หนูชั้น ม.6 ที่โรงเรียนแห่งนึงในจังหวัด นครสวรรค์ หนูเป็นคนที่ชอบทำกิจกรรม แต่ด้วยหน้าตา ความสามารถ ทำให้หนูไม่ค่อยได้ทำกิจกรรมอะไรซักเท่าไหร่ หนูคิดว่า หนูเป็นคนที่ไม่เก่งอะไรซักอย่างเลย หน้าตาก็ไม่ได้ดี แต่หนูก็พยายามพัฒนาทุกอย่างให้มันดี ที่โรงเรียนหนูกฏระเบียบเยอะ มีครูขี้บงการ
แต่หนูก็อดทนจนถึงม.6มาได้ วันนั้นหนูนั่งกินข้าวที่โรงอาหาร มีครูคนนึงที่หัวโบราณๆหน่อย เขามาด่าหนูด้วยคำพูดที่น่าอาย ด่าลั่นโรงอาหาร ทุกคนหันมามองหนู จังหวะนั้น หนูใจสลายมากๆ หนูแค่คิดว่าหนูไปทำอะไรให้เขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปจนปิดเทอม1 แล้วมีกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนช่วงเปิดเทอมเป็นการฝึกมารยาท ทุกคนต้องขึ้นไปบนเวที พอถึงคิวหนู ครูคนนั้นได้ไล่หนูลงจากเวที และทำกิริยาเช่นเดิม ให้หนูอาย หนูจึงเดินมาจากห้อง และไปที่ห้องน้ำแล้วเอามือทุบกำแพง จังหวะนั้นหนูอกแตกมากๆ มันทำให้หนูฝังใจกับคนๆนี้มากๆ อะไรคือจรรยาบรรณในการเป็นครู หนูปล่อยไปหลายครั้งแล้ว แต่ความอดทนมันก็มีขีดจำกัด อีก1เทอมถ้าหนูเรียนจบ คนๆนี้ต้องเจอกับอะไรซักอย่าง หนูไม่อยากให้คนอื่นๆหรือรุ่นน้อง ต้องมาเจอเหตุการเดียวกันกับหนู เสียความมั่นใจ เสียใจ เสียโอกาศทุกอย่าง
รู้สึกเหนื่อย
แต่หนูก็อดทนจนถึงม.6มาได้ วันนั้นหนูนั่งกินข้าวที่โรงอาหาร มีครูคนนึงที่หัวโบราณๆหน่อย เขามาด่าหนูด้วยคำพูดที่น่าอาย ด่าลั่นโรงอาหาร ทุกคนหันมามองหนู จังหวะนั้น หนูใจสลายมากๆ หนูแค่คิดว่าหนูไปทำอะไรให้เขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปจนปิดเทอม1 แล้วมีกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนช่วงเปิดเทอมเป็นการฝึกมารยาท ทุกคนต้องขึ้นไปบนเวที พอถึงคิวหนู ครูคนนั้นได้ไล่หนูลงจากเวที และทำกิริยาเช่นเดิม ให้หนูอาย หนูจึงเดินมาจากห้อง และไปที่ห้องน้ำแล้วเอามือทุบกำแพง จังหวะนั้นหนูอกแตกมากๆ มันทำให้หนูฝังใจกับคนๆนี้มากๆ อะไรคือจรรยาบรรณในการเป็นครู หนูปล่อยไปหลายครั้งแล้ว แต่ความอดทนมันก็มีขีดจำกัด อีก1เทอมถ้าหนูเรียนจบ คนๆนี้ต้องเจอกับอะไรซักอย่าง หนูไม่อยากให้คนอื่นๆหรือรุ่นน้อง ต้องมาเจอเหตุการเดียวกันกับหนู เสียความมั่นใจ เสียใจ เสียโอกาศทุกอย่าง