🥀
ตั้งแต่เมื่อไร จิตใจด้านชา
ซวนเซถลา คราสูญสิ้นวาย
ไม่มีตัวตน ผ่านพ้นจุดหมาย
วาจาสุดท้าย คล้ายจากผู้ใด
กลายเป็นอัมพาต มิอาจเคลื่อนไหว
ฤๅแล้วหาไม่ ได้รู้สึกเลย
แท้จริงสิ่งใด แห่งไหนโปรดเผย
สัมผัสโชยเชย เกยปลิวหลงทาง
ภายในเยือกเย็น หนึ่งเห็นเหินห่าง
ละอายละวาง ท่ามกลางเดียวดาย
ใครคนรู้จัก หักเหเพพ่าย
จางจากจางหาย สลายศรัทธา
อยู่กลัวชีวิต จิตกลัวมรณา
ความเจ็บปวดกว่า ฆ่าฝังดิ่งจม
เวลาเลยล่วง รั้งหน่วงขื่นขม
ครอบงำตรอมตรม ล้มลงเนานาน
ฉันอยากรู้สึก ลึกลึกตายด้าน
สับสนนี้ปาน วิญญาณล่องลอย
วิ่งไล่วิ่งตาม ข้ามกาลมากน้อย
ถอยหลังนั่งคอย นิ่งคล้อยเฝ้ามอง
คลื่นโถมกระหน่ำ ดำดิ่งเหวร่อง
เหมือนขึ้นสูงท่อง บกพร่องหรือไร
ดั่งเรียงรายรอบ ขังกรอบตนไว้
ขาดลมหายใจ ไร้ออกซิเจน
กลายเป็นอัมพาต ธาตุแท้จริงเค้น
ฤๅแล้วนั้นเช่น ว่างเว้นรู้สึก
🥀
🥀
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
◾◾ ด้านชา ◾◾
ซวนเซถลา คราสูญสิ้นวาย
วาจาสุดท้าย คล้ายจากผู้ใด
ฤๅแล้วหาไม่ ได้รู้สึกเลย
สัมผัสโชยเชย เกยปลิวหลงทาง
ละอายละวาง ท่ามกลางเดียวดาย
จางจากจางหาย สลายศรัทธา
ความเจ็บปวดกว่า ฆ่าฝังดิ่งจม
ครอบงำตรอมตรม ล้มลงเนานาน
สับสนนี้ปาน วิญญาณล่องลอย
ถอยหลังนั่งคอย นิ่งคล้อยเฝ้ามอง
เหมือนขึ้นสูงท่อง บกพร่องหรือไร
ขาดลมหายใจ ไร้ออกซิเจน
ฤๅแล้วนั้นเช่น ว่างเว้นรู้สึก