ผมมีความรักแบบ ช-ช นะครับ และผมก็เป็นโรคซึมเศร้า
ด้วยความที่โสดมานาน ประกอบกับเป็นซึมเศร้า อีกทั้งผมก็ไม่ได้เปิดเผยว่าเป็นเกย์
ชีวิตตั้งแต่เรียนจบ ม.6 ผมก็ทำอะไรคนเดียวมาตลอด เวลามีปัญหาความรักก็ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร เพราะไม่ได้มีเพื่อนเป็นเกย์ จะระบายยังไง เลยเลือกที่จะเงียบ เก็บไว้คนเดียว + ชีวิตโดดเดี่ยว ขาดความอบอุ่นจากครอบครัว ครอบครัวมีปัญหา
พอเรียนจบ ป.ตรี ก็เจอปัญหากดดันตัวเอง อยากมีงานดีๆ เงินเยอะๆ ฐานะทางสังคมที่ดี จนวันนึง ไม่ไหว อยากตายบ่อยๆ จนไม่ไหว กินยาพาราไปครึ่งกระปุก เพื่อหวังจะตาย แต่ไม่ตาย นอนไม่หลับ คิดมาก อยากตาย ไม่มีความสุข เลยฝืนตัวเองไปพบจิตแพทย์ สรุป เป็นซึมเศร้า (กินยามา 5-6 ปีแล้ว)
ที่นี่เข้าเรื่องความรัก หลังจากเป็นซึมเศร้า ผมก็รักษาตัวตลอด และคบใคร ก็หวังคบยาวๆ เพราะผมขาดความอบอุ่น ชีวิตต้องการใครซักคน จะหาจากไหนล่ะ นอกจากแฟน
พูดตรงๆว่า ผมหวังคบจริงจัง ไม่ใช่ให้เค้าต้องมาดูแลผมที่เป็นซึมเศร้านะ แต่อารมย์แบบ ให้รู้ว่ายังมีคนที่รักเรา อยู่ข้างๆเรา เป็นที่พึ่งว่า "ผมยังมีคุณ และผมไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว"
เรื่องความรักที่ผิดหวัง ก็มีมาตลอดแหละ ครับ เคยมีแฟน 2 คน ตอนเลิก ทำใจเป็นปี 2ปี บางคนตอนนี้เลิกเป็น 10 กว่าปี ยังคิดถึงอยู่เลย
ปัญหาตอนนี้คือ ผมมีคนคุยอยู่
ผมก็ไม่ได้หวังอะไรมาก เพราะเรายังไม่ตกลงคบกัน แต่ผมก็พยายามหักห้ามใจแหละ เพราะรู้ว่าเค้าคุยกับผมแค่แบบ FWD (ฟิลประมาณเพื่อนกัน มีเซ็กซ์กันได้ แต่ไม่ใช่แฟน)
ผมก็พยายามเงียบ ไม่ทักไลน์ อ่านไม่ตอบมั้ง เค้าก็โทรมาถามเป็นอะไร พอเงียบเค้าก็หาวิธีติดต่อมา
แล้วผมรู้ว่าผมชอบเค้าไปแล้ว และผมก็มีความสุขที่เค้าทักมา ชวนไปหา ไปกินข้าวกัน
เหมือนชีวิตดูสดใสขึ้น
แต่อีกใจก็เข้าใจว่า เค้าอาจไม่คิดอะไรกับผมมากไปกว่า FWD
แต่ผมไม่รู้จะทำไง ผมรักไปแล้ว แล้วตอนนี้ผมติดอยู่ในความสัมพันธ์แบบอะไรก็ไม่รู้
เพราะบางที เค้าก็มาคุยว่าเค้าไปมีอะไรกับคนอื่น แบบนั้นแบบนี้
บ่อยครั้งที่ชวนผมไปด้วย แต่ผมไม่ไปนะ
แต่ทรมานทุกครั้งที่เค้าทำแบบนี้ ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมอยู่ในสถานะอะไร
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ก่อนเป็นซึมเศร้า ผมคงตัดใจง่ายๆไปแล้ว
แต่ตอนนี้ผมกลัวที่จะต้องอยู่คนเดียว ไม่กล้าหยุดคุย ทั้งที่รู้ว่ามันต้องหยุด
มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานมากกก
ผมไม่กล้าเลิกติดต่อแบบจริงจัง เพราะผมไม่อยากอยู่คนเดียว หรือ อยู่คนเดียวไม่ไหวแล้ว
มันเหนื่อยกับชีวิตที่อยู่คนเดียว บางเวลาผมมีปัญหา เค้าก็ค่อยปลอบ คอยให้กำลังใจ
แต่ผมรู้ว่าผมต้องตัด แต่มันตัดไม่ขาด
ตอนนี้ ผมสับสนไปหมด
ว่าผมหลงเค้า แล้วเอาซึมเศร้ามาอ้าง เลยไม่กล้าตัดจบ
หรือผมแค่เหงา พอเค้าเข้ามามันเลยเหมือนมาเติมเต็ม
เวลาคุยกันผมก็มีความสุข ชีวิตมีความหวัง ขึ้น ไม่ต้องโดดเดี่ยวแล้ว ทั้งที่รู้เรื่องที่เค้าทำอยู่แล้ว ใจก็ยังแอบหวังว่าเค้าจะหยุดที่ผมบ้าง
ตอนนี้ ทั้งรัก ทั้งเจ็บ
**ถ้าเป็นคนอื่นมาถามแบบนี้ ผมคงตอบไปง่ายๆว่า เลิก ตัดใจ จบ
แต่พอเรื่องมันเกิดกับตัวเอง มันไม่ง่ายแบบนั้น
เจอกับตัวถึงรู้จริงๆ
ใครพอมีแนวทาง หรือเป็นที่ปรึกษาพูดคุยขอไลน์หลังไมค์มาก็ได้นะครับ หาที่ปรึกษา ที่ระบาย หรือแนะนำช่องทางได้ครับ
ปรึกษาปัญหาเรื่องความรัก ช-ช และโรคซึมเศร้า
ด้วยความที่โสดมานาน ประกอบกับเป็นซึมเศร้า อีกทั้งผมก็ไม่ได้เปิดเผยว่าเป็นเกย์
ชีวิตตั้งแต่เรียนจบ ม.6 ผมก็ทำอะไรคนเดียวมาตลอด เวลามีปัญหาความรักก็ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร เพราะไม่ได้มีเพื่อนเป็นเกย์ จะระบายยังไง เลยเลือกที่จะเงียบ เก็บไว้คนเดียว + ชีวิตโดดเดี่ยว ขาดความอบอุ่นจากครอบครัว ครอบครัวมีปัญหา
พอเรียนจบ ป.ตรี ก็เจอปัญหากดดันตัวเอง อยากมีงานดีๆ เงินเยอะๆ ฐานะทางสังคมที่ดี จนวันนึง ไม่ไหว อยากตายบ่อยๆ จนไม่ไหว กินยาพาราไปครึ่งกระปุก เพื่อหวังจะตาย แต่ไม่ตาย นอนไม่หลับ คิดมาก อยากตาย ไม่มีความสุข เลยฝืนตัวเองไปพบจิตแพทย์ สรุป เป็นซึมเศร้า (กินยามา 5-6 ปีแล้ว)
ที่นี่เข้าเรื่องความรัก หลังจากเป็นซึมเศร้า ผมก็รักษาตัวตลอด และคบใคร ก็หวังคบยาวๆ เพราะผมขาดความอบอุ่น ชีวิตต้องการใครซักคน จะหาจากไหนล่ะ นอกจากแฟน
พูดตรงๆว่า ผมหวังคบจริงจัง ไม่ใช่ให้เค้าต้องมาดูแลผมที่เป็นซึมเศร้านะ แต่อารมย์แบบ ให้รู้ว่ายังมีคนที่รักเรา อยู่ข้างๆเรา เป็นที่พึ่งว่า "ผมยังมีคุณ และผมไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว"
เรื่องความรักที่ผิดหวัง ก็มีมาตลอดแหละ ครับ เคยมีแฟน 2 คน ตอนเลิก ทำใจเป็นปี 2ปี บางคนตอนนี้เลิกเป็น 10 กว่าปี ยังคิดถึงอยู่เลย
ปัญหาตอนนี้คือ ผมมีคนคุยอยู่
ผมก็ไม่ได้หวังอะไรมาก เพราะเรายังไม่ตกลงคบกัน แต่ผมก็พยายามหักห้ามใจแหละ เพราะรู้ว่าเค้าคุยกับผมแค่แบบ FWD (ฟิลประมาณเพื่อนกัน มีเซ็กซ์กันได้ แต่ไม่ใช่แฟน)
ผมก็พยายามเงียบ ไม่ทักไลน์ อ่านไม่ตอบมั้ง เค้าก็โทรมาถามเป็นอะไร พอเงียบเค้าก็หาวิธีติดต่อมา
แล้วผมรู้ว่าผมชอบเค้าไปแล้ว และผมก็มีความสุขที่เค้าทักมา ชวนไปหา ไปกินข้าวกัน
เหมือนชีวิตดูสดใสขึ้น
แต่อีกใจก็เข้าใจว่า เค้าอาจไม่คิดอะไรกับผมมากไปกว่า FWD
แต่ผมไม่รู้จะทำไง ผมรักไปแล้ว แล้วตอนนี้ผมติดอยู่ในความสัมพันธ์แบบอะไรก็ไม่รู้
เพราะบางที เค้าก็มาคุยว่าเค้าไปมีอะไรกับคนอื่น แบบนั้นแบบนี้
บ่อยครั้งที่ชวนผมไปด้วย แต่ผมไม่ไปนะ
แต่ทรมานทุกครั้งที่เค้าทำแบบนี้ ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมอยู่ในสถานะอะไร
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ก่อนเป็นซึมเศร้า ผมคงตัดใจง่ายๆไปแล้ว
แต่ตอนนี้ผมกลัวที่จะต้องอยู่คนเดียว ไม่กล้าหยุดคุย ทั้งที่รู้ว่ามันต้องหยุด
มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานมากกก
ผมไม่กล้าเลิกติดต่อแบบจริงจัง เพราะผมไม่อยากอยู่คนเดียว หรือ อยู่คนเดียวไม่ไหวแล้ว
มันเหนื่อยกับชีวิตที่อยู่คนเดียว บางเวลาผมมีปัญหา เค้าก็ค่อยปลอบ คอยให้กำลังใจ
แต่ผมรู้ว่าผมต้องตัด แต่มันตัดไม่ขาด
ตอนนี้ ผมสับสนไปหมด
ว่าผมหลงเค้า แล้วเอาซึมเศร้ามาอ้าง เลยไม่กล้าตัดจบ
หรือผมแค่เหงา พอเค้าเข้ามามันเลยเหมือนมาเติมเต็ม
เวลาคุยกันผมก็มีความสุข ชีวิตมีความหวัง ขึ้น ไม่ต้องโดดเดี่ยวแล้ว ทั้งที่รู้เรื่องที่เค้าทำอยู่แล้ว ใจก็ยังแอบหวังว่าเค้าจะหยุดที่ผมบ้าง
ตอนนี้ ทั้งรัก ทั้งเจ็บ
**ถ้าเป็นคนอื่นมาถามแบบนี้ ผมคงตอบไปง่ายๆว่า เลิก ตัดใจ จบ
แต่พอเรื่องมันเกิดกับตัวเอง มันไม่ง่ายแบบนั้น
เจอกับตัวถึงรู้จริงๆ
ใครพอมีแนวทาง หรือเป็นที่ปรึกษาพูดคุยขอไลน์หลังไมค์มาก็ได้นะครับ หาที่ปรึกษา ที่ระบาย หรือแนะนำช่องทางได้ครับ