ตอนนี้เราสับสนมาก ไม่รู้จะไปต่อหรือพอแค่นี้

เราคบกับเเฟนมา3ปีเเล้วค่ะ เรารักมากแต่มุมมองการใช้ชีวิตเราต่างกัน แฟนเราเรียนจบแค่ มัน.3 เราตั้งใจอยากให้เขาเรียนต่อตั้งแต่ตอนนั้นเขาก็รับปากแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ เขามีความฝันอยากเป็นนักแข่งเกมเราซัพพอร์ตเขาทุกเรื่องแต่เราบอกเขาตลอดว่ามันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เธอควรวางแผนนชีวิตตัวเองไว้ด้วยให้ตัวเองมีความมั่นคงในชีวิต อย่าโฟกัสแค่อย่างเดียวเพราะมันไม่ทีอะไรแน่นอนเราถึงอยากให้เธอเรียน เขาก็บอกเขาไม่ชอบเรียนไม่อยากเรียนเราก็ถามเขาแล้ววจะทำยังไงถ้าเป็นนักเเข่งไม่ได้ เขาบอกแค่ก็จะทำให้ได้ไง เราบอกเขาว่าให้นึกถึงอนาคตหน่อยเพราะเธอมีเราด้วยนะทำอะไรวางแผนนจัดการเวลาชีวิตตัวเองหน่อย เขากลับบอกอายุเราแค่นี้เรายังไม่อยากนึกถึงอนาคตเรายังอยากใช้ชีวิตอยู่ ส่วนเราอยากใช้ชีวิตเหมือนกันแต่เป็นชีวิตทุกอย่างต้องมั่นคงทุกปัญหาต้องมีทางแก้ทุกอย่างต้องวางแผนนแบ่งเวลา แต่ต่อให้เราจะอธิบายเยอะแค่ไหนเขากลับมองว่าเรากำลังดูถูกความพยายามของเขา ทั้งๆที่เราซัพพอร์ตเขามาตลอด3ปีทุกเรื่อง โฟกัสสนใจทุกอย่างเรื่องของเขา แต่เขากลับไม่เคยสนใจความฝันเราหรือสิ่งที่เราชอบด้วยซ้ำ ที่บ้านเขาก็ไม่ได้มีเงินซัพพอร์ตอะไรนะคะเราถึงต้องบอกเขาเรื่องแบบบนี้ตลอดเพราะมันไม่มั่นคงหลายๆเรื่องจริงๆ ปัญหามันมีแค่เรื่องนี้จริงๆโดยเฉพาะเรื่องเรียนเขายอมเลิกกับเราดีกว่าต้องไปเรียน ที่เหลือมันดีทุกอย่างแล้ววมันเลยทำให้เราสับสน ว่าเราจะคบต่อไปบนความไม่แน่นอนนี้ หรือถอยออกมาดีคะ เราขอความเห็นจากทุกคนหน่อยค่ะ คำแรงๆๆอะไรก็ได้ค่ะเผื่อมันจะทำให้เราคิดอะไรได้บ้าง