เมื่อมีคนมาบอกเราว่าอาชีพที่เราทำมันบาป

อาชีพที่เราทำคือเลี้ยงหมู  คือใจจริงเราก็ไม่ได้คิดว่ามันบาปเลยสักนิดเดียวนะ 

อย่างน้อยก็เป็นอาชีพสุจริต ไม่ได้ไปหลอกลวงต้มตุ๋นทำให้ใครเดือดร้อน 

คือแม่เราเป็นคนพูด ปกติแม่ก็รักลูกไม่เท่ากันอยู่แล้ว  เราก็เลยไม่ได้ดราม่ามาก แค่ขอระบายนิดนึง

แล้วตัวเราก็ไม่ได้มีจิตใจที่จะทรมาณสัตว์สักหน่อย ก็แค่เลี้ยงเอามาบริโภคน่ะ  ก็ดูแลมันให้มันโตมาอย่างดี แล้วมาเป็นอาหารเรา  กินได้อย่างปลอดภัย ไม่เสี่ยงตาย

ไม่ใช่คนชอบใช้ความรุนเเรง หรือควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ แล้วไปลงกับสัตว์ มันคนละอย่างกัน

ไม่ว่าใครจะมาดูถูกอาชีพเรา ไม่ว่าจะคนนอกหรือคนในครอบครัวเราก็ไม่ควรไปแคร์ เพราะเราทำเพื่อเลี้ยงปากท้อง แล้วสุดท้ายใครๆก็กินเนื้อสัตว์ คนที่พูดสุดท้ายก็กินมันอยู่ดี 

สุดท้ายคนที่พูดก็ไม่ได้มาเลี้ยงดูเรา หรืออยู่กับเราทั้งชีวิต  เราก็ไม่ได้พึ่งพาเขา สุดท้ายต้องพึ่งพาตัวเองอยู่ดี ดังนั้นก็ช่างเขา  พูดมากๆก็จะไม่ยุ่งด้วย แล้วถ้าเอามาก็ไม่ต้องกิน 

คนเลี้ยงหมูก็มีหลายแบบ หลายนิสัยจะมาเหมารวมกันไม่ได้หรอก  

ถ้าถามว่าทำไมไม่ไปทำอาชีพอื่นล่ะ  ก็ขอตอบว่าสบายใจแบบนี้  แล้วก็ทำอาชีพนี้ก็ไม่ได้ไปทำให้ใครเดือดร้อน  ไม่เคยบ่น ไม่เคยงอแงกับใคร
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่