เกริ่นก่อนนะคะ ครอบครัวเป็นมุสลิม พ่อแม่ญาติพี่น้องอิสลามทั้งหมด อยู่ในหมู่บ้านชุมชนที่เป็นอิสลาม เกิดมาก็นับถืออิสลาม พ่อเป็นครูสอนศาสนา(ฟัรดูอีน)ที่เคร่งมาก พี่น้องผู้หญิง เกือบทุกคนคลุมผ้า และมักบังคับบอกให้เราคลุม บอกไฟนรกจะเลีย เราเรียนศาสนาควบคู่กับสามัญมาตั้งแต่เด็ก แต่พอโตได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น ไปเปิดโลกกว้างขึ้นก็เลยรู้สึกว่ามุมมองหลายๆอย่างมันไม่เมคเซนส์ หลายๆอย่างที่เคยเชื่อ ที่เคยเห็นว่าปกติ พอโตขึ้นและมองใหม่ในมุมมนุษย์คนหนึ่ง แบบไม่ใส่ฟิลเตอร์ความเชื่อหรือศาสนาอะไรลงไป ถึงรู้ว่ามันแปลก ทุกวันนี้เรียนจบออกมาทำงานอยู่ตจว.คนเดียว ใช้ชีวิตแบบไม่มีศาสนามามากกว่า8ปี ชีวิตแฮปปี้มาก รู้สึกสบายใจ แต่ไม่สามารถแสดงความเป็นคัวเองลงโซเชียลได้เท่าที่ควร เนื่องจากมีญาติพี่น้องติดตามอยู่ เลยกลายเป็นคนกลัวโซเชียลไปเลย และกลายเป็นคนไม่ค่อยกลับบ้าน เพราะอึดอัดที่ต้องทำตัวปกติเหมือนยังนับถือ แต่เราไม่ได้คลุมผ้านะคะ โดนดุบ่อยแต่ไม่ค่อยสนใจเพราะกลับบ้านไปก้ไม่ค่อยออกไปไหน อยู่แต่บ้าน รู้สึกเหมือนมีโลก 2 ใบ
             หลังจากตัดสินใจออกจากศาสนาปัญหาเวลาคนถามเรื่องศาสนา เพราะไม่อยากบอกว่าเคยเป็นอิสลาม ที่บ้านเป็นอิสลาม เพราะมักจะโดนคำถามมากมาย ว่าออกได้หรอ บางคนก็ดูสะใจที่เราออก ต่อว่าศาสนาบ้าง แต่ส่วนตัวไม่คิดว่าศาสนาไม่ดี แค่ไม่เหมาะกับเรา และเรามีจุดข้องใจ และรับไม่ได้ในหลายจุดกับหลักคำสอน ตอนนี้แทบไม่มีเพื่อนรู้ว่าที่บ้านนับถืออิสลาม 
ตอนนี้มีเรื่องเครียดเรื่องเดียวในชีวิตคือเวลาต้องกลับไปอยู่บ้าน และทำตัวปกติ (แต่เราไม่ได้คลุมผ้านะคะ โดนป๋าดุอยู่เสมอ) ส่วนตัวรักและเคารพครอบครัวทุกคน และกลัวเค้ารู้ว่าเราไม่ได้นับถือศาสนาแล้ว เพราะไม่ชอบความแตกแยก ไม่ชอบให้มีปัญหา เพราะตามความเชื่อการออกจากอิสลามค่อนข้างเป็นเรื่องที่ใหญ่ที่สุด อาจจะถึงตัดขาดกับครอบครัวเลย
            ก่อนหน้านี้คิดว่าก็จะใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ อยู่แบบไม่มีแฟน ไม่มีใครเพราะเราไม่มีทางชอบ หรือมีแฟนเป็นอิสลามได้เลย และถ้ามีแฟนต่างศาสนา เราก็ไม่อยากให้ใครเข้ามานับถือศาสนาไหน เพียงเพราะต้องทำ ไม่ใช่รับถือ ขนาดเรายังไม่นับถือเลย แต่...พอคิดแล้วมมันเศร้ามากที่เราจะต้องมีชีวิตอยู่และตายไปแบบไม่มีครอบครัวของตัวเอง เราอยากมีครอบครัวของตัวเอง อยากมีแฟน อยากแต่งงาน มีลูก แบบคนอื่น แต่ติดที่ครอบครัวและศาสนาที่แตกต่างกัน ลึกๆเราอยากหนีไปใช้ชีวิตอยู่ที่ไกลๆ และแต่งงานมีครอบครัวใหม่แยกไปเลย ไม่บอกที่บ้าน ไม่ต้องให้ครอบครัวรู้ แต่มันก็เป็นแค่ความฝัน มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะแต่งาน แล้วครอบครัวทั้ง2ฝั่งไม่ได้รู้จักกัน 
            และแล้ววันนั้นก็มาถึง วันที่เราเปิดใจคบแฟน แฟนไม่รู้ว่าที่บ้านเรานับถือศาสนาอะไร เพราะเราไม่เหมือนอิสลาม เค้าก็ไม่เคยถาม เราก็ไม่กล้าบอกเพราะคิดว่าเค้าอาจจะอคติกับครอบครัวเราไปเลย เค้ามีทัศนคติต่อศาสนาอิสลามไม่ค่อยดี จากข่าวสารต่างๆ แต่เราก็คอยบอกว่าคนไม่ดีมีทุกศาสนา
ที่บ้านแฟนค่อนข้างเคร่งทางพุทธ เข้าวัดทำบุญ เราเจอครอบครัวแฟนหลายครั้ง ทีบ้านเค้าเอ็นดูเราพอสมควร และเริ่มพูดถึงเรื่องการแต่งงาน แฟนอยากให้เราพาไปบ้านเราบ้าง แต่เราก็ไม่รู้จะเริ่มพูดเรื่องนี้ยังไง ถ้าที่บ้านรู้คงไม่ยอมรับ และคงต้องตัดกับที่บ้าน ถึงตอนนี้เราจะอยู่คนเดียวได้ แต่ก็ไม่ได้อยากตัดขาดและถูกตราหน้าว่าเป็นพวกนอกรีต จากครอบครัวและญาติพี่น้อง เรารู้สึกว่าไม่อยากตัดสินใจขาดกับครอบครัวเพราะผู้ชาย แต่จะให้กลับไปนับถือเหมือนเดิมก็ไม่ได้ สุดท้ายถ้าจะไปต่อมันต้องเลือก ตอนนี้ได้แต่คิดว่าหรือเราอาจจะเหมาะกับอยู่คนเดียว มีโลก2ใบ อยู่แบบไม่มีแฟน เพราะถ้ามีแฟนก็จะจบแบบแต่งงานไม่ได้ ตอนนี้คิดไม่ตกเลยค่ะ อยากมีครอบครัวแบบปกติเหมือนคนอื่นบ้าง ไม่อยากต้องอึดอัดกับสิ่งที่ไม่ได้เลือกแบบนี้ค่ะ เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่ก็อยากจะเลือกสิ่งที่จะเป็นได้ ใครมีคำแนะนำมั้ยคะ ถ้าทุกคนเจอเหตุการณ์แบบนี้จะรับมือยังไงบ้างคะ