เพิ่งตั้งกระทู้พาหมาเดินเล่นไปไม่นาน ไม่คิดว่าวันนี้ต้องกล่าวคำอำลาต่อกันแล้ว

วันนี้ขอไว้อาลัยให้น้องหมาผู้เป็นที่รักของพวกเราทุกคน มิลลัน (Millan)
เมื่อค่ำวันพุธเรายังเดินเล่นด้วยกันอยู่เลย เธอยังกระโดดเหย็งๆ ได้อยู่
วันพฤหัสฯ ตอนหัวค่ำเราก็ไปที่บ้านปู่ย่าตามปกติเพื่อจะพาสองสาวไปเดินเล่น
ย่าบอกว่ามิลลันอยู่โรงพยาบาลเพราะเธออ้วกและอุจจาระราดเมื่อคืนวันพุธ อาจได้ค้างคืน
พอทุ่มนึงปู่โทรมาบอกว่า อาการเธอหนัก หมอบอกว่าผ่าตัดก็ไม่รับประกันว่าจะรอดไหม
หมอแนะนำให้ฉีดยาให้หลับ

จากปากคำของปู่ หมอบอกว่ารังไข่โต น่าจะเป็นมานานแล้วจนอาการหนักถึงได้ออกอาการชัดเจน
ย้อนกลับไปเมื่อต้นฤดูร้อน พวกเราก็สังเกตเห็นว่าน้องท้องโต ดูเฉื่อยๆ ไม่สดชื่น มีอาการถ่ายยาก เบ่งทีริดสีดวงโผล่
นึกว่ากินเยอะเลยอ้วนและท้องผูก ตามประสาบีเกิ้ลที่กินทุกอย่างที่ขวางหน้า
ก็ให้ยาระบาย และก็ลดปริมาณอาหารลง พร้อมเปลี่ยนอาหารยี่ห้อใหม่ และหลังจากนั้นเธอก็สดชื่นขึ้นมาก
วิ่งเล่น กระโดดได้ตามปกติ

ช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านไปสังเกตเห็นอีกว่าถ่ายยากอีก กว่าจะออกเบ่งจนหลังแอ่น
อุจจาระที่ออกมาก็เหลว เป็นมูก  ก็ดุปู่ไปอีกรอบ ชอบป้อนอาหารคนให้หมา เข้าปากตัวเองคำนึง เข้าปากหมาคำนึง
จากนั้นก็ปรับอาหารการกินกันอีกรอบ  สุดท้ายก็ไม่ทันการ

น้องจากไปโดยที่เราไม่ได้ร่ำลา  ทำใจยากจริงๆ นึกถึงทีไรก็น้ำตาไหล 

เธอหน้าหวานมาก สายตาบริสุทธิ์


เคยเดินเล่นด้วยกันทุกวัน วันนี้ไม่มีน้องอีกต่อไปแล้ว รู้สึกโหวงๆ ไงไม่รู้



มิลลันเป็นหมาที่ไม่ดุเลย ยามเข้าป่าล่าสัตว์เธอจะเก่งมาก ตามรอยสัตว์และเห่าชี้เป้าได้เป๊ะ
แต่เวลาอยู่บ้านเธอจะน่ารักขี้เล่นงุงิ
แกล้งตาย


ถึงเธอจะเป็นหมาของปู่กับย่า แต่เรากับสามีเป็นคนพาออกเดินเล่นทุกวัน ติ๊ต่างว่าเราเป็นพี่ชายและพี่สาวของเธอ
เธอจะติดพี่ชายมาก พวกเขาจะกอดหอมกันตลอด



เธอเป็นหมาที่นิยมผู้ชายมากกว่าผู้หญิง 
เวลาปู่ไม่อยู่บ้านนานๆ ก็เหงาหงอย จะคอยนั่งชะเง้อคอส่องหน้าต่างรอ และร้องโหยหวนจนย่าต้องเรียกพี่ไปรับตัวมา



บ้านปู่ย่าและบ้านเรามีขอบเขตติดกัน มองเห็นหลังบ้านกันและกันได้ มิลลันมักจะวิ่งไปมาระหว่างสองบ้าน
บางวันขุดดินลอดรั้วหนีออกมาถ้าได้ยินเสียงหรือเห็นว่าพวกเราอยู่บ้าน
พวกเรามักจะรับเธอมานอนที่บ้านช่วงเสาร์อาทิตย์ 
ชอบให้ลูบท้องมาก


เมื่อปีที่แล้วปู่กับย่ารับน้องพันธุ์ดัชชุนแคระมาให้เป็นเพื่อนมิลลัน
เธอทำหน้าที่พี่สาวได้ดีมาก ไม่เคยงับน้องแม้แต่ครั้งเดียวถึงแม้น้องจะทำตัวน่ารำคาญมากแค่ไหน


จากวันนี้ไปจะไม่มีเจ้าหมาน้อยมาเดินดมดอกไม้ในสวนของเราอีกต่อไปแล้ว
เธอมีเวลาอยู่บนดินแค่ 11 ปี ไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์นะมิลลัน  พวกเราจะรักและคิดถึงมิลลันตลอดไป