เรา24 แฟนเรา24 เราคบกับมา10ปี ตั้งแต่คบกับมาเราจะเป็นคนที่คอยซัพพอร์ตเขาตลอด เช่น เรืองเรียน เมื่อก่อนเขาไม่ได้ตั้งใจเรียน ประมาณว่า ไม่เอาไหนเลย ลา สาย ขาด ไม่มีเรียน ติด0 ร 10+ ตลอด3ปี วัยมัธยม และไม่ค่อยชอบกันเท่าไหร่ แต่พอได้รู้จักเขา เราเลยรู้ว่า เขามีปัญหาทางครอบครัว จากการแยกทางกัน ต่างมีครอบครัว
ส่วนแฟนเราอยู่กับพี่สาว พี่เขย ก็ไม่ค่อยได้รับการเอาใจใส่ เพราะพี่ๆก็ต้องทำงาน เราเลยเข้าใจ หลังเธอรู้จักกันมากขึ้น ช่วยมาตลอด เริ่มทำงานดีขึ้น มาเรียน ตั่งใจทำงานส่ง เกรดดีขึ้น จนได้คบกัน เราช่วยแก้0ร จนหมด หลังจากนั้นก็เรียนต่อม.ปลาย ช่วยกันเรียนดึงกันให้ดีขึ้น ด้วยความที่ว่า ทางบ้านเราหากพูดเรื่องฐานะ ก็พอมีบ้าง แต่ไม่ได้รวย เราทำงานช่วยที่บ้าน ที่บ้านค้าขายทั่วไป เก๋บเงินตั้งแต่ ป.6 รับจ้างล้างจาน เก็บบ้าง ออมบ้าง เป็นค่าขนม ก็ทำงานมาตลอด ช่วงปิดเทอมเราก็ไปหางานทำพิเศษแถวๆบ้าน กับเพื่อนๆ จนซื้อทองได้ โทรศัพท์ ได้ เราชวนแฟนมาทำด้วย อยากให้มีเงินเก็บ เขาบอกว่าไปก็ได้ ช่วงนั้นประมาณ 17-18 ทำ3เดือน เขาก็ได้คอมพิวเตอร์1เครื่ิอง จากการทำงาน แต่ทำงานคำว่าเต็มที่ หรือ การสู้งานของแต่ละคนไม่เท่ากัน หรือความชอบ ความถัดไม่เท่ากัน เข้าใจได้ ส่วนทางครอบครัวแฟน อาจจะไม่เท่า มีก็ใช้ มีน้อยก็ใช้น้อย
เราก็ไม่ติดเพราะที่บ้านเราบอกตลอดว่า ไม่มีไม่เป็นไร ขอแค่เป็นคนดี ขยันก็พอ อะไรช่วยได้ก็ช่วย เราก็ซัพพอร์ตตลอด พอเรียนไป เราขอทุนไปเรียนแลกเปลี่ยน ตปท 2ปี เราว่าเป็นประสบการณ์ หากไปเองทางบ้านคงไม่มีขนาดนั้น เราเลยเลือกที่จะไป แฟนเราก็เรียนอยู่ไทย เราก็คบกันปกติ
พอเข้ามหาวิทยาลัย เราก็ขอทุนจากมหาลัยแบบทุนต่อเนื่องเรียนจนจบ ทางแฟนเราก็เรียนที่บ้านเขาส่งเรียน เขาทำงานบ้างตามสายที่เรียน เกี่ยวกับการออกแบบ ได้เงินบ้าง ที่บ้านให้บ้าง ส่วนเราก็อาศัย วันหยุด ส-อา ช่วงที่ว่างจากการเรียน ก็ทำงานพิเศษ ซื้อขิงที่ตัวเองอยากได้ บลาๆ เรารู้สึกว่า ไม่มีเขาเราสามารถดูแลตัวเองได้ เดินทางเอง จัดการชีวิตตัวเองได้ เรื่องเรียน เงิน ส่วนเขา ส่วนใหญ่ มีอะไรมักจะปรึกษาเรา ถามความเห็นว่าดีไหม ควรหรือไม่ควร เรื่องการสื่อสาร เรื่องการวางตัวรวมถึงเงิน ช่วงเวลาที่เขาต้องการการซัพพอร์ต เราสามารถช่วยได้
ในบางเวลาที่เราต้องการซัพพอร์ต เรากลับรู้สึกว่า น้อยจังเลยที่ซัพพอร์ตเราจะได้ ที่เขาจะช่วยเราได้เราเลยเกิดความรู้สึกที่ว่า เวลามีอะไรที่ด่วนในเรื่องเงิน เขาซัพพอร์ตเราไม่ได้ เลยเป็นอีกหนึ่งเห็นผลที่เรารู้สึกว่า ถ้าจะให้ หมั้นหมายกัน หรือ ให้ที่บ้านมาคุยเป็นเรื่องราว มันยังไม่ใช่ตอนนี้
เราวางแผนชีวิตว่าจบมาจะไปทางไหนต่อ ทำอะไรบ้าง 1 2 3 4 ส่วนเขา ทำตอนนี้ให้ผ่านไปก่อน เราจบก่อน ประมาณนี้
เราได้ยินคำนึงมาว่า เวลามีอะไรด่วน อย่างน้อยถ้าคนข้างๆสามารถซัพพอร์ตกันได้บ้าง มันน่าจะดี
หรือเป็นเพราะ ยังเด็กเกินไป? หรือ เรียนอยู่หรือป่าว? เลยยังไม่สามารถซัพพอร์ตกันได้
#10ปียังรักกันอยู่นะคะ
แค่อยู่ๆก็คิดถึงคำนี้ขึ้นมาเลยอยากถามความเห็นดูค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เราเชื่อว่า อนาคตคงไม่ได้ เดินได้ด้วยความรักอย่างเดียว
หากมีเรื่องด่วน มีคนซัพพอร์ตได้บ้าง ก็ดี จริงหรอ?
ส่วนแฟนเราอยู่กับพี่สาว พี่เขย ก็ไม่ค่อยได้รับการเอาใจใส่ เพราะพี่ๆก็ต้องทำงาน เราเลยเข้าใจ หลังเธอรู้จักกันมากขึ้น ช่วยมาตลอด เริ่มทำงานดีขึ้น มาเรียน ตั่งใจทำงานส่ง เกรดดีขึ้น จนได้คบกัน เราช่วยแก้0ร จนหมด หลังจากนั้นก็เรียนต่อม.ปลาย ช่วยกันเรียนดึงกันให้ดีขึ้น ด้วยความที่ว่า ทางบ้านเราหากพูดเรื่องฐานะ ก็พอมีบ้าง แต่ไม่ได้รวย เราทำงานช่วยที่บ้าน ที่บ้านค้าขายทั่วไป เก๋บเงินตั้งแต่ ป.6 รับจ้างล้างจาน เก็บบ้าง ออมบ้าง เป็นค่าขนม ก็ทำงานมาตลอด ช่วงปิดเทอมเราก็ไปหางานทำพิเศษแถวๆบ้าน กับเพื่อนๆ จนซื้อทองได้ โทรศัพท์ ได้ เราชวนแฟนมาทำด้วย อยากให้มีเงินเก็บ เขาบอกว่าไปก็ได้ ช่วงนั้นประมาณ 17-18 ทำ3เดือน เขาก็ได้คอมพิวเตอร์1เครื่ิอง จากการทำงาน แต่ทำงานคำว่าเต็มที่ หรือ การสู้งานของแต่ละคนไม่เท่ากัน หรือความชอบ ความถัดไม่เท่ากัน เข้าใจได้ ส่วนทางครอบครัวแฟน อาจจะไม่เท่า มีก็ใช้ มีน้อยก็ใช้น้อย
เราก็ไม่ติดเพราะที่บ้านเราบอกตลอดว่า ไม่มีไม่เป็นไร ขอแค่เป็นคนดี ขยันก็พอ อะไรช่วยได้ก็ช่วย เราก็ซัพพอร์ตตลอด พอเรียนไป เราขอทุนไปเรียนแลกเปลี่ยน ตปท 2ปี เราว่าเป็นประสบการณ์ หากไปเองทางบ้านคงไม่มีขนาดนั้น เราเลยเลือกที่จะไป แฟนเราก็เรียนอยู่ไทย เราก็คบกันปกติ
พอเข้ามหาวิทยาลัย เราก็ขอทุนจากมหาลัยแบบทุนต่อเนื่องเรียนจนจบ ทางแฟนเราก็เรียนที่บ้านเขาส่งเรียน เขาทำงานบ้างตามสายที่เรียน เกี่ยวกับการออกแบบ ได้เงินบ้าง ที่บ้านให้บ้าง ส่วนเราก็อาศัย วันหยุด ส-อา ช่วงที่ว่างจากการเรียน ก็ทำงานพิเศษ ซื้อขิงที่ตัวเองอยากได้ บลาๆ เรารู้สึกว่า ไม่มีเขาเราสามารถดูแลตัวเองได้ เดินทางเอง จัดการชีวิตตัวเองได้ เรื่องเรียน เงิน ส่วนเขา ส่วนใหญ่ มีอะไรมักจะปรึกษาเรา ถามความเห็นว่าดีไหม ควรหรือไม่ควร เรื่องการสื่อสาร เรื่องการวางตัวรวมถึงเงิน ช่วงเวลาที่เขาต้องการการซัพพอร์ต เราสามารถช่วยได้
ในบางเวลาที่เราต้องการซัพพอร์ต เรากลับรู้สึกว่า น้อยจังเลยที่ซัพพอร์ตเราจะได้ ที่เขาจะช่วยเราได้เราเลยเกิดความรู้สึกที่ว่า เวลามีอะไรที่ด่วนในเรื่องเงิน เขาซัพพอร์ตเราไม่ได้ เลยเป็นอีกหนึ่งเห็นผลที่เรารู้สึกว่า ถ้าจะให้ หมั้นหมายกัน หรือ ให้ที่บ้านมาคุยเป็นเรื่องราว มันยังไม่ใช่ตอนนี้
เราวางแผนชีวิตว่าจบมาจะไปทางไหนต่อ ทำอะไรบ้าง 1 2 3 4 ส่วนเขา ทำตอนนี้ให้ผ่านไปก่อน เราจบก่อน ประมาณนี้
เราได้ยินคำนึงมาว่า เวลามีอะไรด่วน อย่างน้อยถ้าคนข้างๆสามารถซัพพอร์ตกันได้บ้าง มันน่าจะดี
หรือเป็นเพราะ ยังเด็กเกินไป? หรือ เรียนอยู่หรือป่าว? เลยยังไม่สามารถซัพพอร์ตกันได้
#10ปียังรักกันอยู่นะคะ
แค่อยู่ๆก็คิดถึงคำนี้ขึ้นมาเลยอยากถามความเห็นดูค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เราเชื่อว่า อนาคตคงไม่ได้ เดินได้ด้วยความรักอย่างเดียว