คำขอโทษจากลูก

เราเป็นแม่คนตั้งแต่อายุ 19 เราไม่รู้เลยว่าการสู้ด้วยตัวเองมาจนถึง 5 ปี มันเหนื่อยขนาดนี้ ลูกเราพิการ เราก็อยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุด ได้รับการรักษาที่ดีที่สุด จนตอนนี้สิ่งนั้นมาทำร้ายเรา เราพยายามมานั่งคิดว่า ชีวิตเรามันมีค่าแค่หลักพันเองหรอ สำหรับคนอื่นอาจจะน้อยแต่สำหรับเรามันคือชีวิตเราเลย เราไม่ได้ทำงานประจำ เราไม่ได้มีรายได้ที่แน่นอน เลิกกับพ่อน้องไปตั้งแต่น้องพิการ เราได้เจอแฟนใหม่ แฟนใหม่ก็เป็นไตระยะสุดท้าย หึหึ ชีวิต...เราเหนื่อยจัง เหนื่อยมากๆ เราทั้งขอบคุณและขอโทษแฟนเรา ขอบคุณที่เลี้ยงเรากับลูกมา 3 ปีกว่า และ ขอโทษที่เรากับลูกเป็นได้แค่ภาระ ส่วนพ่อกับแม่ เราทำได้แค่ขอโทษและขอโทษที่เป็นได้แค่ภาระมาตลอดแถมยังเอาภาระมาเพิ่มให้ด้วย 5555 ขอโทษนะแม่แต่หนูทำดีทีสุดแล้ว แม่ถ้าแม่รู้ว่าหนูมาเป็นแบบนี้เพราะแค่ไม่มีเงินจ่ายหนี้กับซื้ออุปกรณ์ลูกตัวเอง แม่คงเสียใจ หนูรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ดี แต่จะให้เป็นภาระมากกว่านี้ก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ยิ่งแม่ช่วยมากเท่าไรหนูยิ่งรู้สึกสมเพชตัวเองเท่านั้น แต่ชีวิตช่วงหนึ่งเราโชคดีมากเลยนะ เคยขายของได้จนถึงซื้อตู้เย็นเครื่องซักผ้าเองได้ มีเงินซื้อของที่อยากกินด้วยแหละ ได้กินอาหารตามสั่งทุกวันอะคิดดูหรูมาก ทุกคนอาจจะไม่เข้าใจ อาหารตามสั่งหรูอย่างไง สำหรับเรามันคือมื้อที่หรู สุกี้ 50-70 หรูมากนะ ชีวิตมีทั้งสุขทั้งเศ้รา สนุกดีค่ะ สนุกมากที่ผ่านมา ขอบคุณจริงๆ และ ฝากขอโทษลูกด้วยลูกชายคนเดียวของแม่ ลูกที่น่ารักสำหรับแม่คนเดียว แม่ขอโทษที่แม่โมโหใส่หนูทั้งที่หนูไม่ได้รู้เรื่องเลย แค่จะบอกในสิ่งที่ตัวเองต้องการยังทำไม่ได้เลย แม่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ ที่ไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ให้ แม่รักหนูนะแม่รักหนูมาก มากจริงๆ แต่แม่ไม่กล้าเอาหนูไปด้วย แม่ขอเห็นแก่ตัวครั้งนี้อีกครั้ง และ เพื่อนที่สนิท ของคุณมากที่อยู่ข้างๆเสมอ ช่วยเสมอ รักพวกนะ รักมากจริงๆ เอาไว้ถ้าเป็นอะไรไปจริงๆกูจะกลับมาให้หวยนะ 5555555 
.
สุดท้ายนี้ ขอโทษที่เป็นทั้งลูกและแม่ที่ไม่ดี แค่เป็นคนดีในสังคมยังไม่ได้เลย 😊