สวัสดีค่ะ ตอนนี้อายุ20ปี เรียนคณะพยาบาลศาสตร์ ยายเลี้ยงจนโต ยายมีลูก5คน หนูเป็นลูกคนโตสุด ซึ่งคนโตไม่ได้เรื่องสุด สร้างวีรกรรม ปัญหาไว้เยอะ ติดเหล้า ทำเอาลูกอีก4คนเกลียด เกลียดมาถึงลูก แน่นอนเราเกิดมาแม่ไม่สนใจ มีแค่ยายเลี้ยง น้าๆ ก็เกลียดตั้งแต่เกิด คิดว่าจะเป็นเหมือนแม่ แต่เราตั้งแต่เด็กเรียนดีสอบได้ที่1ทุกปีตอนประถมเป็นเด็กกิจกรรม ได้ทุนตลอด ครู ผู้บริการ รักมาก สร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียน คนในหมู่บ้านก็ชื่นชม ไปไหนคนก็ทัก ขึ้นมัธยมก็โด่ดเด่นมาก เด็กกิจกรรม ได้ทุน สร้างชื่อเสียง เป็นที่รักของครู เพื่อน ได้ทุนเรียนต่อปริญญาตรี เพราะว่าได้ยินคำดูถูกตั้งแต่เด็กจากตนในครอบครัว เชื่อไหมคะว่า มีคนชื่นชมสนับสนุนหนูมากมาย แต่คนในครอบเกลียดหนูมาก ไม่เคยยินดี สนับสนุนอะไรซักอย่าง แถมว่ายาย ว่าชอบเอาใจเรา แต่หนูก็ให้ความเคารพ ไหว้ทุกคนเสมอ พูดคุยปกติ ลูกของยายก็ไม่ค่อยสนใจยาย ความรู้สึกเหมือนมีแค่เรา ยายหลาน จนหนูขึ้นมหาลัย ก็ไม่มีใครสนใจ และทุนก็ไม่พอใจก็เลยไปยืนญาติ แต่ทุกครั้งที่ได้ทุน ญาติก็หักทุนหนูไปตลอด ตอนนี่หนูเรียนพยาบาลปี2 มีแค่ทุน และ กยศ ประทั้งชีวิต ในวันที้หนื่อยท้อ อยากโทรไปหาใครสักคนไม่มี หนูไม่ค่อยคบเพื่อน ไม่สังสรรค์ เที่ยว เพราะต้องโฟกัสกับอนาคต กลัวคำพูดดูถูก ทุกคนคิดว่าหนูไปจะไปถึงฝั่งฝันไหมคะ หนูจะไหวหรือเปล่า หนูไม่มีคนคุย คนปรึกษาในชีวิต ไม่มีใครช่วยเหลือ ตอนนี้หนูก็ร้องให้แทบทุกวันค่ะ ยายก็แก่มากแล้ว ไม่อยากให้รับรู้อะไรแย่ๆ ได้แต่บอกว่า หนูสบายดี
ชีวิตโดดเดี่ยว ไม่มีพ่อแม่ อยู่กับยาย เป็นเด็กเรียนดีมีอนาคต แต่ปัญหาชีวิตเยอะ