สวัสดีครับเพื่อนๆ ผมเพิ่งเคยเขียนกระทู้เป็นครั้งแรก และค่อนข้างจะตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะไม่คิดว่าจะได้มามาแชร์เรื่องราวในกระทู้ PANTIP ได้เลยฮะ
แล้วเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ ไม่ได้ยาวมากนะครับ มันแทบจะไม่ใช่เรื่องเล่าเลยด้วยซ้ำ 5555555
เรื่องของเรื่องคือ ผมดันไปแอบชอบน้องผู้ชายคนหนึ่งที่ ARL ตู้แรก ของขบวนรอบ 7 โมงกว่าๆเกือบ 8 โมงเช้า สถานีมักกะสันครับ เขามีน่าตาที่น่ารัก จิ้มลิ้มมากเลยด้วย แถมยังใส่แว่นอีก (แพ้คนใส่แว่นมาก) ตัวค่อนข้างผอม ร่างบาง ตัวเล็ก แต่ไม่มากครับ เขาใส่เชิ้ตสีขาวแขนสั้น กางเกงสแล็คทรงขาเดฟสีดำที่พอดีตัว รองเท้าผ้าใบสีขาว และน้องเขามักจะสะพายกระเป๋าเป้ไว้ข้างหน้า พร้อมห้อยพวงกุญแจตุ๊กตาแคร์แบร์ ออลเวย์ส แด (น้องหมีสีแดงที่มีรูปหัวใจ 2 ดวงตรงหน้าท้อง) ไว้ตรงซิปกลางกระเป๋า (น่ารักมากๆ) ข้างกระเป๋าจะมีขวดน้ำเปล่าเหน็บไว้ด้วย ลักษณะของน้องเขาที่ผมจำได้ก็จะประมาณนี้ครับ 🥺🥺
ที่อยากฝากถึงน้องคือ พี่ขอสารภาพผิด และยอมรับตรงๆเลยว่า พี่แอบมองน้องเกือบทุกวันเลยครับ แอบมองแบบ แอบเหล่ตามองนะครับ แล้วก็ทำได้แค่มองอยู่อย่างนั้นครับ มองตั้งแต่รถออกจนรถจอดอีกสถานี ซึ่งรวมๆระยะเวลาน่าจะ 3-4 นาที แต่จะบอกว่าเกือบทุกวันก็คงไม่ได้ เพราะบางสัปดาห์พี่ได้เจอน้องแค่ 1 วันครับ 3 วัน ก็มี หรือบางสัปดาห์ได้เจอน้อง 5 วันเลยก็มีครับ (ซึ่งเป็นสัปดาห์ที่ดีสุดๆไปเลย) ไม่รู้น้องจะรู้ตัวไหมที่พี่แอบมองแบบนี้ (โดยรวมแล้วผมจะได้เจอน้องแค่วัน จันทร์-ศุกร์ เท่านั้นเอง ไม่รวมวัน เสาร์-อาทิตย์ เพราะไม่ได้ไปทำงานครับ) ทุกครั้งที่พี่เข้าไปในขบวนรถ สิ่งแรกที่พี่จะทำอย่างแรกคือกวาดสายตามองหาน้องก่อนเลย ทุกครั้งที่ได้เจอพี่ก็รู้สึกดีใจมากๆครับ แบบ โหหหห น้องน่ารักมากจัง แอบเหล่ตามอง กลัวน้องจับได้ อาจจะดูน่ากลัวนะครับที่พี่ทำแบบนี้ แต่ว่าน้องน่ารักมากจริงๆครับ 🥺🥺🥺
พี่ชอบน้องเขามากถึงกับขนาดไปซื้อพวงกุญแจตุ๊กตาแคร์แบร์ ดู ยัว เบส (น้องหมีสีเขียวอ่อนที่มีรูปว่าวตรงหน้าท้อง) มาห้อยกระเป๋า เพื่อหวังจะได้ห้อยคู่กัน (แบบนี้มันค่อนข้างน่ากลัวไหมครับ) สิ่งที่พี่พอจะทำได้คงมีอยู่เท่านี้ เพราะหลังจากลงขบวน เรา 2 คนต่างกันพาแยกย้ายไปกันคนละทาง พี่เดินไปออฟฟิศ ส่วนน้องที่พี่ไม่รู้ว่าเป็นนักศึกษาฝึกงานหรือเปล่า หรือเป็นพนักงานออฟฟิศ ก็นั่งวินไปอีกทางเหมือนกัน
" พี่ชอบน้องนะครับ ชอบน้องจริงๆ "
แต่ช่วงนี้ผมไม่ได้เจอน้องเขาเลยครับ ผมก็ไปทำงานตามเวลาปกติ ขึ้น ARL เวลาประจำที่มักจะได้เจอกัน แต่ว่าก็ไม่ได้เจอ ปกติไม่เคยไม่เจอแบบนี้ อย่างน้อย ต้องได้เจอสัก 1 วัน ในวัน จันทร์-ศุกร์ แต่นี่เล่นไม่ได้เจอเลย (อีกใจคิดว่าหรือน้องเขาฝึกงานเสร็จแล้ว) มันทำให้ผมค่อนข้างจะรู้สึกหงอยนิดนึง ไม่รู้ทำไม มันเฟล นอย ไม่มีความสุขเลย ต่างจากวันที่ได้เจอ วันนั้นจะเป็นวันที่พิเศษมากๆ ต่อให้เจอเรื่องไม่ดีแค่ไหนก็ตาม 🥺🥺
อยากฝากข้อความถึงน้องนะครับ พี่ไม่รู้ว่าน้องจะรู้ตัว หรือสังเกตุการกระทำของพี่หรือเปล่า แต่ถ้าเกิดว่าเป็นแบบนั้นจริงๆที่น้องจะรู้ตัว แล้วมันทำให้น้องรู้สึกไม่ดี อึดอัด หรือไม่ชอบ พี่อยากบอกเลยว่าพี่ขอโทษนะครับ พี่ไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดี และไม่ได้ตั้งใจจะล่วงเกินใดๆ พี่รู้สึกว่าพี่ชอบน้อง และไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่านั้นเลยนะครับ
ทั้งหมดที่เล่ามานี้ มันอาจจะมีแต่เรื่องของน้องเขา ต้องขอโทษทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะครับถ้าหากว่าได้เข้ามาอ่านแล้วไม่เข้าใจ และไม่ได้เรื่องอะไรเลย เผลอๆ ผมเองด้วยที่พิมพ์อะไรไม่รู้เรื่อง 55555 แต่ก็ต้องขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ 🐾
สุดท้ายแล้ว พี่อยากบอกบอกน้องแคร์แบร์สีแดงว่า
พี่คิดถึงน้องมากๆนะครับ และก็ชอบน้องมากๆด้วย ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะขอให้ได้เจอกันอีกสักครั้งนะฮะ 🐻✨
ฝากถึงคุณหมีแคร์แบร์สีแดง always there bear 🐻💕
แล้วเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ ไม่ได้ยาวมากนะครับ มันแทบจะไม่ใช่เรื่องเล่าเลยด้วยซ้ำ 5555555
เรื่องของเรื่องคือ ผมดันไปแอบชอบน้องผู้ชายคนหนึ่งที่ ARL ตู้แรก ของขบวนรอบ 7 โมงกว่าๆเกือบ 8 โมงเช้า สถานีมักกะสันครับ เขามีน่าตาที่น่ารัก จิ้มลิ้มมากเลยด้วย แถมยังใส่แว่นอีก (แพ้คนใส่แว่นมาก) ตัวค่อนข้างผอม ร่างบาง ตัวเล็ก แต่ไม่มากครับ เขาใส่เชิ้ตสีขาวแขนสั้น กางเกงสแล็คทรงขาเดฟสีดำที่พอดีตัว รองเท้าผ้าใบสีขาว และน้องเขามักจะสะพายกระเป๋าเป้ไว้ข้างหน้า พร้อมห้อยพวงกุญแจตุ๊กตาแคร์แบร์ ออลเวย์ส แด (น้องหมีสีแดงที่มีรูปหัวใจ 2 ดวงตรงหน้าท้อง) ไว้ตรงซิปกลางกระเป๋า (น่ารักมากๆ) ข้างกระเป๋าจะมีขวดน้ำเปล่าเหน็บไว้ด้วย ลักษณะของน้องเขาที่ผมจำได้ก็จะประมาณนี้ครับ 🥺🥺
ที่อยากฝากถึงน้องคือ พี่ขอสารภาพผิด และยอมรับตรงๆเลยว่า พี่แอบมองน้องเกือบทุกวันเลยครับ แอบมองแบบ แอบเหล่ตามองนะครับ แล้วก็ทำได้แค่มองอยู่อย่างนั้นครับ มองตั้งแต่รถออกจนรถจอดอีกสถานี ซึ่งรวมๆระยะเวลาน่าจะ 3-4 นาที แต่จะบอกว่าเกือบทุกวันก็คงไม่ได้ เพราะบางสัปดาห์พี่ได้เจอน้องแค่ 1 วันครับ 3 วัน ก็มี หรือบางสัปดาห์ได้เจอน้อง 5 วันเลยก็มีครับ (ซึ่งเป็นสัปดาห์ที่ดีสุดๆไปเลย) ไม่รู้น้องจะรู้ตัวไหมที่พี่แอบมองแบบนี้ (โดยรวมแล้วผมจะได้เจอน้องแค่วัน จันทร์-ศุกร์ เท่านั้นเอง ไม่รวมวัน เสาร์-อาทิตย์ เพราะไม่ได้ไปทำงานครับ) ทุกครั้งที่พี่เข้าไปในขบวนรถ สิ่งแรกที่พี่จะทำอย่างแรกคือกวาดสายตามองหาน้องก่อนเลย ทุกครั้งที่ได้เจอพี่ก็รู้สึกดีใจมากๆครับ แบบ โหหหห น้องน่ารักมากจัง แอบเหล่ตามอง กลัวน้องจับได้ อาจจะดูน่ากลัวนะครับที่พี่ทำแบบนี้ แต่ว่าน้องน่ารักมากจริงๆครับ 🥺🥺🥺
พี่ชอบน้องเขามากถึงกับขนาดไปซื้อพวงกุญแจตุ๊กตาแคร์แบร์ ดู ยัว เบส (น้องหมีสีเขียวอ่อนที่มีรูปว่าวตรงหน้าท้อง) มาห้อยกระเป๋า เพื่อหวังจะได้ห้อยคู่กัน (แบบนี้มันค่อนข้างน่ากลัวไหมครับ) สิ่งที่พี่พอจะทำได้คงมีอยู่เท่านี้ เพราะหลังจากลงขบวน เรา 2 คนต่างกันพาแยกย้ายไปกันคนละทาง พี่เดินไปออฟฟิศ ส่วนน้องที่พี่ไม่รู้ว่าเป็นนักศึกษาฝึกงานหรือเปล่า หรือเป็นพนักงานออฟฟิศ ก็นั่งวินไปอีกทางเหมือนกัน
" พี่ชอบน้องนะครับ ชอบน้องจริงๆ "
แต่ช่วงนี้ผมไม่ได้เจอน้องเขาเลยครับ ผมก็ไปทำงานตามเวลาปกติ ขึ้น ARL เวลาประจำที่มักจะได้เจอกัน แต่ว่าก็ไม่ได้เจอ ปกติไม่เคยไม่เจอแบบนี้ อย่างน้อย ต้องได้เจอสัก 1 วัน ในวัน จันทร์-ศุกร์ แต่นี่เล่นไม่ได้เจอเลย (อีกใจคิดว่าหรือน้องเขาฝึกงานเสร็จแล้ว) มันทำให้ผมค่อนข้างจะรู้สึกหงอยนิดนึง ไม่รู้ทำไม มันเฟล นอย ไม่มีความสุขเลย ต่างจากวันที่ได้เจอ วันนั้นจะเป็นวันที่พิเศษมากๆ ต่อให้เจอเรื่องไม่ดีแค่ไหนก็ตาม 🥺🥺
อยากฝากข้อความถึงน้องนะครับ พี่ไม่รู้ว่าน้องจะรู้ตัว หรือสังเกตุการกระทำของพี่หรือเปล่า แต่ถ้าเกิดว่าเป็นแบบนั้นจริงๆที่น้องจะรู้ตัว แล้วมันทำให้น้องรู้สึกไม่ดี อึดอัด หรือไม่ชอบ พี่อยากบอกเลยว่าพี่ขอโทษนะครับ พี่ไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดี และไม่ได้ตั้งใจจะล่วงเกินใดๆ พี่รู้สึกว่าพี่ชอบน้อง และไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่านั้นเลยนะครับ
ทั้งหมดที่เล่ามานี้ มันอาจจะมีแต่เรื่องของน้องเขา ต้องขอโทษทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะครับถ้าหากว่าได้เข้ามาอ่านแล้วไม่เข้าใจ และไม่ได้เรื่องอะไรเลย เผลอๆ ผมเองด้วยที่พิมพ์อะไรไม่รู้เรื่อง 55555 แต่ก็ต้องขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ 🐾
สุดท้ายแล้ว พี่อยากบอกบอกน้องแคร์แบร์สีแดงว่า พี่คิดถึงน้องมากๆนะครับ และก็ชอบน้องมากๆด้วย ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะขอให้ได้เจอกันอีกสักครั้งนะฮะ 🐻✨