บัดนั้น ประสันตาแสนกลคนขยัน  
ทำตกใจทูลองค์พระทรงธรรม์ ข้าสำคัญมั่นคงอยู่ดงนี้  
ด้วยช้างบาทย่างทีสะเทิน เดินเกินตำบลมาพ้นที่  
เขาว่าดงหน้าก็ยังมี จึงจะชี้ทูลเชิญให้ทัศนา  
 
๏ เมื่อนั้น พระโฉมยงวงศ์อสัญแดหวา  
ยิ้มพลางทางตอบวาจา ปดเล่นต่อหน้าไม่อายใจ  
ครั้นซักไซ้ไล่หาความจริง ยังกลอกกลิ้งกลับลวงไปใหม่  
ชอบผลักให้พลัดตกลงไป คนอะไรเช่นนี้ก็ยังมี  
 
๏ ว่าพลางทางชมคณานก โผนผกจับไม้อึงมี่  
เบญจวรรณจับวัลย์ชาลี เหมือนวันพี่จากสามสุดามา  
นางนวลจับนางนวลนอน เหมือนพี่แนบนวลสมรจินตะหรา  
จากพรากจับจากจำนรรจา เหมือนจากนางสะการะวาตี  
แขกเต้าจับเต่าร้างร้อง เหมือนร้างน้องมาหยารัศมี  
นกแก้วจับแก้วพาที เหมือนแก้วพี่ทั้งสามสั่งความมา  
ตระเวนไพรร่อนร้องตระเวนไพร เหมือนเวรใดให้นิราศเสน่หา  
เค้าโมงจับโมงอยู่เอกา เหมือนพี่นับโมงมาที่ไกลนาง  
คับแคจับแคสันโดษเดี่ยว เหมือนเปล่าเปลี่ยวคับใจในไพรกว้า  
ชมวิหคนกไม้ไปตามทาง คะนึงนางพลางรีบโยธี  
 
๏ แรมร้อนผ่อนพักมาหลายวัน ถึงทางร่วมกุเรปันกรุงศรี  
พบทัพกะหรัดติปาตี ภูมีให้หยุดโยธา																															
						 
												
						
					
รบกวนใครรู้การถอดคำประพันธ์ เรื่องอิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง ตอนนี้บ้างคะ
ทำตกใจทูลองค์พระทรงธรรม์ ข้าสำคัญมั่นคงอยู่ดงนี้
ด้วยช้างบาทย่างทีสะเทิน เดินเกินตำบลมาพ้นที่
เขาว่าดงหน้าก็ยังมี จึงจะชี้ทูลเชิญให้ทัศนา
๏ เมื่อนั้น พระโฉมยงวงศ์อสัญแดหวา
ยิ้มพลางทางตอบวาจา ปดเล่นต่อหน้าไม่อายใจ
ครั้นซักไซ้ไล่หาความจริง ยังกลอกกลิ้งกลับลวงไปใหม่
ชอบผลักให้พลัดตกลงไป คนอะไรเช่นนี้ก็ยังมี
๏ ว่าพลางทางชมคณานก โผนผกจับไม้อึงมี่
เบญจวรรณจับวัลย์ชาลี เหมือนวันพี่จากสามสุดามา
นางนวลจับนางนวลนอน เหมือนพี่แนบนวลสมรจินตะหรา
จากพรากจับจากจำนรรจา เหมือนจากนางสะการะวาตี
แขกเต้าจับเต่าร้างร้อง เหมือนร้างน้องมาหยารัศมี
นกแก้วจับแก้วพาที เหมือนแก้วพี่ทั้งสามสั่งความมา
ตระเวนไพรร่อนร้องตระเวนไพร เหมือนเวรใดให้นิราศเสน่หา
เค้าโมงจับโมงอยู่เอกา เหมือนพี่นับโมงมาที่ไกลนาง
คับแคจับแคสันโดษเดี่ยว เหมือนเปล่าเปลี่ยวคับใจในไพรกว้า
ชมวิหคนกไม้ไปตามทาง คะนึงนางพลางรีบโยธี
๏ แรมร้อนผ่อนพักมาหลายวัน ถึงทางร่วมกุเรปันกรุงศรี
พบทัพกะหรัดติปาตี ภูมีให้หยุดโยธา