เเก้อาการโฮมซิก

สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กซิ่วที่อยู่บ้านนาน2ปี เเต่เเล้วปีนี้เราติดมหาลัยสักทีคณะที่ใช่เเต่อยู่ไกลบ้าน เราต้องเข้าไปเรียนกทม ซึ่งกว่าจะได้กลับก็ต้องปิดเทอม2 ตอนนี้เรายังไม่ได้ไปมหาลัยนะคะ เเต่เราร้องไห้หนักมาก จนมีอาการปวดหัวปวดตา ปวดขมับ ปวดไปหมด😭 เราร้องไห้ทุกวัน เพราะกลัวอนาคตข้างหน้า กลัวสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น เราเคยเกือบจะซึมเศร้าค่ะ เมื่อตอนเราเรียนอยู่ม.1 เพราะมีการเปลี่ยนเเปลงในชีวิต เราเป็นคนที่กลัวการเปลี่ยนเเปลงในชีวิตมากๆเรากลัวจะกลับไปซึมเหมือนตอนนั้น เเละอาการในตอนนี้คือกลัวซึมเศร้า+อาการโฮมซิก เราคิดถึงบ้านมากๆ คิดถึงกิจวัตรประจำวันที่เราเคยทำที่บ้าน😭 เราอยู่บ้านเเล้วรู้สึกอบอุ่นมากมีเเม่คอยทำกับข้าวให้เราได้ทำหลายๆอย่างที่ชอบ เราเเฮปปี้กับชีวิตมากๆ จนถึงวันที่เรามีที่เรียน เราเป็นคนที่ต้องมีคนอื่นหรือพี่ๆคอยช่วยเหลือตลอดเเละทำอะไรช้าสุดๆ เราก็ไม่ชอบตัวเองที่มีนิสัยเเบบนี้เหมือนกัน ไม่เคยอยู่หอเเละไม่เคยห่างออกจากบ้านไปไหนนานๆเลยค่ะ เรากลัวจะเอาตัวเองไม่รอด เรากลัวเจอสังคมที่ไม่โอเคกับเรา เราเป็นขี้เเงมากๆ  เราจะเเก้ปัญหาเหล่านี้ได้ยังไงคะ เเล้วเราจะใช้ชีวิตรอดในกทม.ได้อย่างไร 😭 ทุกคนตอบเราหน่อยนะคะ มันสำคัญกับชีวิตเรามาก😭