เพื่อนร่วมงานชอบทำเสียงดัง

คนไม่พูด ชายสูงอายุผมสีดอกเลาผู้หนึ่ง นั่งกินข้าวราดกระเพาไก่อยู่ผู้เดียว ที่ร้านขายอาหารตามสั่งริมทาง ของถนนสายเลียบเมือง ซึ่งเงียบเชียบปราศจากผู้คนสัญจรไปมา ในเวลาเย็นย่ำรำไร พอถึงคำสุดท้าย ก็มีเส

เคยเรียนกับอจท่านนึง แกพูดถึงหนังเรื่องนึงไว้ เป็นหนังสงครามที่บรรยากาศเศร้าๆ แทบไม่มีเสียงโครมคราม พระเอกเป็นทหารที่ถูกเกณฑ์ไปรบ แต่ตลอดเวลาเขาจะนึกถึงหน้าเมีย คิดถึงบ้าน เดินเรื่องนิ่งๆ มีฉากไกว

คือผมย้ายบ้านใหม่มาอยู่ได้ปีกว่า ที่นี้ข้างบ้านเขาก็พึ่งย้ายเข้ามาแล้วเปิดร้านอาหารจะปิดร้านก็เที่ยงคืน แล้วพอช่วงสายๆแกก็สับไก่เตรียมอาหารเสียงดังชัดเจนเหมือนมีคนใช้ค้อนตอกกำแพงดังวันละหลายชั่วโมง แล

🕯️ ชื่อเรื่อง : “คืนที่ไม่มีเสียง” ฝนตกตลอดทั้งคืน ถนนในหมู่บ้านเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเอง น้ำฝนหยดลงหลังคาสังกะสีเป็นจังหวะ “ติ๋ง...ติ๋ง...ติ๋ง...” เหมือนเสียงนับเวลา

สวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกคน กระทู้นี้อาจจะยาวไปสักหน่อย อย่างที่บอก มันจะเป็นกระทู้แรก และกระทู้สุดท้ายของเราที่เกี่ยวกับที่ทำงาน ต้องเริ่มจากย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อนที่เราได้เข้ามาทำงานบริษัทนี

สวัสดีค่ะชาวพันทิป วันนี้หนูมีเรื่องอยากจะปรึกษาค่ะ เข้าเรื่องเลยละกันค่ะ หนูเป็น กระเทยเด็กหัวโปกคนหนึ่งค่ะซึ่งตอนนี้อยู่ม.3ล่ะค่ะคือหนูแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งอ่ะค่ะซึ่งพี่เขาอยู่ม.6เป็นผช.แมนๆเรียน รด.

สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้แรกของเรา ปัจจุบันอายุ 28ปี ย้อนหลับไปเมื่อปี 2555 ตอนนั้นอายุ 14 อยู่ม.2 ช่วงเวลาประมาณ 6โมงเย็นถึง1ทุ่ม เรากำลังเล่นโทสัพมือถืออยู่ในห้องนอน (สมัยแชทบีบี) ระหว่างที่กำลังแชทกับ

คือเรานั่งกินข้าวที่โต๊ะกับแฟน แล้วเค้าก็นั่งเล่นโทรศัพท์เรื่อยเปื่อย สนใจโทรศัพท์มากกว่าสนใจเราอีก แล้วทีนี้เก้าอี้ที่เรานั่งเกิดหักขึ้นมา(เก้าอี้พลาสติก) ขาเก้าอี้หักแล้วเราก็หล่นลงกับพื้นซึ่งก็เจ็บ

ควรรับมือกับคนแบบนี้ยังไงดีครับ คือมันจะมีพี่ผู้ชายคนนึงที่ทำงานที่เดียวกันกับแฟนผมอายุ 40 ละ มีลูกมีเมีย แต่ชอบทำดี เอาอกเอาใจแฟนผมมาก ทั้งทำอาาหารให้กินในที่ทำงาน เวลามีปัญหาอะไร เสนอตัวช่วยตลอด เช่

คือตอนนั้นเป็นช่วงที่ผมปิดเทอม ผมเลยขอแม่ว่าจะไปอยู่ที่บ้านยายเพราะผมจะได้ทำงานด้วยยายผมทำอาชีพขายดอกไม้ที่ตลาด บ้านยายผมเป็นบ้านปูนชั้นเดียวยกพื้นสูงซึ่งคืนแรกผมก็นอนกับยายในห้องนอนของยายปกติจนถึงวัน