เอาไงกับชีวิตดี รู้สึกไม่เป็นโล้เป็นพายเลย

ปีหน้าเราก็จะเข้า23แล้ว แต่ยังไม่เป็นโล้เป็นพายสักอย่าง

   เรียนก็ยังไม่จบ เราซิวมารอบนึง ปัจจุบันเรียนมหาลัยเปิด ถึงเวลาก็ไปสอบ
อยู่บ้านก็ช่วยงานนิดๆหน่อยๆ งานที่บ้านก็ไม่ได้เยอะอะไรมากมาย รู้สึกชีวิตว่างเปล่าสุดๆ

   เคยขอที่บ้านทำงานข้างนอกสมัครงานทำ เขาก็ไม่ให้ไป เหมือนเขาไม่ค่อยสนับสนุนการทำงานที่อื่นเท่าไหร่ บอกว่าทำงานที่บ้านก็ดีอยู่แล้ว อนาคตก็ต้องเป็นของเรา
   แต่งานที่บ้านเราต้องใช้ฝีมือ ช่างที่ทำอยู่ก็อายุเยอะมากแล้ว
   ส่วนตัวเราก็ทำได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าพอถึงรุ่นเรามาบริหารช่างที่ทำอยู่คงทำไม่ไหวแล้ว จะไปหาช่างมาใหม่ก็ไม่รู้ว่าจะหาได้หรือป่าว

   พออยู่บ้านนานๆเงินเก็บตัวเองก็เริ่มหมดเพราะใช้อย่างเดียวไม่ได้หาเพิ่ม แล้วก็ไม่อยากขอที่บ้าน อนาคตเริ่มมืด เริ่มไม่มีเป้าหมายในชีวิต ตอนนี้เหมือนใช้ชีวิตไปวันๆเลย

   อยากออกจากบ้านไปทำงานอยู่ข้างนอกใช้ชีวิต เพื่อจะมีเป้าหมายขึ้นมาบ้าง แต่ที่บ้านคงไม่ยอม
  ไม่รู้ว่าถ้าเราลากกระเป๋าออกมาเลยมันจะดีไหม เรื่องงานก็ดูๆไว้ว่าอาจจะไปทำงานเกี่ยวกับโรงแรม หรืองานที่เขามีที่พักให้ เงินเก็บก็พอมีให้ตั้งตัวสัก1-2เดือน

บ่นซะยาวเลย ตอนนี้รู้ไม่ต่างจากเกาะที่บ้านกินเลย ไม่รู้ว่าการออกไปใช้ชีวิตข้างนอกมันจะถูกต้องไหม แต่ก็คงดีกว่าตอนนี้ละมั้งนะ

ยังไงก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ