25_ปรมัตถธรรม 4_โสภณเจตสิก 25_ปัญญินทรีย์1 สังคหนัย อกุศลจิต 12 (17 ก.ค. 57)

ใจเป็นที่รวมทั้ง กุศลและอกุศล เป็นความรู้สึกในขณะนั้น เมื่อจิตเป็นกุศล ใจก็เป็นสุข เมื่อจิตเป็นอกุศลจิตก็ทุกข์ จิตกับใจ เป็นดั่งน้ำสี มันแยกกันอยู่ จิตเป็นดั่งตัวจิต ใจเป็นเจตสิก เห็นใจเกิดขึ้นมาแล้ว

ความหลุดพ้นเกิดได้ในหนึ่งขณะจิต เป็น“หนึ่งขณะจิต ที่หลุดพ้นจากจิต” จิตที่เป็นฌาน จะเห็นได้ชัดว่า ขณะนี้มีผัสสะอะไร กระทบจิต กระทบด้วย วิญญานทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แลแยกได้ชัดว่า วิญญา

สติปัฐฐาน4 มีได้ทั้งในอารมณ์บัญญัติ และ ปรมัตถธรรม จะให้สิ้นความสงสัยในธรรมได้เร็ว ให้ภาวนาใน อารมณ์ปรมัตถ เพราะสุดท้ายบัญญัติก็ต้องไปจบที่ปรมัตถ อยู่ดี 1.จิต เจตสิก รูป นิพพาน เป็นปรมัตถธรรม 2.เจ

การเกิดของรูปนาม ขันธ์5 ผู้รู้ ผู้ถูกรู้ วิญญาน จิต คือ โลก แล้วโลกดับไป ณ ที่ใด 1.จะเข้าใจโลก เมื่อ ถึงสภาวะปรมัตถธรรม 2.สภาวะปรมัตถ์ โลกเกิดดับชั่วกะพริบตา 3.โลกเกิด คือรูปนามเกิด โลกดับ คือรูป

ที่เราเรียกกันว่ากิเลส คือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ที่ศาสนาพุทธต้องการจะให้ละ หรือกำจัดเนี่ย มันคือ? 1. อกุศลเจตสิกทั้ง14ตัว ( อยู่ในสังขารขันธ์) มีแค่นี้ใช้มั๊ย หรือคำว่ากิเลส มันมีความหมายที่มากกว