สวัสดีค่า เรื่องของเราอาจจะยาวนิดหน่อย แต่ถ้าใครอ่านจบแล้วแชร์มุมมองเพื่อประกอบการตัดสินใจหลายๆอย่างของเราได้ก็จะขอบคุณมากๆเลยค่า🙏🏻
ก่อนอื่นพื้นเพของเรานะคะ
อายุ20ปี เรียนมหาวิทยาลัยเอกชนนานาชาติ มาจากเชียงใหม่เข้ามาเรียนในกรุง แม่กับพ่อไม่ได้หย้ากันแต่แยกกันอยู่ พ่อเป็นคนญี่ปุ่น ทำงานอยู่ญี่ปุ่น และเป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด ส่วนแม่อยู่เชียงใหม่ค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราผ่านสัมภาษณ์และได้มีโอกาสไปแลกเปลี่ยนที่เกาหลีใต้ 1 เทอมค่ะ (เราไม่ต้องจ่ายค่าเทอมที่มหาลัยเกาหลีแต่ยังต้องจ่ายค่าเทอมที่มหาวิทยาลัยที่ไทยนะคะ) โดยที่เราสามารถเทียบโอนวิชาบางตัวได้ แต่ของเราวิชาบางตัวที่เทียบโอนไม่ได้ก็ต้องไปยัดเรียนเพิ่มตอนปี 3 ค่ะ ตอนนี้กำลังอยู่ในกระบวนการเสนอชื่อไปให้ทางเกาหลี แต่ยังไม่มีอีเมลตอบกลับมาค่ะ
ประเด็นหลักๆคือ...ตัวเราค่ะ
เราเป็นคนจับอะไรไม่ค่อยเป็นชิ้นเป็นอัน ยอมรับว่าโตมาแบบโดนสปอยมาก ก่อนที่จะมารู้อีกทีตอนโตเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในครอบครัวที่เริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆค่ะ แต่นิสัยแย่ๆไม่ว่าเรื่องของการใช้ชีวิตการใช้จ่ายก็เป็นเรื่องที่พยายามปรับมาโดยตลอด
นอกจากนั้นเรายังเป็นคนที่อารมณ์ขึ้นสุดดิ่งสุดค่ะ มีภาวะซึมเศร้ามันเลยส่งผลต่อความสัมพันธ์กับเพื่อนและการใช้ชีวิตเช่นการกินการนอน เรื่องนี้ก็กำลังแก้ไขค่ะ
ที่ผ่านมาเราเป็นคนหยิบจับกิจกรรมเยอะมากค่ะ และพ่อแม่ก็สนับสนุนตลอด แต่แม่จะเป็นคนขอพ่อให้ค่ะ ตัวเราเอง1ปีจะได้เจอพ่อแค่3-5วัน เลยไม่สนิดกันค่ะ รวมถึงเรื่องไปแลกเปลี่ยนมันก็ต้องมีค่าใช้จ่ายตอนอยู่นู่น ค่าเทอมกับค่าคอนโดที่ไทยก็ยังต้องจ่าย ซึ่ง4เดือนที่เราจะไปนี้ค่าใช้จ่ายไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ
ในวัย 20ปี ที่ทุกคนต่างเริ่มวาดฝันของตัวเอง เราก็อยากจะเริ่มอะไรเป็นชิ้นเป็นอันบ้าง อยากไม่ต้องเดือดร้อนอะไรแม่บ้าง อยากให้แม่ไม่ต้องโดนพ่อว่าทุกครั้งที่อยากจะสนับสนุนอะไรเรา เราคิดไปคิดมาจนตกตะกอนได้ออกมาเป็น 2 ทางเลือกค่ะ
1) ไปแลกเปลี่ยน เพราะถึงจะเป็นเวลาแค่ 4 เดือนแต่มันคือประสบการณ์ที่หาได้ยาก
สิ่งที่ต้องเสีย:
-เงิน
-ช่วงเวลาที่มหาลัยฝั่งไทย
-กลับมาอาจจะต้องเรียนหนัก เพื่อตามเพื่อนๆ
-อาจมีความเสี่ยงเรื่องจองสภาพจิตใจที่คาดการไม่ได้ (เพราะไปหาหมออะไรแบบนี้ที่เกาหลีก็อาจจะลำบากค่ะ)
2) ไม่ไปแลกเปลี่ยน หางานพิเศษทำ รักษาสภาพจิตใจ
สิ่งที่ต้องเสีย
-ประสบการณ์ในการใช้ชีวิต
-โอกาสในการเจอผู้คนใหม่ๆ
-โปรไฟล์ Portfolio
ทุกอย่างมีข้อดีข้อเสีย ทุกทางเลือกดีเสมอ ได้อย่างเสียอย่างเป็นเรื่องปกติ เราทราบดีค่ะ แต่อยากรู้มุมมองของคนอื่นๆว่า เป็นทุกคนจะเลือกทางไหนคะ...
ระหว่างแลกเปลี่ยนกับหาประสบการณ์งาน
ก่อนอื่นพื้นเพของเรานะคะ
อายุ20ปี เรียนมหาวิทยาลัยเอกชนนานาชาติ มาจากเชียงใหม่เข้ามาเรียนในกรุง แม่กับพ่อไม่ได้หย้ากันแต่แยกกันอยู่ พ่อเป็นคนญี่ปุ่น ทำงานอยู่ญี่ปุ่น และเป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมด ส่วนแม่อยู่เชียงใหม่ค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราผ่านสัมภาษณ์และได้มีโอกาสไปแลกเปลี่ยนที่เกาหลีใต้ 1 เทอมค่ะ (เราไม่ต้องจ่ายค่าเทอมที่มหาลัยเกาหลีแต่ยังต้องจ่ายค่าเทอมที่มหาวิทยาลัยที่ไทยนะคะ) โดยที่เราสามารถเทียบโอนวิชาบางตัวได้ แต่ของเราวิชาบางตัวที่เทียบโอนไม่ได้ก็ต้องไปยัดเรียนเพิ่มตอนปี 3 ค่ะ ตอนนี้กำลังอยู่ในกระบวนการเสนอชื่อไปให้ทางเกาหลี แต่ยังไม่มีอีเมลตอบกลับมาค่ะ
ประเด็นหลักๆคือ...ตัวเราค่ะ
เราเป็นคนจับอะไรไม่ค่อยเป็นชิ้นเป็นอัน ยอมรับว่าโตมาแบบโดนสปอยมาก ก่อนที่จะมารู้อีกทีตอนโตเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในครอบครัวที่เริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆค่ะ แต่นิสัยแย่ๆไม่ว่าเรื่องของการใช้ชีวิตการใช้จ่ายก็เป็นเรื่องที่พยายามปรับมาโดยตลอด
นอกจากนั้นเรายังเป็นคนที่อารมณ์ขึ้นสุดดิ่งสุดค่ะ มีภาวะซึมเศร้ามันเลยส่งผลต่อความสัมพันธ์กับเพื่อนและการใช้ชีวิตเช่นการกินการนอน เรื่องนี้ก็กำลังแก้ไขค่ะ
ที่ผ่านมาเราเป็นคนหยิบจับกิจกรรมเยอะมากค่ะ และพ่อแม่ก็สนับสนุนตลอด แต่แม่จะเป็นคนขอพ่อให้ค่ะ ตัวเราเอง1ปีจะได้เจอพ่อแค่3-5วัน เลยไม่สนิดกันค่ะ รวมถึงเรื่องไปแลกเปลี่ยนมันก็ต้องมีค่าใช้จ่ายตอนอยู่นู่น ค่าเทอมกับค่าคอนโดที่ไทยก็ยังต้องจ่าย ซึ่ง4เดือนที่เราจะไปนี้ค่าใช้จ่ายไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ
ในวัย 20ปี ที่ทุกคนต่างเริ่มวาดฝันของตัวเอง เราก็อยากจะเริ่มอะไรเป็นชิ้นเป็นอันบ้าง อยากไม่ต้องเดือดร้อนอะไรแม่บ้าง อยากให้แม่ไม่ต้องโดนพ่อว่าทุกครั้งที่อยากจะสนับสนุนอะไรเรา เราคิดไปคิดมาจนตกตะกอนได้ออกมาเป็น 2 ทางเลือกค่ะ
1) ไปแลกเปลี่ยน เพราะถึงจะเป็นเวลาแค่ 4 เดือนแต่มันคือประสบการณ์ที่หาได้ยาก
สิ่งที่ต้องเสีย:
-เงิน
-ช่วงเวลาที่มหาลัยฝั่งไทย
-กลับมาอาจจะต้องเรียนหนัก เพื่อตามเพื่อนๆ
-อาจมีความเสี่ยงเรื่องจองสภาพจิตใจที่คาดการไม่ได้ (เพราะไปหาหมออะไรแบบนี้ที่เกาหลีก็อาจจะลำบากค่ะ)
2) ไม่ไปแลกเปลี่ยน หางานพิเศษทำ รักษาสภาพจิตใจ
สิ่งที่ต้องเสีย
-ประสบการณ์ในการใช้ชีวิต
-โอกาสในการเจอผู้คนใหม่ๆ
-โปรไฟล์ Portfolio
ทุกอย่างมีข้อดีข้อเสีย ทุกทางเลือกดีเสมอ ได้อย่างเสียอย่างเป็นเรื่องปกติ เราทราบดีค่ะ แต่อยากรู้มุมมองของคนอื่นๆว่า เป็นทุกคนจะเลือกทางไหนคะ...