โดนทักเรื่องสิว

คนที่ทักไม่ใช่คนไกลที่ไหนหรอกค่ะคือคนในครอบครัวเราเองอันนี้เมื่อนานมาแล้วช่วงเราเป็นสิวแรกๆแม่ทักว่าสิวเยอะน่าเกลียดมากหน้าลายเหมือนตุ๊กแกเลยแล้วก็หัวเราะแรงๆใส่ค่ะแล้วเราเลยบอกว่าก็ไม่ได้อยากเป็นหรอกแม่ก็เงียบเราคิดว่าจะหยุดแต่ก็ไม่ตอนนั้นนั่งกินข้าวอยู่แม่นั่งจ้องหน้าเราพร้อมกับพูดกลางวงข้าวเลยค่ะว่าทำไมสิวเยอะขนาดนั้นอะนึกว่าตุ๊กแกแล้วเราเลยตอบไปว่าอย่าทักได้มั้ยแม่ก็เลยเงียบแล้วก็กินข้าวปกติทุกครั้งจะทักตลอดค่ะแล้วล่าสุดวันนี้เรานั่งกินข้าวอยู่แม่ก็มองพร้อมกับพูดว่าสิวหายไปเยอะแล้วหนิใช้อะไรเราเลยบอกไปแล้วแม่ก็พูดว่าแต่ยังลายเหมือนตุ๊กแกเหมือนเดิมเราเลยตอบไปว่ารอยมันรักษายากแล้วก็ลุกออกมาเลยค่ะไม่กินแล้วข้าวมันนอยนะโดนทักแบบนี้บ่อยๆหรือเวลาทะเลาะกับพี่พี่จะชอบพูดว่าอีหน้าสิวเอาปมมาพูดหมดเลยค่ะคือเราร้องไห้กับเรื่องแบบนี้ไม่รู้กี่รอบแล้วพยายามไม่คิดแต่โดนทุกวันแบบนี้ถ้าไม่คิดก็คงจะแปลก  ขอโทษที่พิมพ์เยอะๆนะคะแค่อยากระบายเพราะในตอนที่แย่แบบนี้เรื่องนี้เราเอาไประบายกับใครไม่มีใครสนใจเลยถ้าอ่านจนจบก็ขอบคุณมากๆนะคะ🤍