ขอเกริ่นหน่อยนะ คือโดยพื้นเพเราเกิดและโตทึ่กรุงเทพฯ
แม่เราเป็นคนเหนือ และไปได้กับพ่อเราที่นู่น
ปู่เราซื้อที่บ้านดชียงใหม่ไว้ตั้งแต่เรายังไม่เกิด พอเกิดมาก็ได้มาเที่ยว 2-3วัน ไม่ได้ใช้ชีวิตที่นี่.. แต่บ้านนี้ก็เหมือนปู่เราตกลงกับพ่อเป็นบ้านไว้ให้หลานๆ ซึ่งคนที่อยู่บ้านเราก็คือ ยาย(แต่ยายคนนี้ไม่ใช่แม่ของแม่เรานะคะ)มีสักเป็นพี่สาว ของยายแท้ๆเรา ส่วนยายแท้ๆแม่ของเราน่ะหรอ มัวแต่ใช้ชีวิตสุรายาเมา , เรื่องผู้ชาย, ไปอยู่ตรงนั้นทีนี้ที ไม่เคยเลี้ยงลูกของตัวเองแท้เลยสักคน (ไปไข่ไว้ตรงนี้ตรงนี้)
จนพี่สาวยายที่เขาเลี้ยงแม่เราน้าเราเขาเป็ยมะเร็ง ..
และเสียชีวิต แต่เขาดสัยตอนที่แม่และพ่อเราพาลูกๆมาใช้ชีวิตเรียนต่อตอนโตที่นี่ ..
จากนั้นก็ได้ข่าวถึง(ยายแท้ๆ) ว่า.. โดนผัวทุบตี แม่เราด้วยความที่ว่ากตัญญูถึงแม้ว่า นางจะไม่ได้เลี้ยงดูป้อนนมหรือสนิทกันแต่ด้วยความเป็นแม่ จึงไปรับมาอยู่ด้วย
ส่วนลูกๆที่เหลือไม่มีใครรับ.. แรกๆมาอยู่ก็ดูน่าสงสารมากๆ เราเห็นคนแก่แล้วทนไม่ไหวอยู่แล้ว แต่เราบอกตรงๆนะเรากับนางยาย ไม่ได้สนิทหรือผูกพันธ์กันเลยสักนิด พอนานๆเข้านางก็อยู่บ้านจนลืมตัวไปคิดว่าตนเองเป็นเจ้าบ้าน ไม่ใช่คนแก่ที่น่ารักเลยสักนิดเดียว ปากแซ่บสุดๆ ยิ่งปัจจุบันคือเราโตเราก้ไปๆมาทำงานกรุงเทพ-เชียงใหม่อต่คิอไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่บ้านหรอก แต่ตอนหลังคือเราเลิกกับแฟน(ผช.เหนือ)เลยกลับมาตั้งหลักที่บ้าน ..
แต่ตั้งแต่กลับบ้านมาโดนด่าโดนแขวะทุกวันเลยจ้า ~

.....