ผมขอออกตัวก่อนเลยนะว่า ผมเป็นคนที่ ไม่ชอบการที่เอาเนื้อทั้งกระดูกใส่ปากแล้วคายกระดูกออกมา ทำไม่ถนัดด้วย และก็ไม่ชอบการใช้มือจับอาหารทั้งๆ ที่มีช้อนส้อมมาให้ใช้ ทำให้ต้องล้างมือเช็ดมือบ่อยๆ  แต่อาหารหลายๆ อย่าง โดยเฉพาะอาหารที่ได้อิทธิพลมาจากทางจีน และอาหารทะเลนี่ ชอบเสิร์ฟแบบ มาทั้งกระดูก - มาทั้งก้าง - มาแบบให้กินยากๆ เหมือนบังคับกลายๆ ว่าต้องใช้มือช่วย ทั้งๆ ที่มีช้อนส้อมมาให้ แต่บังคับให้ผมใช้มือไม่ได้หรอก เพราะผมก็เอาช้อนส้อมนี่ละแล่เนื้อออกมากิน ส่วนเนื้อติดกระดูกติดก้างที่เอาช้อนส้อมมีดแล่ออกมาไม่ได้นี่ ทิ้งไปเลย ทำยังไงก็ได้ให้ไม่ต้องใช้มือจับ ทำให้ผมสงสัยว่า
          ทำไมวัฒนธรรมการทำอาหารของเอเชีย โดยเฉพาะ อาหารจีน ถึงนิยมเตรียมอาหาร แบบ กินยากๆ คือ หั่นเนื้อแล่เนื้อมาทั้งก้างทั้งกระดูก ล่ะครับ คือไหนๆ ก็ต้องทำอาหารมาเป็นชิ้นเล็กๆ พอตะเกียบคีบได้แล้ว ทำไมไม่เอาส่วนที่กินไม่ได้ออกไปก่อนจะเสิร์ฟล่ะครับ ทำไมต้องให้คนกินหาทางแยกเนื้อออกจากกระดูกตอนจะกินด้วย 
          ถ้าเป็นเอเชียใต้กับเอเชียตะวันตก คือทางอาหรับหรืออนุทวีปอินเดีย ที่ใช้มือกินข้าวเป็นหลักนี่พอเข้าใจได้ว่าไหนๆ ก็ต้องใช้มือกินข้าวแล้ว ก็ใช้มือแกะก้างแกะกระดูกได้ แต่เอเชียตะวันออกนี่สิ ทำไมถึงต้องทำแบบที่ผมว่าไปล่ะครับ ไม่เข้าใจจริงๆ 
           จะว่าสมัยโบราณของกินมันหายาก เกิดภาวะข้าวยากหมากแพงบ่อย ผมว่าน่าจะเป็นแค่บางที่ เพราะหลายพื้นที่ก็จัดได้ว่าอุดมสมบูรณ์ เป็นอู่ข้าวอู่น้ำ ของกินหาง่ายมาแต่ไหนแต่ไร หรือจะว่าคนจนที่กินอยู่แบบตามมีตามเกิดมันเยอะ เพราะพลเมืองเยอะ เลยมีวัฒนธรรมการกินอาหารแบบห้ามมีอะไรเหลือทิ้ง แต่ถ้าพลเมืองเยอะ ก็แปลว่าคนที่รวยๆ กับชนชั้นปกครองก็น่าจะมีจำนวนมากพอที่จะทำให้เกิดวัฒนธรรมการกินอาหารแบบเนื้อล้วนๆ สะดวกปากสะดวกลิ้นขึ้นมาควบคู่กันไปด้วยได้บ้างสิ ตามวิสัยคนที่ไม่อยากเอาอย่างคนที่ด้อยกว่าตนเอง ขนาดไทยเรายังเป็นที่รู้กันทั่วไปเลยว่า ตำรับอาหารชาววังบ้านเรานิยมทำมาแบบไม่มีกระดูก ไม่มีก้าง แต่เรื่องก้าง-กระดูกในอาหารจีนนี่ อาหารระดับสูงๆ ระดับคนใหญ่คนโตกิน - เจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินเสวย ก็ยังอุตส่าห์มีกระดูกในอาหารมาให้กลัวติดคออีก