จุดจบ คนติดเกม+ติดหญิง+ไม่รู้จักพอ

สวัสดีค่ะ ขอแชร์ประสบการณ์ชีวิตคู่ของเราเองนะคะ เรากับแฟนคบกันได้ประมาณ 5 ปีค่ะ แฟนเป็นคนที่ติดเกม(หนักมาก) เรารู้จักกับแฟนตั้งแต่มัธยมปลาย. ซึ่งเขาชอบเล่นเกมตั้งแต่เรารู้จักกันอยู่แล้ว และมันเริ่มหนักช่วงที่เรากับแฟนเข้ามหาลัย หนักถึงขั้นพฤติกรรมเปลี่ยนกลายเป็นคนหยาบคาย อารมณ์ร้อน ขี้โวยวาย เสียงดังมากเวลาเล่นเกม(อยู่ที่ไหนโดนคนอื่นตักเตือนตลอด) ไม่ตื่นไปเรียน นอนเช้าจนเกือบขาดสอบ รวมถึงมีเรื่องผู้หญิง บอกก่อนว่า ก่อนแฟนจะเปลี่ยนไปเพื่อนๆเราอิจฉาเรามากบอกตลอดว่า แฟนนิสัยน่ารัก+ติดเรามาตลอดไม่มีเรื่องผู้หญิงให้กวนใจ แต่แล้วมันเริ่มมีเรื่องผู้หญิงหลังจากที่เราเริ่มคบกันได้ประมาณ 3 ปี เป็นผู้หญิงจากในเกมเนี่ยแหละค่ะ จับได้เพราะเราเข้าไปเล่นในเกมกับแฟนด้วยแล้วผู้หญิงคิดว่าเราเป็นเพื่อนเขาค่ะ นางเลยมาบอกเราเลยว่าจะบินมาหาแฟนเราจองตั๋วเรียบร้อยแล้ว(อึ้งไปเลยสิคะ)  ซึ่งตอนนั้นเราอยู่ด้วยกันกับแฟนแล้วช่วงนั้นเราเรียนหนัก+เป็นคนไม่ค่อยเช็คอะไรแฟนอยู่แล้ว(เชื่อใจขั้นสุด) พอมีผู้หญิงคนนี้เข้ามา แฟนเราตัดสินใจหาหอใหม่อยู่เลยค่ะ(เตรียมพร้อมรอเขาบินมา สภาพ) ตอนนั้นเราโกธรมากเราไล่แฟนออกจากหอเลยค่ะทั้งเสียใจแล้วก็ครั้งแรกที่โดนนอกใจด้วย เราเสียใจหนักมากเพื่อนต้องมาคอยผลัดกันอยู่ด้วย ร้องไห้ทุกวันต้องมีคนเฝ้าตลอดนั่งมองหน้าต่างแบบตอนนั้นดิ่งมาก ไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ แพนิคถึงขั้นไปปรึกษาหมออยากได้ยานอนหลับเพราะตอนนั้นเรากลายเป็นคนสะดุ้งตื่นแล้วร้องไห้จนหลับเป็นเกือบปีเลยค่ะกว่าจะหาย แต่สุดท้ายเราก็อ้อนวอนจนแฟนเรากลับมาหาเราจนได้ ที่เขากลับมาหาเพราะ เราคิดว่าเราเป็นที่พึ่งให้เขาทั้ง เงิน รถ เรียน มีให้ทุกอย่างเลยค่ะ แต่พอมันมีครั้งแรก ครั้งที่ 2 3 4 5 .... ก็มีมาเรื่อยๆ เราก็ยอมค่ะ ทนอยู่อย่างนั้นเป็น 2 ปีหลังที่โคตรจะทรมานแต่ยังทนอยู่เพราะรักเขาแล้วที่บ้านเขากับบ้านเราก็เข้ากันดีมาก จนเราเรียนจบก็แยกย้ายกลับไปอยู่กับพ่อแม่คนละบ้านค่ะ แต่จะผลัดกันไปมาระหว่างบ้านเรากับแฟน จนจบมาได้ 2-3เดือนเราก็ไปทำงานกับครอบครัวค่ะ ก็ห่างกับแฟนมากขึ้น ส่วนแฟนไม่หางานทำและไม่มีแผนจะทำงานค่ะรู้แค่ว่าตอนนั้นจะเล่นเกมอย่างเดียว ซึ่งแม่แฟนก็ไม่ว่าอะไรเลยทำให้เราทำอะไรไม่ค่อยได้ คือแฟนก็ใช้เงินเราสลับๆกับที่บ้านของแฟนนะคะ เพราะแฟนไม่มีรายได้อะไรเลยแต่หลังๆที่เค้านอกใจ เราก็ไม่ค่อยให้ใช้เหมือนตอนแรกๆแล้วค่ะ จนในที่สุดเข้าปีที่ 5 ไม่มีใครทนอยู่เป็นของตายไปได้ตลอดค่ะ เราเริ่มไม่รู้สึกอะไรกับแฟนไปแล้วเพราะมันเจอเรื่องนอกใจจนชินไปแล้วค่ะ ต่อให้จบคนนี้ไปเดี๋ยวก็มีอิหนูคนใหม่มาอีกไม่จบไม่สิ้นค่ะ ที่บ้านเราพอรู้เรื่องก็ไม่สนับสนุนให้คบต่อแล้วค่ะ+เจอพฤติกรรมแฟนเปลี่ยนไป หยาบคายใส่เราจนแม่เราได้ยิน (บ้านเราไม่พูดหยาบค่ะ จะหยาบก็ต่อเมื่อเล่นมุขแซวกัน) มาบ้านเราเล่นเกมยันอีกวันจนที่บ้านเราไม่ไหวเพราะเสียงดังทะลุห้องจนลงไปชั้นล่างของบ้านเราเลย แล้วตอนนั้นก็ไม่ทำงานอะไรเลย ที่บ้านไม่ปลื้มอย่างแรงแต่ก็ไม่ได้บังคับเราตรงๆนะคะ ก็จะเป็นเชิงพูดอ้อมๆมากกว่า เพราะเขาเคยเด็กดีของพ่อแม่เรา 555 สุดท้ายพอเราโฟกัสงานมากขึ้น รู้ตัวอีกทีก็ไม่ได้สนใจไปแล้ว เลยเริ่มห่างๆกันไปจนได้เลิกลากันค่ะแต่ผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ เขาก็ตามมาง้อถ้าไม่ได้มาก็โทรมา ทักมาเกือบทุกวัน แต่เรามันเลยจุดจะอยากกลับไปแล้วค่ะ มาตอนหลังทราบว่าเขาไม่มีใครพึ่งค่ะ เพื่อนก็ไม่มีสนิทหรือคบหาเพื่อนคนไหนจริงจังเลย(มัวแต่ติดเกม พาไปไหนก็ไม่ค่อยจะไป) ไม่มีเงินเติมเกมหรือซื้อของเพราะเรารู้มาว่าแม่เค้าไม่ให้สักบาทเพราะพยายามบีบให้เค้าทำงาน ลงทะเบียนจบการศึกษาก็ไม่ได้ทำก็ไม่รู้ว่าจะยังต่อ เพราะปกติเป็นเราที่ทำให้ทุกอย่างเรื่องการเรียน ดูแลจัดการให้เพราะอยากให้เค้าเรียนจบไปด้วยกัน จนถึงทุกวันนี้ผ่านมา 4 เดือนแล้ว เขาก็ยังโทรมาอ้อนวอนให้เรากลับไป บอกจะลบเกม ร้องไห้กราบเท้าเรา บอกขาดเราไม่ได้ไม่มีใครแทนได้สารพัดจะพูดเลยค่ะ เราก็ฟังนะคะแต่ไม่ตอบรับ จะพยายามอะไรแค่ไหนเราพอค่ะ พอคือพอ คนไม่รู้จักพอจะไม่มีทางคิดได้จนกว่าจะเจอบทเรียนค่ะ

*สุดท้าย* เราอยากจะบอกคนที่กำลังเจออยู่ว่าไม่ว่ายังไงอย่าลดคุณค่าในตัวเองจนลืมรักตัวเองนะ กว่าจะทำใจได้เราก็รู้สึกเสียดายเวลาที่ต้องทนเป็นของตายตั้งนาน 

ปล.พิมพ์ครั้งแรกค่ะ ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านถ้าผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะ สามารถมาพูดคุยแรกเปลี่ยนกันได้นะ♥