สวัสดีค่ะ เราอายุ17ปีส่วนแฟนเราอายุ21ปี เรากับแฟนคบกันมาได้หนึ่งปีกว่าๆแล้วค่ะ แต่ตลอดทางที่คบกันมาเราเสียน้ำตาหลายรอบมาก เรากับแฟนเจอกันผ่านพี่ที่รูจักในเกมแล้วเรากับแฟนก็เริ่มสารสัมพันธุ์กันตอนนั้นแฟนเราน่ารักจริงๆค่ะเราไม่เคยรู้สึกแย่เลยแฟนเราเข้าใจเราทุกอย่าง จนวันนึงเราได้ชวนแฟนให้มาทำงานกับแม่เราตอนนั้นคบกันได้5หรือ6เดือนนี่แหละค่ะ เราได้มาอยู่ด้วยกันแต่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันนะคะ ต่างคนต่างอยู่เพียงแต่ว่าแฟนจะเดินมาหาเราทุกวันหลังเลิกงาน พอผ่านไปได้ไม่กี่วันแฟนก็เริ่มทำร้ายรางกายเรา ตีเราบีบคอเรา ทำร้ายเราเยอะมาก เราทนมาตลอดเพราะความรัก แต่หลังจากนั้นก็มากขึ้น แฟนห้ามเรามีเพื่อนแม้แต่เพื่อนผู้หญิง ห้ามเราเล่นเกม เราเลยโทรไปบอกพ่อกับแม่แฟน แต่พวกเขากลับบอกว่าปัญหาแค่เรื่องเล่นเกมไม่เล่นมันก็จบ ฟังแบบนี้อาจจะเป็นเรื่องเล็กแต่ทุกคนคะเราก็คือเด็กวัยรุ่นคนนึงที่ยังไม่18ด้วยซ้ำ เราแค่อยากมีเพื่อน จนวันนึงเราทนไม่ไหวเราก็คุยกับผู้ชายคนนึง แต่คุยได้ไม่ถึงวันแฟนก็เห็นเพราะแฟนมีรหัสเฟสเราตอนนั้นเราก็ตั้งใจให้แฟนเห็นด้วยเขาจะได้รู้ว่าเรามีทางเลือกอื่นเรารู้จริงๆค่ะว่าเราผิดแต่เราเหนื่อยเต็มทนกับการที่ต้องมาโดนด่าทุกวันโดนตีตลอด  ทุกคนอาจจะบอกว่าทำไมไม่เลิกกัน เราพยายามแล้วค่ะ พยายามที่จะเลิกแต่หอพักที่แฟนอยู่มันห่างจาห้องเราไม่มากนักแฟนรู้ว่าแม่เราขี้รำคาญเวลาเราบอกเลิกหรือบล็อกแฟนเราก็จะมาทุบประตูจนแม่เรารำคายแล้วไล่เราออกจากห้อง พอเราออกมาก็ตามเดิมค่ะโดนตีทำร้ายร่างกาย เราบอกที่บ้านแฟนแล้วแต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้เลย เราอยากเลิกมาก อยากอยู่คนเดียว บางทีเราโดนแฟนด่าก่อนแล้วเราด่ากลับแม่เราก็จะมาด่าอีกที หรือบางทีแฟนขึ้นเสียงใส่เราก็จะถามว่าขึ้นเสียงใส่ทำไม แม่ก็ด่าเราแล้ว
แชทแม่เรากับแฟนเรา เราไม่รู้จะทำยังไงนอกจากรอจนกว่าเราจะอายุถึง18แล้วเราจะไปทำงานโรงงานแล้วก็รีบหาเงินหนีไปให้ไกลที่สุด ความรู้สึกเราติดลบมากๆค่ะไม่มีใครให้คำแนะนำได้ไม่มีใครให้กำลังใจได้ ลืมบบอกไปว่าแฟนเรามาจากบุรีรัมย์ จึงไล่กลับไม่ได้ถ้าแฟนไม่กลับ ถ้าเป็นทุกคนทุกคนจะทำยังไงกันคะ หรือถ้าไม่มีคำแนะนำให้ขอเป็นกำลังใจเล็กน้อยๆจากทุกคนก็พอใจแล้วค่ะ ถ้าปีหน้าเรายังมีลมหายใจเราจะมาอัพเดตชีวิตตอนเราหนีจากครอบครัวและแฟนให้ทุกคนฟังนะคะ หวังว่าชีวิตเราจะเบิกบานในท้ายที่สุด