ผมกับแฟนอยู่กินแต่งงานกันมา 10 ปีแล้ว ชีวิตที่ผ่านมาก็เป็นสุขดี ปกติ จนมีลูก 2 คน
ผมทำงานประจำใส่แฟนตอนนี้ขายของเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้าน
ชีวิตชีวิตงานประจำผมเสร็จงานเสร็จงานปุ๊บผมกลับบ้านไม่ได้ไปแวะที่ไหนต่อเป็นแบบนี้มาเป็นเวลา 10 ปีหรือตลอดที่อยู่ด้วยกัน ส่วนเขาหลังจากคลอดลูกคนที่ 2 ก็เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกขายของอยู่ที่บ้าน
ชีวิตที่ผ่านมาก็ปกติสุขดีไม่มีปัญหาอะไรทะเลาะกันบ้างแต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นร้ายแรงอะไรมากมาย
ส่วนผมก็มีเพื่อนแต่ไม่ค่อยสนิทสนมอะไรมากสนิทกันแค่ที่ทำงานเสร็จงานก็บ้านใครบ้านมัน จนกระทั่งผมได้รู้จักแต่สนิทกับพี่คนหนึ่งที่ทำงานเป็นเขาเป็นคนที่ดีนิสัยดีเราสองคนก็ช่วยเหลือกันไปมาเป็นเพื่อนกันตามประสาบางครั้งไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างหลังเลิกงานเช่นแวะกินข้าวแวะซื้อยาเสร็จก็บ้านใครบ้านมัน ตามปกติ มาทีหลังเลิกงานเราก็วีดีโอคอลหากันได้พูดคุยถามสาระทุกข์สุกดิบทั่วๆไป
ครั้งหนึ่งก็เคยนัดมากินปิ้งย่างชาบูกันที่บ้านผมภรรยาอะไรก็ไปกินด้วยเพื่อนผมคนนี้เขาก็มีเมียมีครอบครัวแต่ไม่มีลูกบางครั้งเราก็ไปไหนมาด้วยกันทั้งสองครอบครัว ไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน
ชีวิตก็ดูเหมือนไม่มีปัญหาอะไร
จนเมื่อวาน เป็นวันหยุดของพี่เขาพี่เขานัดกับผมว่า ถ้าเสร็จงานเร็วช่วยกันเลือกรองเท้าที่ห้าง หลังจากนั้นที่เข้าห้องเลี้ยงผมกิน KFC สักพัก จนเวลา 17:30 น เมียผมก็โทรตาม แต่ผมไม่อยากรับสายกลัวจะโดนมองว่าไม่ดีมาแอบกินโดยที่ไม่มาบอกก่อนล่วงหน้า ต่อมาโทรมาเป็นสายที่ 2 ผมก็รับยังไม่ทันได้พูดอะไรเขาก็ตัดสายทิ้งหลังจากนั้น 15 นาทีเดี๋ยวมาผมก็รีบกลับบ้านเขาก็พูดประชดใส่ผมว่า เขาเป็นหมาเฝ้าบ้าน แล้วก็ไม่พูดอะไรอีกเลย
จนวันถัดมา ผมไม่ชวนเขาแล้วนี่มาเดินเล่นที่ห้างแล้วพามากินอะไรอร่อยฯที่เขาชอบ ทานไปสักพักหนูเพื่อนผมคนเดิมเขาโทรมาบอกว่าเดี๋ยวจะเข้าไปหาขอเวลาแป๊บนึงได้ไหมไปช่วงที่รองเท้าที่ร้านเดิมเมื่อวานให้อีกหน่อย ผมก็โอเคไม่เป็นไรเพราะว่าร้านก็อยู่ใกล้กันอยู่ในห้างไม่ได้ไปไหนไม่ได้ออกไปข้างนอก สักพักผ่านไปประมาณ 10 กว่านาทีเสร็จสิ้นเรียบร้อยก็มีปัญหาไร
พอวันนี้ผมเสร็จงานไว ลูกสาวคนเล็กบอกว่าอยากไปเล่นสไลเดอร์ในห้างโอเคผมก็พาไปตามปกติ มาถึง 10 นาทีเพื่อนผมคนเดิมโทรมาหาผม พอดีวันนี้แกปวดเป็นไมเกรนปวดอยู่นานมากไม่สามารถขับรถกลับบ้านไปได้เลยโทรมาหาผมขอช่วยให้ไปส่งเขาที่คอนโดให้หน่อย ขณะนั้นผมมองไปที่แฟน ดูสีหน้าแล้วเขาไม่พอใจ
ใจหนึ่งผมก็เกรงใจแฟน อีกใจนึงก็เป็นห่วงเพื่อนเขาไม่ค่อยสบายขับรถไปไม่ได้อีกอย่างคอนโดเขา กับที่ทำงานอยู่ใกล้ๆกัน ผมเลยขอตัวแฟนแป๊บนึง แรกๆแฟนก็ไม่โอเคสักพักไปเถอะ เขาบอกไม่เป็นไรแต่ดูเหมือนสีหน้าเขาไม่พอใจมาก ผมก็รีบไปจะรีบกลับมาผ่านไป 15 นาทีได้ผมเห็นเขาร้องไห้ หลังจากนั้นเขาก็ซึมๆไปถามคำตอบคำ
ผมควรทำยังไงดีดูเหมือนแฟนผมดูจะไม่พอใจเพื่อนคนนี้ เขาบอกว่าเพื่อนคนนี้ไม่ค่อยมีความเกรงใจ
แต่ส่วนตัวผมเพื่อนคนนี้คือเพื่อนที่ผมไว้ใจมีอะไรก็พึ่งพาอาศัยกันได้ มีอะไรเขาก็ช่วยเหลือผมมาตลอดเราไม่เคยมีปัญหากันมีอะไรแบ่งปันกันแน่นอน
ผมไม่เข้าใจแฟนผมและรู้สึกอึดอัด
ทำไมเรื่องแค่นี้เมียผมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ทะเหล่ทะไหลไปไหน หรือทำให้ผมดูเปลี่ยนไปต่างจากปีก่อนฯ
ผมควรทำยังไงดีครับ ใครเป็นแบบผมบ้าง หรือผมควรเลิกคบเพื่อน ไม่ต้องคบใครสบายใจที่สุด
เมียไม่อยากให้คบเพื่อน
ผมทำงานประจำใส่แฟนตอนนี้ขายของเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้าน
ชีวิตชีวิตงานประจำผมเสร็จงานเสร็จงานปุ๊บผมกลับบ้านไม่ได้ไปแวะที่ไหนต่อเป็นแบบนี้มาเป็นเวลา 10 ปีหรือตลอดที่อยู่ด้วยกัน ส่วนเขาหลังจากคลอดลูกคนที่ 2 ก็เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกขายของอยู่ที่บ้าน
ชีวิตที่ผ่านมาก็ปกติสุขดีไม่มีปัญหาอะไรทะเลาะกันบ้างแต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นร้ายแรงอะไรมากมาย
ส่วนผมก็มีเพื่อนแต่ไม่ค่อยสนิทสนมอะไรมากสนิทกันแค่ที่ทำงานเสร็จงานก็บ้านใครบ้านมัน จนกระทั่งผมได้รู้จักแต่สนิทกับพี่คนหนึ่งที่ทำงานเป็นเขาเป็นคนที่ดีนิสัยดีเราสองคนก็ช่วยเหลือกันไปมาเป็นเพื่อนกันตามประสาบางครั้งไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างหลังเลิกงานเช่นแวะกินข้าวแวะซื้อยาเสร็จก็บ้านใครบ้านมัน ตามปกติ มาทีหลังเลิกงานเราก็วีดีโอคอลหากันได้พูดคุยถามสาระทุกข์สุกดิบทั่วๆไป
ครั้งหนึ่งก็เคยนัดมากินปิ้งย่างชาบูกันที่บ้านผมภรรยาอะไรก็ไปกินด้วยเพื่อนผมคนนี้เขาก็มีเมียมีครอบครัวแต่ไม่มีลูกบางครั้งเราก็ไปไหนมาด้วยกันทั้งสองครอบครัว ไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน
ชีวิตก็ดูเหมือนไม่มีปัญหาอะไร
จนเมื่อวาน เป็นวันหยุดของพี่เขาพี่เขานัดกับผมว่า ถ้าเสร็จงานเร็วช่วยกันเลือกรองเท้าที่ห้าง หลังจากนั้นที่เข้าห้องเลี้ยงผมกิน KFC สักพัก จนเวลา 17:30 น เมียผมก็โทรตาม แต่ผมไม่อยากรับสายกลัวจะโดนมองว่าไม่ดีมาแอบกินโดยที่ไม่มาบอกก่อนล่วงหน้า ต่อมาโทรมาเป็นสายที่ 2 ผมก็รับยังไม่ทันได้พูดอะไรเขาก็ตัดสายทิ้งหลังจากนั้น 15 นาทีเดี๋ยวมาผมก็รีบกลับบ้านเขาก็พูดประชดใส่ผมว่า เขาเป็นหมาเฝ้าบ้าน แล้วก็ไม่พูดอะไรอีกเลย
จนวันถัดมา ผมไม่ชวนเขาแล้วนี่มาเดินเล่นที่ห้างแล้วพามากินอะไรอร่อยฯที่เขาชอบ ทานไปสักพักหนูเพื่อนผมคนเดิมเขาโทรมาบอกว่าเดี๋ยวจะเข้าไปหาขอเวลาแป๊บนึงได้ไหมไปช่วงที่รองเท้าที่ร้านเดิมเมื่อวานให้อีกหน่อย ผมก็โอเคไม่เป็นไรเพราะว่าร้านก็อยู่ใกล้กันอยู่ในห้างไม่ได้ไปไหนไม่ได้ออกไปข้างนอก สักพักผ่านไปประมาณ 10 กว่านาทีเสร็จสิ้นเรียบร้อยก็มีปัญหาไร
พอวันนี้ผมเสร็จงานไว ลูกสาวคนเล็กบอกว่าอยากไปเล่นสไลเดอร์ในห้างโอเคผมก็พาไปตามปกติ มาถึง 10 นาทีเพื่อนผมคนเดิมโทรมาหาผม พอดีวันนี้แกปวดเป็นไมเกรนปวดอยู่นานมากไม่สามารถขับรถกลับบ้านไปได้เลยโทรมาหาผมขอช่วยให้ไปส่งเขาที่คอนโดให้หน่อย ขณะนั้นผมมองไปที่แฟน ดูสีหน้าแล้วเขาไม่พอใจ
ใจหนึ่งผมก็เกรงใจแฟน อีกใจนึงก็เป็นห่วงเพื่อนเขาไม่ค่อยสบายขับรถไปไม่ได้อีกอย่างคอนโดเขา กับที่ทำงานอยู่ใกล้ๆกัน ผมเลยขอตัวแฟนแป๊บนึง แรกๆแฟนก็ไม่โอเคสักพักไปเถอะ เขาบอกไม่เป็นไรแต่ดูเหมือนสีหน้าเขาไม่พอใจมาก ผมก็รีบไปจะรีบกลับมาผ่านไป 15 นาทีได้ผมเห็นเขาร้องไห้ หลังจากนั้นเขาก็ซึมๆไปถามคำตอบคำ
ผมควรทำยังไงดีดูเหมือนแฟนผมดูจะไม่พอใจเพื่อนคนนี้ เขาบอกว่าเพื่อนคนนี้ไม่ค่อยมีความเกรงใจ
แต่ส่วนตัวผมเพื่อนคนนี้คือเพื่อนที่ผมไว้ใจมีอะไรก็พึ่งพาอาศัยกันได้ มีอะไรเขาก็ช่วยเหลือผมมาตลอดเราไม่เคยมีปัญหากันมีอะไรแบ่งปันกันแน่นอน
ผมไม่เข้าใจแฟนผมและรู้สึกอึดอัด
ทำไมเรื่องแค่นี้เมียผมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ทะเหล่ทะไหลไปไหน หรือทำให้ผมดูเปลี่ยนไปต่างจากปีก่อนฯ
ผมควรทำยังไงดีครับ ใครเป็นแบบผมบ้าง หรือผมควรเลิกคบเพื่อน ไม่ต้องคบใครสบายใจที่สุด