...ดวงฤดี ที่หวัง ว่ายังหวัง...

สุสานสรวง ร่วงโรย ดั่งโลกฝัน เงาจันทร์ส่อง ซึ้งซับ กับพฤกษา ดอกไม้โปรย กลบหลับ วิญญาณลา เสียงลมพา โหยหวน ครวญนิรันดร์ ใต้ป้ายหิน ผุพัง ดั่งอาณา ซากอุรา จ่อมจม ทิ้งฝอยฝัน ดินซ่อนร่าง รุ่ยลับ ดับตะวัน

https://www.youtube.com/watch?v=RYknl07ngvc ท่วงทำนองบทเพลง วังเวงแว่วตามลมแผ่วพลิ้วผ่านเปิดม่านฝันพริ้มตาลงส่งจินต์โบยบินพลันนิมิตอันอ่อนหวานแทรกซ่านทรวง เพลงกวีลีลาภาษาศิลป์เหล่ากวินร่ายแม้นสู่แดนสร

นิยามรักที่เพ้อละเมอถึง ช่างลึกซึ้งเนื้อคำย้ำความหมาย เกินกว่าจิตคิดหาอธิบาย ด้วยมากมายในถ้อยร้อยรำพัน มโนทัศน์พัดพรมลมสวาท มายาวาดภาพซึ้งคะนึงฝัน ให้หวนหาค่ำเช้าเฝ้าจำนรรจ์ อัศจรรย์เวียนว่ายในวังวน

0 เยี่ยงไรหนอคิดย้อน .. แล้วร้อนรุ่ม กับเร้ารุมในจิตด้วยคิดถึง เหมือนแววตาวามนั้น .. ร่วมกันตรึง รอยหวานซึ้งลงทรวงแล้วหน่วงไว้ 0 จงรู้เถิด .. คะนึงหาบรรดามี มากกว่าที่รูปพรรณเคยฝันใฝ่ ทุกผูกพันทุกช่วง

*ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ …เราพบกันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่กัน เธอได้จำมันไว้ด้วยใช่ไหม ฉันไม่ลืมถึงจะผ่านนานเพียงใด แล้วเธอล่ะ เธอนึกได้รึยัง …ได้กุมมือคราวนั้นเป็นครั้งแรก

ฉันขอเป็น เช่นน้ำ ฉ่ำภูผา ไหลหลั่งมา พาคน พ้นโศกศัลย์ ช่วยดับร้อน ผ่อนกาย คลายชีวัน ดุจของขวัญ มั่งคง ลงหทัย เถาวัลย์ย้อย ร้อยเลาะ เกาะแก่งหิน สายน้ำริน ถิ่นงาม ยามฟ้าใส สกุณา มาร้อง ก้องพงไพร มอบรัก

เพ็ญสิบสองผ่องพรรณ ดวงจันทร์เจ้าเห็นภาพเงางามก่อนสะท้อนหาลอยกระทง​คงอยู่​เคียงคู่มาประเพณีนำค่าอยู่ช้านานติดในบ่วง​ห้วงฝันอยู่นานเนิ่นเราต่างเพลินชื่นสุขผูกประสานลอยกระทง​สวยซึ้งติดตรึงมานยิ้มเบิกบานห