กาลครั้งหนึ่งในหัวใจ🤍

คือเราไม่เข้าใจอะค่ะทำไมคนแก่ถึงขี้บ่นแต่ก็รู้ว่าหวังดีคือบ้านเราจะมีเด็กอยู่3-2คนอะค่ะมีเด็กผู้หญิง2คนผู้ชาย1คนคือมันจะมีเด็กผู้หญิง1คนซึ่งมันเป็นน้องคนเล็กเด็กที่สุดในบ้านเอาแต่ใจอยากได้อะไรก็ต้องได

เราเป็นคนไทยมีภรรยาเป็นคนลาว(ไม่มีบัตรเอกสารแสดงตัวตน)มีลูกชายด้วยกัน1คน ลูกเกิดที่ไทย ใบเกิดลูกอยู่ที่เรา ชื่อลูกอยู่ในทะเบียนบ้านเรา แต่อยู่มาวันนึงภรรยาพาลูกหนีไปโดยที่เราไม่รู้ว่าไปเพราะเราไปทำงาน

ทุกคนเคยเป็นมั๊ยครับเวลาตกหลุมรักใครสักคนจะร้อนรนใจตลอดเวลา มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก เป็นอาการที่ไม่รู้จะบอกยังไง แต่พอเวลาไม่ได้คุยกับเค้าก็คิดถึงตลอด คิดตลอดว่าเค้าจะทำอะไร ออนหรือป่าว เค้าจ

เรื่องมันคืออย่างนี้ค่ะ แม่เราแอบคุยกับผู้ชายที่อยู่ในกลุ่มพวกคนโสดคนเหงาหาคนคุย อะไรพวกนี้อ่ะค่ะ แล้วแม่ก็ให้เขายืมเงินไปหมื่นนึงแล้วก็นัดเจอกันที่บ้านของแม่กับเรา แล้วแม่ก็ไล่ให้ไปนอนบ้านยาย เราร้อง

ฉันเคยเห็นแสงดาวพราวกลางฟ้า แต่ไม่งามเท่าตาเมื่อสบเธอ เสียงลมแผ่วพาใจให้พร่ำเพ้อ เหมือนโลกเก่าละเมอให้คืนกลับ เพียงรอยยิ้มเจ้าแตะกลางหัวใจ เหมือนฤทัยถูกร่ายมนต์แห่งสลับ ทุกถ้อยคำทุกลมหายใจนับ ล้วนขาน

คือเราไม่เข้าใจอะค่ะทำไมคนแก่ถึงขี้บ่นแต่ก็รู้ว่าหวังดีคือบ้านเราจะมีเด็กอยู่3-2คนอะค่ะมีเด็กผู้หญิง2คนผู้ชาย1คนคือมันจะมีเด็กผู้หญิง1คนซึ่งมันเป็นน้องคนเล็กเด็กที่สุดในบ้านเอาแต่ใจอยากได้อะไรก็ต้องได

เคยมีฝัน…แต่ฝันนั้นเงียบงันเหลือเกิน เคยเขียนกลอนเพลินเพ้อพาราตรีเหงา ร้อยคำรักฝากลมพัดกระซิบเบา แต่ไม่เคยมีใครเฝ้ามองอย่างเข้าใจ ฉันจึงเขียน…ให้แสงจันทร์เป็นพยาน ให้ลมหวานพาความคิดถึงไ