พ่อเเม่เราเลิกกัน เรามีน้องคนนึงที่เป็นฝาแฝดกัน เราโดนเลี้ยงมากับตายาย น้องเราโดนเลี้ยงมาจากลูกของตายาย เเต่ตอนนี้เราเรียนมาหลัยปี3เเล้วกำลังจะจบ น้องของเราปี2 เเต่ตายายที่เราอยู่มาด้วยทั้งชีวิตตั้งเเต่ออกจากท้องเเม่มาเสียชีวิตไปแล้วทั้งสองคน จนตอนนี้เราไม่มีคนส่งเงินให้ เเล้วพ่อก็พึ่งมีบทบาทในชีวิตพึ่งมาส่งเงินกินให้เรา เราเหมือนไม่เหลือใครที่อยู่ข้างเราอีกเเล้ว ทุกครั้งที่ตกลงกันเรื่องเงินจะส่งให้เรามากกว่าน้องเพราะน้องยังมีคนส่งให้อยู่ค่าเทอมเเละค่ากินต่างๆ เเต่ตอนนี้เราต้องดิ้นรนหาเงินกินเอง เเต่เราก็ยังโดนเอาเงินกินของเราจากพ่อเเบ่งไปให้น้องในจำนวนที่เท่ากัน เเต่ในใจของเราดันคิดว่าเราควรที่จะได้มากกว่าหรือเปล่า เพราะเราไม่มีคนส่งค่าห้องให้เเล้วเราต้องออกเงินเองบางส่วนจ่ายค่าน้ำค่าไฟเอง มาตลอดเพราะตายายเเก่เเล้ว เราก็เข้าใจที่เเบ่งให้เท่ากัน เเต่เราก็รู้สึกไม่ยุติธรรมกับเราเลยการเป็นพี่