เราเคยได้ยินบางคนเขาพูดให้ฟังว่า ระหว่างคนฝึกท่าเดียว10000ครั้งกับฝึก10000ท่าไม่กี่ครั้ง
เขากลัวคนฝึกท่าเดียว10000ครั้งมากกว่า
เพราะฉะนั้นถ้าเราฝึกท่าเดียว หรือ2-3ท่า แต่ฝึก10000ครั้งแต่มากกว่านั้น
เอาให้ถึงขนาดที่ว่าคู่ต่อสู้รออยู่แล้ว ยังเอาไม่อยู่ ชนตรงๆไปเลย
พอคู่แข่งเปลี่ยนแผนมารุมเรา นั่นทำให้เพื่อนในทีมว่าง1คนกลายเป็นช่วยดึงตัวประกบเราได้ด้วย
หรือกีฬาประเภทเดี่ยวก็เช่นกัน ฝึก2-3ท่าแต่ฝึกเยอะๆมากๆ ให้ถึงขนาดที่ว่ามั่นใจว่าคู่แข่งรู้อยู่แล้วว่าเราจะมาไม้นี้ก็ไม่กลัวชนตรงๆไปเลย
มันน่าจะมีข้อดีแตกต่างจากที่เล่นหลากหลายแล้วคู่แข่งจับทางไม่ได้ อันนั้นคือถ้าเผลอคู่แข่งเดาถูกก็จบ
แต่แบบนี้คือคู่แข่งเดาถูกแต่แรกแล้ว ก็ไม่แน่ว่าจะเอาอยู่
ข้อดีอีกอย่างคือไม่ต้องใช้สมองมากเพราะ ชนตรงๆก็มั่นใจว่าชนะแน่นอนเก็บสมองไว้คิดรายละเอียดเล็กๆน้อยๆระหว่างปะทะก็พอว่าอีกฝ่ายจะแก้ยังไงแค่นั้น คนแก้เกมไม่ใช่เราแต่เป็นอีกฝ่าย
คิดว่าวิธีการแบบนี้มีข้อดี-ข้อเสีย อย่างไรบ้าง
คำกล่าวที่ว่าเล่นไม่กี่ท่า ไม่กี่แพทเทิร์นเดี๋ยวก็โดนจับทางได้ มันจริงตลอดหรือเปล่า
เขากลัวคนฝึกท่าเดียว10000ครั้งมากกว่า
เพราะฉะนั้นถ้าเราฝึกท่าเดียว หรือ2-3ท่า แต่ฝึก10000ครั้งแต่มากกว่านั้น
เอาให้ถึงขนาดที่ว่าคู่ต่อสู้รออยู่แล้ว ยังเอาไม่อยู่ ชนตรงๆไปเลย
พอคู่แข่งเปลี่ยนแผนมารุมเรา นั่นทำให้เพื่อนในทีมว่าง1คนกลายเป็นช่วยดึงตัวประกบเราได้ด้วย
หรือกีฬาประเภทเดี่ยวก็เช่นกัน ฝึก2-3ท่าแต่ฝึกเยอะๆมากๆ ให้ถึงขนาดที่ว่ามั่นใจว่าคู่แข่งรู้อยู่แล้วว่าเราจะมาไม้นี้ก็ไม่กลัวชนตรงๆไปเลย
มันน่าจะมีข้อดีแตกต่างจากที่เล่นหลากหลายแล้วคู่แข่งจับทางไม่ได้ อันนั้นคือถ้าเผลอคู่แข่งเดาถูกก็จบ
แต่แบบนี้คือคู่แข่งเดาถูกแต่แรกแล้ว ก็ไม่แน่ว่าจะเอาอยู่
ข้อดีอีกอย่างคือไม่ต้องใช้สมองมากเพราะ ชนตรงๆก็มั่นใจว่าชนะแน่นอนเก็บสมองไว้คิดรายละเอียดเล็กๆน้อยๆระหว่างปะทะก็พอว่าอีกฝ่ายจะแก้ยังไงแค่นั้น คนแก้เกมไม่ใช่เราแต่เป็นอีกฝ่าย
คิดว่าวิธีการแบบนี้มีข้อดี-ข้อเสีย อย่างไรบ้าง