สวัดดีค่ะเราอายุ19 ตอนนี้อยู่มหาลัยปี2 แฟนเราอายุ23 เพิ่งเริ่มทำงาน
คือเรา มีแฟน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่คนละจังหวัด ไปหากันบ้างบางครั้งเวลาหยุดเรียน เราไม่เคยมีแฟนเลยที่ผ่านมามีคุยๆบ้าง พอเรามีแฟน เราไม่อยากโกหกแม่ ไปหากันก็บอกแม่ตลอด แรกๆโอเค แต่พอผ่านไปสักพัก แม่ก็พูดเร่ื่องหมั้น พูดตลอด คุยกันทีไรก็พูดเรื่องหมั้น อยากให้ลงไปคุยกัน แต่เราสองคนยังไม่พร้อม เวลาหยุดไม่ตรงกัน แฟนเป็นผู้จัดการเซเว่นค่ะ งานเยอะมาก เวลาคุยกันแทบจะไม่มีแล้ว แฟนหยุดแค่1วัน/1อาทิตย์ ไม่ใช่ว่าเรากับแฟนไม่อยากไปคุยแต่แค่อะไรหลายๆอย่างมันไมพร้อม แม่กดดันเราตลอด เราเข้าใจแม่นะ แต่แม่ไม่ฟังเหตุผลปัญหาต่างๆของเราเลย เราไม่อยากหมั้นเราอายคนไม่อยากให้คนมองว่ามีผัวแล้ว แต่เราก็พยายามทำให้ได้ดั่งใจแม่ทุกอย่าง มาตลอด ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมเราไม่กล้ามีแฟนเลย เรากลัวแม่จะว่า ไม่ได้ไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเลย พอขึ้นม.ปลายเราขอมาอยู่กับพ่อ เรามีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตแบบอิสระกับเพื่อน แต่เขาหาว่าเราทิ้งเขาไป งงมาก
แต่พอเราโตขึ้นเรามาเจอคนที่เข้าใจเราเรารักเค้า ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นไงแค่ตอนนี้เราสบายใจที่มีเขา เราได้เจอกับความรักครั้งแรก เราเป็นคนขาดความอบอุ่นตั้งแต่เด็ก พอมาเจอเขา เขาทำให้เราไม่ขาดความรักเลย เรามีความสุข แฟนเราเป็นคนซัพพอร์ตเราทุกอย่าง แฟนมีภาระทางบ้านต้องดูแลค่ะ เขาหาเงินกับแม่เขา2คนเพื่อใช้หนี้ให้ที่บ้าน เราโอเคกับการอยู่แบบนี้ เรายังไม่พร้อมจะแต่งงาน แต่แม่ไม่เข้าใจ อธิบายแทบตาย แม่ไม่ฟังเหตุผล ถ้าไม่มาคุยก็จะให้เลิกกัน แม่เราเป็นคนหัวรุนแรง ตีเรามาตั้งแต่เด็กเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ตี ไม่ตีธรรมดา เขาคว้าอะไรเขาตีหมด ตีแบบคนสาดิส ใช้อารมณ์นำตลอด ชอบเถียงแบบเอาชนะให้ได้ ต่อให้เรามีเหตุผลมากพอ เขาก็ไม่ฟังเลยพอพูดก็จะตัดแม่ตัดลูก
ที่เราคิดอยู่ตอนนี้คือ 1.หาเวลาหยุดให้ตรงกับแฟนแล้วไปหาแม่ด้วยกัน
2.เลิกกับแฟน เราสงสารเขาแต่ก้สงสารแม่ด้วย เราเข้าใจหัวอกคนเป็นแม่นะ แต่เราอยากให้แม่เข้าใจเราบ้าง
เราควรทำยังไงดีคะ
มีแฟนแล้วแม่อยากให้ไปหมั้น?
คือเรา มีแฟน แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่คนละจังหวัด ไปหากันบ้างบางครั้งเวลาหยุดเรียน เราไม่เคยมีแฟนเลยที่ผ่านมามีคุยๆบ้าง พอเรามีแฟน เราไม่อยากโกหกแม่ ไปหากันก็บอกแม่ตลอด แรกๆโอเค แต่พอผ่านไปสักพัก แม่ก็พูดเร่ื่องหมั้น พูดตลอด คุยกันทีไรก็พูดเรื่องหมั้น อยากให้ลงไปคุยกัน แต่เราสองคนยังไม่พร้อม เวลาหยุดไม่ตรงกัน แฟนเป็นผู้จัดการเซเว่นค่ะ งานเยอะมาก เวลาคุยกันแทบจะไม่มีแล้ว แฟนหยุดแค่1วัน/1อาทิตย์ ไม่ใช่ว่าเรากับแฟนไม่อยากไปคุยแต่แค่อะไรหลายๆอย่างมันไมพร้อม แม่กดดันเราตลอด เราเข้าใจแม่นะ แต่แม่ไม่ฟังเหตุผลปัญหาต่างๆของเราเลย เราไม่อยากหมั้นเราอายคนไม่อยากให้คนมองว่ามีผัวแล้ว แต่เราก็พยายามทำให้ได้ดั่งใจแม่ทุกอย่าง มาตลอด ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมเราไม่กล้ามีแฟนเลย เรากลัวแม่จะว่า ไม่ได้ไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเลย พอขึ้นม.ปลายเราขอมาอยู่กับพ่อ เรามีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตแบบอิสระกับเพื่อน แต่เขาหาว่าเราทิ้งเขาไป งงมาก
แต่พอเราโตขึ้นเรามาเจอคนที่เข้าใจเราเรารักเค้า ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นไงแค่ตอนนี้เราสบายใจที่มีเขา เราได้เจอกับความรักครั้งแรก เราเป็นคนขาดความอบอุ่นตั้งแต่เด็ก พอมาเจอเขา เขาทำให้เราไม่ขาดความรักเลย เรามีความสุข แฟนเราเป็นคนซัพพอร์ตเราทุกอย่าง แฟนมีภาระทางบ้านต้องดูแลค่ะ เขาหาเงินกับแม่เขา2คนเพื่อใช้หนี้ให้ที่บ้าน เราโอเคกับการอยู่แบบนี้ เรายังไม่พร้อมจะแต่งงาน แต่แม่ไม่เข้าใจ อธิบายแทบตาย แม่ไม่ฟังเหตุผล ถ้าไม่มาคุยก็จะให้เลิกกัน แม่เราเป็นคนหัวรุนแรง ตีเรามาตั้งแต่เด็กเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ตี ไม่ตีธรรมดา เขาคว้าอะไรเขาตีหมด ตีแบบคนสาดิส ใช้อารมณ์นำตลอด ชอบเถียงแบบเอาชนะให้ได้ ต่อให้เรามีเหตุผลมากพอ เขาก็ไม่ฟังเลยพอพูดก็จะตัดแม่ตัดลูก
ที่เราคิดอยู่ตอนนี้คือ 1.หาเวลาหยุดให้ตรงกับแฟนแล้วไปหาแม่ด้วยกัน
2.เลิกกับแฟน เราสงสารเขาแต่ก้สงสารแม่ด้วย เราเข้าใจหัวอกคนเป็นแม่นะ แต่เราอยากให้แม่เข้าใจเราบ้าง
เราควรทำยังไงดีคะ