พ่อแม่ไม่ปล่อยให้เป็นอิสระ

สวัสดีค่ะ วันนี้อยากจะมาระบายในเรื่องบางเรื่องและอยากขอคำแนะนำจากหลายๆคนค่ะ  เราเป็นเด็กวัยรุ่นคนนึง ที่เรียนดีมาตลอด  ไม่เคยทำให้พ่อแม่รู้สึกผิดหวังเลยค่ะ

แต่ตั้งแต่เด็กเราโดนย่าเลี้ยงมาเพราะพ่อแม่ไปทำงาน  เราโดนย่าด่าอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเราอาจจะทำไม่ดีเอง จนเราโตขึ้นมา แม่เราก็กลับจากทำงานมาหาเราแบบถาวร เรามีงานโรงเรียน เราขอแม่ไป แม่ก็จะด่าเราว่าไปบ่อยไม่ช่วยงานบ้าน ทั้งๆที่เราช่วยเขาทุกอย่าง ทั้งทำธุรกิจงานบ้านทำอาหาร ทำงานบ้านทุกอย่าง
แต่เวลาเราขอไปทำกิจกรรมของโรงเรียน ย่าก็จะพูดว่า งานบ้านไม่เคยจะทำ เราขอไปเที่ยวกับแม่ ให้แม่พาไปเที่ยวบ้าง  แต่ย่าก็จะห้ามทุกครั้ง พอเราไป ย่าก็จะเริ่มมองจิก เริ่มด่าเรา เริ่มทำหน้าไม่พอใจ บางครั้งที่เขาโมโหจากงาน เรายืนทำกับข้าวอยู่ เขาก็จะด่าเรา มาลงที่เรา

เราขอพ่อแม่และย่า ไปเรียนที่มหาลัยอื่น เพราะในจังหวัดเรามหาลัยไม่ค่อยขึ้นชื่อเท่าไหร่ อีกอย่างมันไม่ใช่สายที่เราชอบ เราเลยขอเขาไปที่อื่น  เขาก็จะไม่ให้ไปเด็ดขาด จะต้องเรียนในที่ใกล้บ้าน เป็นอาชีพที่เขาอยากให้เป็น ต้องห้ามทำให้เขาขายหน้าคนอื่นเด็ดขาด เพราะว่ามีคนไม่ชอบย่าเราเยอะ เขาเลยกดดันเราให้เราต้องเรียนดีๆ ห้ามทำให้ขายหน้า

ไม่ว่าเราจะเลือกอะไร หรือทำสิ่งใด เช่น ขอไปทำงานของโรงเรียนซึ่งมีครูยืนยัน ขอไปเที่ยวกับพี่ชาย 5ชั่วโมง กลับมาเขาก็เริ่มไม่พอใจ เราจะโดนห้ามตลอดโดนด่า  ซึ่งสิ่งที้เราอยากทำมันไม่ใช่สิ่งไม่ดีเลย เราเข้าใจในความเป็นห่วง เราเข้าใจจนตอนนี้เป็นเราเองที่เก็บกด จนต้องป่วยหลายครั้ง  แอบนอนร้องไห้ทุกคืน รู้สึกเพลีย บางครั้งก็คิดที่จะทำร้ายตัวเอง

เราเคยจับเข่าคุยกับพวกเขา เรื่องปล่อยเราบ้าง แต่สิ่งที่ได้มาคือการโดนด่า และทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิม

*เราอยากกินอะไร บางอย่างเขาก็หาให้ แต่บางทีก็จะโดนด่า 

มีผู้ใหญ่หลายคนมาเตือนย่าเรา ว่าเราจะเก็บกด แต่ย่าเราก็จะด่ากลับไปทุกครั้ง

หลายคนจะพูดว่า ย่าเลี้ยงเราไว้ในกรง 
แต่ย่าก็จะไปคุยอวดคนอื่นว่าเราไม่ไปเที่ยวไหนเอง เขาปล่อยแล้ว แต่ไม่เป็นความจริงเลยค่ะ แค่ไปทำงาน ไปเที่ยว เขาก็เริ่มกัดฟันด่าเราแล้ว 
( แม้กระทั่งไปเล่นกับพี่ชายข้างบ้าน แม่เราก็ไม่ให้ไปค่ะ ให้อยู่แต่ในบ้าน)
เราขอบอกว่า  จะขึ้นม.ปลายแล้วค่ะ