กลอนสุภาพ

คือหนูทาสีผึ้ง พอทาปากรุ้สึก แสบร้อนแผ่วบาง (เหมือนเวลาเราตำพรักโดนผิวหนัง) แต่ไม่ได้บวมแดงอะไรเลยไม่มีผืนนะค่ะ แม่บอกมันกัดริมฝีปาก เพราะปากหนุคล้ำ แต่มันกะดูชมพูระเรื่ออยุ่นะ แต่มันแสบ สรุปแพ้ใหมอาก

สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กกรุงเทพที่ย้ายมาเรียนในอุบลตอนม.4เพราะตามพ่อเเม่มาบ้านเกิด ม.4หนูอยู่ในช่วงปรับตัวค่ะไม่รู้จักใครเลยพอเรียนได้ถึงเทอม2 ก็เริ่มสนิทกับเพื่อนคนนึงที่ย้ายมาจากต่างจังหวัดเหมือนกัน เร

เเต่งกลอนสุภาพ 1บท โดยครูหนูกำหนดมาให้เเค่  กล่าวถึงสตอรี่สี่ทับสอง เเค่นี้ค่ะ

ทุกๆอย่างไม่ว่าจะพยายามทำตัวดีเเค่ไหนสุดท้ายกูก็คือไอ้ :) ไม่ว่าจะตั้งใจเรียนเเค่ไหนกูก็เป็นได้เเค่:)ทอง ไม่ว่ากูอยากเเต่งหน้าทาปากอยากสวยเหมืนคนอื่นๆกลับด่าว่าฉันเเรดร่าน มีอะไรไม่ถูกใจด่าสาปเเช่งตบต

หนูชื่อชลนวา อายุ13 อยู่ชั้นม.2 มีน้องสาว1คน เลี้ยงหมา3ตัว ชอบวิชาคณิตศาสตร์  เป็นสาววาย

เกริ่นนำ: "สารภาพค่ะ...ว่าฉันเคยเกลียดการทากันแดดเข้าไส้!" สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาวโต๊ะเครื่องแป้งทุกคน 🙏🏻 วันนี้ขออนุญาตมาเปิดใจ (และเปิดกระเป๋าเงิน) กับประสบการณ์การทากันแดดที่เปลี่ยนชีวิตไปเล

คือครูสั่งงานให้เเต่งกลอนสุภาพเกี่ยวกับตนเองชื่อเทพทัต อยู่ม.2/2 เเต่ไม่รู้ต้องเเต่งยังไงช่วยเเต่งให้หน่อย

สวัสดีค่ะ เราขอไม่ระบุตัวตนนะคะ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงค่ะ คือว่าตอนเช้าเมื่อวานค่ะ เราเข้าแถวอยู่และก็สวดมนต์และร้องเพลงชาติเสร็จแล้วต่อไปคือร้องเพลงมาสของรร. ตอนกำลังร้อง เราเรียกคุณครูอีกท่านหนึ