พ่อกับแม่

กับย่าเรามีลูก2คนทึ่พ่อเรากับอา เราเป็นลูกของลูกคนโต อายังไม่มีลูกพ่อกับเเม่ของเรามีลูกกันตอนที่พ่อกับเเม่เรายังวัยรุ่นอยู่ทำให้เราเกิดมาได้ไม่ถึง3ขวบพ่อเเม่เราเเยกทางกันตอนเราเป็นเด็กเรารู้เเค่ว่าพ่อทำงานอยู่ที่...เเม่มีครอบครัวใหม่มีน้อง... เเต่เราก็ยังโทรศัพท์หาพ่อกับเเม่ตลอดด้วยความที่คิดถึงพ่อกับเเม่ ตั้งเเต่เด็กอยู่กับปู่เเละย่ามาตลอดพอเราโตอยู่ในวัยมัธยมย่าเราถามย่าว่าทำไมพ่อกับเเม่ถึงเลิกกันย่าก็บอกว่าเเม่เรามีคนอื่นพ่อเลยเลิกกับเเม่พอเรากำลังจะเรียนจบมัธยมปลายประมานม.6 ปู่กับย่าพาเราไปเที่ยวที่พัทยาได้มีโอกาสเจอพ่อเพราะไม่เคยเจอพ่อเลยเกือบ10ปีทำให้เรารู้ว่าพ่อมีลูกใหม่ เราเสียใจมาก เราเสียใจมากเพราะเราเหมือนโดนทิ้งจากพ่อกับเเม่เหมือนไม่มีคนต้องการวันพ่อวันเเม่เราไม่มีพ่อกับเเม่ได้กราบมีเเต่ปู่กับย่าเราเสียใจมากเราเป็นโรคซึมเศร้าอยาก ฆตต ทุกวันตอนนั้นเรารู้เเต่เราไม่กล้าพูดกับใครจนที่รร .เรามึเเบบสอบน.ร.ว่านรเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่าวันนั้นเราร้องไห้น้ำตาเเตกเราถึงได้เข้ารับการรักษา เราเสียใจมากพ่อกับเเม่เลี้ยงลงมาหาที่บ้านเราก็ไม่คุยด้วยจนเกือบ2เดือนจนวันนึงปิดเทอมเราทำงานมีเงินเราให้ปู่กับย่ากับเเม่ย่าบอกเราว่าให้เเม่เเล้วก็ต้องให้พ่อสิ เรารักย่ามากไม่อยากให้ย่าคิดมากเราเลยให้เเต่สิ่งที่ได้กลับมาคือเค้าพูดว่าไม่ต้องให้ก็ได้ลูกเค้าให้อยู่ทุกวัน (เเม่เลี้ยงเราเค้ามีลูกติดอายุพอๆกับเรา)เราเสียใจมากโทรไปหาเเม่ร้องไห้เล่าให้เเม่ฟังเเม่เลยโทรไปด่าพ่อ เราถึงได้มีโอกาสคุยกับพ่อครั้งนั้น เราพยสยามจะยอมรับเเต่ทำใจไม่ได้จริงไปจะอิจฉาก็ได้เราก็ลูกเหมือนกันทำไมเราถึงไม่ได้เเบบนั้นไม่มีวันนั้นพ่อเราทำไมถึงไม่มาเเม้กระทั่งอวยพรวันเกิดเราด้วยซ้ำ บอกเเต่ว่าน้องอยากได้กนะเป๋า จะถึงวันเกิดน้องเเล้วน้องชอบเค้กหมีพูห์ นะเราก็อยากจะบอกเหมือนกันว่าเราก็อยากได้คำอวยพรวันเกิดจากพ่อเหมือนกัน เราชอบเค้กโดเรม่อนเหมือนมันทำให้เราน้อยใจมากๆเราทำใจไม่ได้จนกระทั่งได้บอกย่าไปว่าหนูไม่อยากเจอพ่อไม่อยากคุยกับพ่อ ถ้าพ่อจะอยากได้อะไรไม่ต้องโทรมาหาหนู (ลูกเลี้ยงของพ่อเราก็มีบทบาทที่ว่าเเม่เราโทรไปด่าพ่อเราเค้าก็มาว่าเราว่าเเม่เค้าก็ไม่เคยเลี้ยงเค้าเลยเค้าเรียนโรงเรียนค่าเทอมตั้งหลายหมื่น พ่อเราไม่มีปัญญาจ่าย เราก็ได้เเต่บอกว่า เราไม่รู้หรอกว่าจะอะไรกันเราทำงานเราไม่ว่างขนาดนั้นเเล้วเราก้เลิกคุยกับลูกเลี้ยวของพ่อเราไปเลย)
**เราผิดมั้ยที่เราไม่อยากเจอพ่อเราไม่อยากเจอเค้า
ตอนเราป่วยอยากจะฆตตก็มีเเต่เเฟนเราที่อยู่ดูเราปลอบเราพาเราไปพบจิตเเพทย์**