข้าไปอยู่ในความสัมพันธ์เราสองสามคน อยู่ๆ ก็กลายเป็นน้อยเขา มันก็เออว่ะ...ความรักมันสุดจะไร้เหตุผล และอะไรๆ ก็เกิดขึ้นได้ เราจะควบคุมมัน และทำให้มันเป็นอย่างใจคิดได้ยังไง ท้ายที่สุดแล้วเราก็จะเติบโตและเข้าใจว่า...ความรักมันก็แค่นี้จริงๆ
จขกท. ขอส่งท้าย Woman to Woman “ถ้าขอให้กล่าวถึงทุกสิ่งที่รัก ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าคุณจะกล่าวถึงตัวเอง”
Woman to Woman มีอะไรอยากบอกไหม ???
“เป็นเพชรของพ่ออย่าไปเป็นก้อนกรวดของใคร”
“เราไม่ได้มีเวลามากพอมาสอนลูกชายใครให้เป็นผู้ใหญ่”
“ไม่ต้องรีบเพราะมันไม่ได้จบที่งานแต่ง”
กระทู้นี้ไม่ได้มีเจตนาจะโจมตีผู้ชายหรือใครแต่อย่างใด แต่อยากมาพูดคุยแลกเปลี่ยนมุมมองผู้หญิงในปัจจุบันว่า “อยากบอกอะไรกับผู้หญิงด้วยกัน” ซึ่ง จขกท. เองเพิ่งดูซีรีย์จีน 2 เรื่องจบไป ที่มีความเกี่ยวข้องกับผู้หญิงในยุคนี้ว่า “จงสตรอง ยืนด้วยลำแข้ง และเชิดหน้าเข้าไว้”
ความรัก ความสัมพันธ์ เป็นสิ่งสวยงาม แต่อะไรจะเรียลไปกว่าเพลงของพี่อ๊อฟปองศักดิ์ที่ว่า “ก็ขึ้นชื่อว่าความรัก ความรักในชีวิตจริง ไม่มีอะไรแน่นอน ใจมันอ่อนแอแพ้ความรัก เพิ่งรู้ว่ารักในชีวิตจริง มันยิ่งกว่าในนิยาย”
มาขอแชร์ซีรีย์จีนเรื่องแรก “กุหลาบร้อยรัก” นำแสดงโดย หลิวอี้เฟย คือสวยจึ้งตาแตกมากกกก ยิ่งดูยิ่งฟิน การเป็นผู้หญิงสวยเริ่ดเชิดนี่มันเหมาะกับกระทู้ Woman to Woman จริงๆ ค่ะ จขกท. ว่าเป็นซีรีย์ที่โคตรจะเรียลในสังคมจริงๆ ว่า ขึ้นชื่อว่าความรักไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ ตัวนางเอกเองก็ผ่านเรื่องราวความรักมามากมาย ตั้งแต่รักแรกอันหอมหวาน รักที่เป็นพ่อของลูกที่สร้างเนื้อสร้างตัวมาด้วยกันจนมีฐานะมีลูก แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกรากัน จะเห็นว่านางเอกคือตัวแทนของผู้หญิงยุคนี้จริงๆ ที่ไม่ยอมจำนนต่อขนบธรรมเนียมเดิมๆ อยู่บ้านเลี้ยงลูก มีผัวเลี้ยง นางคือปรังส์ข่าเลือกที่จะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ทำงานแบบสับๆ ท้ายที่สุดแล้วนางก็เข้าใจความสัมพันธ์ดีว่าไม่มีอะไรแน่นอน วันนี้รักกัน พรุ่งนี้ไม่รู้... ก็อยู่สวยๆ เป็นตัวแม่ตัวมัมตัวมารดาไปค่ะ อย่าได้แคร์
เรื่องที่ 2 ก่อนหนอนไหมจะกลายเป็นผีเสื้อ เรื่องราวของเพื่อนสาวในความสัมพันธ์สุดจะยุ่งเหยิง เรื่องนี้จะวัยรุ่นหน่อย แนว coming of age เป็นเรื่องที่ จขกท. ชื่นชอบเหมือนกัน และคิดว่าได้มุมมองหลายอย่างเลยทีเดียว ตอนเราเป็นสาวแรกรุ่น ความรักฮอร์โมนมันพลุ่งพล่าน เรามักไม่ค่อยมีเหตุผลในเรื่องความรัก การเลือกคนรักอะไรอย่างนั้นหรอก ก็แค่ได้รักเท่านั้นเอง ซึ่งซีรีย์เรื่องนี้ก็คือสะท้อนให้เห็นแบบจริงๆ เลยว่า การมีแฟนไม่ดี ไม่ได้คิดจะจริงอะไร การมีแฟนที่ดีอยู่แล้วแต่ถูกแฟนทิ้งเพราะไปเจอคนใหม่ที่ดีกว่า การเข้าไปอยู่ในความสัมพันธ์เราสองสามคน อยู่ๆ ก็กลายเป็นน้อยเขา มันก็เออว่ะ...ความรักมันสุดจะไร้เหตุผล และอะไรๆ ก็เกิดขึ้นได้ เราจะควบคุมมัน และทำให้มันเป็นอย่างใจคิดได้ยังไง ท้ายที่สุดแล้วเราก็จะเติบโตและเข้าใจว่า...ความรักมันก็แค่นี้จริงๆ
จขกท. ขอส่งท้าย Woman to Woman “ถ้าขอให้กล่าวถึงทุกสิ่งที่รัก ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าคุณจะกล่าวถึงตัวเอง”