เคยคุยกับพี่ผู้หญิงคนไทยที่ไปทำงานในกัมพูชาครับ
ยกตัวอย่างมาอย่างนึง
เวลาไปเดินห้างแทบไม่เจอลูกค้าคนเขมรเลย
ลูกค้าส่วนมากจะเป็นคนจีน ไทย ญี่ปุ่น ต่างชาติทั้งนั้น
เขาให้เหตุผลว่า
คนเขมรโดยทั่วไม่ได้รวย ( ใช้คำดี ๆ แล้ว )
ถ้าไม่ใช่คนรวยจริงมีกะตังค์จริง
มาเดิน มากินข้าวบนห้างไม่ได้
กินแต่สตรีทฟู้ดทั่วไปกันนี่แหละ
ถ้าจะมีคนเขมรมาเดินกันบ้างหน่อยก็ต้องวันหยุด
เสาร์ อาทิตย์พวกนี้
แล้วเขาก็ไม่กล้ากินด้วย
ไปทำงานที่กัมพูชากินแต่ร้านบนห้าง
ไม่ก็ร้านที่ราคาแพงหน่อย
สังเกตว่ามีร้านหมูกะทะไทยไปเปิดที่พนมเปญ
ร้านเงียบมาก มีไม่กี่โต๊ะที่มีคนนั่งอ่ะครับ
แทบไม่มีคนเข้ามากินเลย
ถ้ามีก็เป็นคนมีเงินเข้ามาอุดหนุน
คนประเทศเพื่อนบ้านที่ยากจน ยากจนกันยังไง ขนาดไหนครับเทียบกับคนจนในไทย ?
ยกตัวอย่างมาอย่างนึง
เวลาไปเดินห้างแทบไม่เจอลูกค้าคนเขมรเลย
ลูกค้าส่วนมากจะเป็นคนจีน ไทย ญี่ปุ่น ต่างชาติทั้งนั้น
เขาให้เหตุผลว่า
คนเขมรโดยทั่วไม่ได้รวย ( ใช้คำดี ๆ แล้ว )
ถ้าไม่ใช่คนรวยจริงมีกะตังค์จริง
มาเดิน มากินข้าวบนห้างไม่ได้
กินแต่สตรีทฟู้ดทั่วไปกันนี่แหละ
ถ้าจะมีคนเขมรมาเดินกันบ้างหน่อยก็ต้องวันหยุด
เสาร์ อาทิตย์พวกนี้
แล้วเขาก็ไม่กล้ากินด้วย
ไปทำงานที่กัมพูชากินแต่ร้านบนห้าง
ไม่ก็ร้านที่ราคาแพงหน่อย
สังเกตว่ามีร้านหมูกะทะไทยไปเปิดที่พนมเปญ
ร้านเงียบมาก มีไม่กี่โต๊ะที่มีคนนั่งอ่ะครับ
แทบไม่มีคนเข้ามากินเลย
ถ้ามีก็เป็นคนมีเงินเข้ามาอุดหนุน