ไปเรื่อย

มีอยู่วันนึง เราไป รร ละเราซื้อข้าวมากินทางผ่านจะไป รร ละเพื่อนเห็นดูน่ากินน่าอร่อยเลยขอฝากให้เราซื้อข้าวมาเผื่อด้วย พอรุ่งเช้าวันต่อมา จอดซื้อข้าวเสร็จ ซื้อประมาณ 4-5 ห่อ ห่อละ20 ละจากที่ซื้อเสร็จ ละใกล้ 8 หรือ 9 โมง เราก็จำไม่ได้ แต่วันนั้นคือรีบมากด้วยที่เรากะเวลาจากบ้านมาถึงบ้านเพื่อนอีกคนเกือบไม่ทันเพราะเพื่อนรวมตัวจะไปเข้าค่าย พอมาถึงเราก็ถือถุงข้าวไปด้วยแต่พอดูเวลาถ้ากินก็น่าจะไม่ทัน เลยถือกลับกะว่าจะเอาไปกินที่ค่าย พอเดินทางไปค่าย เราจำได้ว่าเอาถุงข้าวห้อยกับที่จับรถ พอทำไรเสร็จก็เตรียมตัวขึ้นไปลงทะเบียนเข้าค่าย ละเข้าไปในห้องเราคุยกับเพื่อนว่าคงอีกนานแน่เลยที่พวกคณะค่ายเขาจะเเนะเเนว เลยชวนกันไปที่รถเพื่อจะไปเอาข้าวมากิน แต่ก็พี่เขาเรียกสะก่อน พอขึ้นไปทำกิจกรรมเสร็จพื่อนเลิกพักเที่ยงพอดีมาถึงรถ อ้าววว ข้าวหาย5555 ดรากับเพื่อนก็หากันจนทั่วไม่มี หากันจนท้อเพราะหิวข้าวมากมันเป็นข้าวของมื้อเช้าจากนั้นเราก็แยกย้ายกลับไปรวมตัวบ้านเพื่อน เลยคิดไปคิดมาเลยลองทักะามเพื่อนที่อยู่ค่ายว่าเห็นข้าวมั้ย เพื่อนบอกเห็น แล้วตรงกับที่พี่เขาทักมาแจ้งว่ามีใครลืมข้าวให้มาเอา เราเลยสงสัยว่ามันหายไปจากรถเราได้ไง ทั้งๆที่เราห้อยไว้กับรถ เลยเป็นปริศนาจนถึงทุกวันนี้ (แต่เราไม่ได้เอ่ยปากที่จะเรียกเก็บเงินค่าข้าวจากฝากที่ผ่าน) แค่สงสัยมันหายไปได้ไง