บทกลอน: จะได้ตื่นไหม

จะได้ตื่น อย่างนี้ สักกี่เช้า
ทั้งเขาเรา คนไหน ใครรู้ได้
ตื่นมาแล้ว เหมือนเดิม ไหมอย่างไร
ลุกเดินไป ได้ตามคิด หรือติดเตียง

จะได้ตื่น แบบนี้ อีกกี่ครั้ง
ลุกเดินนั่ง เห็นดื่มกิน ได้ยินเสียง
ได้เขียนคำ นำถ้อย  มาร้อยเรียง
หรือแค่เพียง แต่หายใจ ไม่รู้ตัว

จะได้ตื่น เช่นนี้ อีกกี่หน
พบปะคน พูดคุยเห็น เล่นยิ้มหัว
อยู่พร้อมหน้า เพื่อนสนิท มิตรครอบครัว
ไม่ต้องมัว กลัวเรื่องไหน ใครรบกวน

จะได้ตื่น ขึ้นแบบนี้ กี่ครั้งนะ
ก่อนที่จะ ลาลับ ไม่กลับหวน
ทุกคืนก่อน ล้มตัวลง จงทบทวน
กรรมใดล้วน ตั้งใจทำ แต่กรรมดี

ถ้ายังมี โอกาสตื่น ลุกยืนได้
บาปเวรใด อย่าไปหลง จงละหนี
กรรมดีไหน ทำได้ ทำทันที
เพราะพรุ่งนี้ ไม่รู้ อยู่หรือไป