เมื่อคุณแม่จะเดินไปตลาด แต่เห็นรถสองแถวผ่านมาจึงเรียกรถแทน ระยะจากจุดขึ้นไปปลายทางคือ 350 เมตรโดยประมาณจาก Google Map ทีนี้ขับไปสัก 250 เมตร เจอต่างชาติโบกเรียก จึงไล่คุณแม่ลง และเรียกเก็บค่าโดยสารปกติ  

ทำแบบนี้ถูกต้องไหม จริงอยู่ว่าเข้าใจได้ว่าใครก็ต้องการเงิน คนไทยนั่งราคารถรอบเมืองคือ 20 แต่ฝรั่งเหมาได้เป็นกอบเก็บกำก็เข้าใจได้ แต่ในความคิดผมคือถ้าจะไล่ผู้โดยสารไปเอาต่างชาติ มันควรไม่เก็บเงินไหมเพราะไม่ทำตามสัญญาให้ครบถ้วน

---เพิ่มเติม---

เอาจริง ๆ แล้วสองแถวเมืองลำปางบางส่วน เxี้ย สุดยอด ผมแทบไม่อยากจะใช้ถ้าไม่จำเป็นสุด ๆ 

หลายปีก่อนผมมาทำงานลำปาง ความประทับใจแรกคือสองแถวเลย ได้งานแล้วมาตามหาที่พัก ก็คิดว่าสองแถวน่าจะช่วยได้
โบกคันแรก พี่ครับ ผมเพิ่งได้งานที่ลำปาง ต้องการหาคอนโดครับ บอกหลังจากออกจากอพาร์ตเม้นต์ข้าวหอมตรงบุญญาวาทย์ พาขับวนแล้วไปจอดเยื้องโรงพยาบาลลำปางใกล้ ๆ แยก คนต่างจังหวัดไม่รู้พิกัด แต่มันคือคนละฝั่งของตึกแถว เดินทะลุซอยเล็ก ๆ ข้ามไปได้ในสองสามนาที

เจอคันแรกโกง ผมก็ยืนงง ๆ ใกล้แยก เลยถามร้านแถวนั้นแล้วว่าเดินก็ไกล เรียกรถเถอะ แล้วเขาก็ชี้ว่าไปทางนั้น (ด้านเซนทรัล) แต่ไม่ได้บอกจุด ก็ยืนรอเรียกสองแถวต่อไป บอกเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือบอกว่าคนเขาบอกทางนั้นมี สองแถวก็พาไปปล่อยหน้าโรงเรียนเทศบาล ที่แถวนั้นก็มีคอนโดแหละ แต่เป็นคอนโดเก่าในซอยข้างโรงเรียนซึ่งผมทราบภายหลัง ประเด็นคือสองแถวเนี้ยไม่ได้เข้าซอย ไม่ได้บอกอะไรเลย แค่จอดหน้าโรงเรียน แล้วบอกแถวโรงเรียนน่าจะมีที่พัก อะไรว่ะนั่น ไม่รู้อย่ารับสิ หรือรู้แต่ขี้เกียจขับไม่แน่ใจ

คันที่สามนี่หนักเลย พาออกนอกตัวเมือง (เส้นทางในเมืองสองแถว) ราคาเหมาเพิ่มขึ้น ฟันให้หนักแล้วรีบชิ่ง ทิ้งไว้ที่โรงแรม คนพื้นที่ไม่รู้ว่ามันคือโรงแรมบอกให้ตายก็ไม่เชื่อ กลับไม่ได้ นอกเมืองไม่มีรถ ต้องให้โรงแรมช่วยเรียกรถให้อีก
 
วันแรกกับลำปางคือ โดนสองแถวหลอกยับ บอกราคาเหมาทั้งหมด ทั้ง ๆ ที่รถรอบเมืองราคา 20 บาท ถ้าแค่นี้ก็ยังพยายามเข้าใจ แต่ไม่มีคันไหนไปจอดที่ คอนโด ที่ต้องการหาเลยสักคันนี่มันต้องแย่ขนาดไหน 

กระทั่งมาอยู่ลำปางแล้ว ตัวผมไม่ใช้สองแถวอีกเลยเว้นแต่จำเป็นมากจริง ๆ อย่ารถเสีย ฝนตกหนัก ลุยไม่สะดวกอะไรแบบนั้น แต่ที่บ้านมีใช้บ้างหากเจอผ่านพอดี หรือโทรเรียกสองแถวประจำ  แต่สิ่งที่พบคือสองแถวหลายคันชอบโกงราคา จะขอเหคมา ไม่ก็บอกราาเกิน ต้องคอยบอกว่าอยู่ลำปางรู้ราคาดีอยู่เสมอ เรียกว่าโกงผู้โดยสารฝังอยู่ในสายเลือด

อีกข้อควรทราบคือสองแถวลำปางไม่มีเส้นทางหรือเวลาประจำ ถ้ายืนคอยอาจต้องคอยเป็นชั่วโมงโดยเปล่าประโยชน์  นักท่องเที่ยวหลายคนเห็นจะตกรถตกเครื่องเพราะยืนคอยสองแถว ต้องให้เบอร์รถเรียกเหมากันไป แล้วต่อให้ไปท่ารถ สองแถวลำปางก็ไม่มีตารางเวลาใด ๆ รอผู้โดยสาร x คนแล้วจับเวลา y นาทีก่อนจะออก ตอนผมรถเสียเคยจะไปประชุมมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปางจากตัวเมือง ก็ไม่อยากรบกวนใครศึกษารู้ว่ามีสองแถวในเมืองไปราชภัฏ รอตั้งแต่ราวเจ็ดโมงจนจะเก้าโมงคนก็ยังไม่ครบ จึงต้องบอกพี่ผมเหมา ไม่งั้นคงไปประชุมสายจริง ๆ นักเรียนจากในเมืองไม่มีรถไปเรียนกันยังไงเนี่ย มหาวิทยาลัยในลำปางอยู่นอกตัวเมืองก็เยอะ ไม่รู้ว่านี่ด้วยหรือเปล่าทำให้นักเรียน ม.6 เลือกไปเรียนจังหวัดอื่นแทนลำปาง ผมเดินผ่านหน้าโรงเรียนลำปางกัลยานีมีแปะว่านักเรียนไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ไหนบ้าง ต่อให้ตัด มช. หรือ มหาวิทยาลัยชั้นแนวหน้าใน กทม. ออก จำนวนนึกศึกษาที่เลือกมหาวิทยาลัยในลำปางก็น้อยมากเทียบกับมหาวิทยาลัยจังหวัดภาคเหนืออื่นด้วยซ้ำ

แท็กท่องเที่ยวด้วยเลยแล้วกัน เผื่อนักท่องเที่ยวเห็นจะพึงระลึกว่าการเดินทางโดยสองแถวลำปางอาจทำให้ประทับใจ(ในทางลบ)ไม่รู้ลืม เข้าใจว่าไม่ดีต่อจังหวัด ทุกวันนี้นักท่องเที่ยวก็ไม่ค่อยจะมีอยู่แล้ว พ่อค้าแม่ค้าบ่นกันมาก หลาย ๆ ร้านในลำปางที่เคยซื้อก็หนีไปขายจังหวัดอื่นหมดแล้ว เชียงใหม่บ้างเชียงรายบ้างก็ว่ากันไป แต่ถ้าผู้มีอำนาจไม่ดูแลก็ปล่อยจังหวัดร้างก็แล้วไปเถอะ เพราะที่แจ้งคือข้อเท็จจริงล้วน ๆ หรือผมและคนบ้านผมอาจเป็นคนมีกรรม ไม่เคยทำบุญพาหนะมาก่อนเลยเจอความลำบากในการเดินทางในลำปางเช่นนี้ คนอื่นไม่เจออะไรก็เป็นได้ล่ะมั้ง