ฟินเวอร์ 4 วัน 3 คืน เที่ยว "โซล" เกาหลีใต้ (ตอนที่ 2)

                    นอนดูทีวี ดูซีรีส์ช่องเคเบิ้ล จน 9 โมงหน่อยๆ รอดูด้วยว่าฝนจะยังตกอีกมั้ย โอเค หยุดแระ ไปอาบน้ำ ออกไปร่อนกัน เย้

                    แต่ว่าต้องเปลี่ยนแผนค่ะ เดิมแพลนเที่ยววันนี้ ต้องไป World Cup Park กับสวนฮานึล ดูต้นไม้ใบหญ้าสวยๆ เก๋ๆ แต่เมื่อคืนฝนตกหนักมาก ไม่อยากจะคิดสภาพ รองเท้าต้องเละเทะแน่ เลยเปลี่ยนไปที่ N Seoul Tower หรือ นัมซานทาวเวอร์ก่อน 
                    ในเว็บไซต์แห่งหนึ่ง จำชื่อไม่ได้ บอกว่า ถ้าไม่ขึ้น Cable Car ก็สามารถนั่ง Shuttle Bus ได้ ขึ้นรถที่ทางออก 3 กับ 9 แต่ป้ายบอกว่าทางออก 4 โอเค ไปตามนั้น ... แต่พอมาถึงทางแยก ตัดสินใจไปทางออก 3 ค่ะ เฮ้ยยย ศึกษาข้อมูลมาแล้ว ไม่ผิดหรอก

                    เดินมาใกล้ถึงทางออก 3 เจอร้านขายของติ่งเกาหลี แม่ม น่ารัก กับดักกูชัดๆ แวะซะหน่อย ^0^ ซื้อของเสร็จก็ขึ้นข้างบนกันค่ะ
                    ขึ้นมาแล้ว แต่ โอ๊ะ!! ไปทางไหนอะ งงดิ งง เห็นคนเดินมาจากทางนั้น งั้นไปทางนั้นแล้วกัน เห็น N Seoul Tower แล้ว อยู่ตรงนั้นไง ไปทางขวาละกัน

                    เดินๆไป เอ๊ะ ทำไมไม่มีคน เอาใหม่ๆ เปลี่ยนไปทางซ้ายละกัน ... ยิ่งเดินขึ้นไป ยิ่งขึ้นเนิน คนเริ่มน้อยอีก สรุปต้องขึ้น Shuttle Bus ตรงไหน?? มือหนึ่งถือแก้วชาเขียว อีกมือก็จะหยิบของในกระเป๋า ยุกยิกๆ ชาเขียวหกเทใส่แขน อิ-ัส!! ด่ากูเนี่ย 
                    รีบหาร้านสะดวกซื้อ เดชะบุญ เจอ 7-11 เข้าไปซื้อทิชชูเปียกก่อน ... เจอคุณน้าคนขาย กำลังจัดของ รุ้งบอกเขาว่า Have a wet tissue. เป็นไงภาษาอังกฤษรุ้ง ^0^ คุณน้าคนขายถามกลับว่า มุล-ทิชชู ... เดชะบุญอีกรอบ การดูซีรีส์วาไรตี้เกาหลีช่วยได้ รู้ว่า มุล หมายถึงน้ำ แล้วก็เนียนๆตอบภาษาเกาหลี ว่า เน่ะ ที่หมายถึง ค่ะ ใช่ค่ะ เนียนๆออกเสียงไป ... คิดว่าจะออกเสียงคล้ายนะ เพราะคุณน้าคนขายรีบพาไปหยิบเลย ^0^

                    ยิ่งเดิน ยิ่งขึ้นเนิน ฝนก็ปรอยอีก ไม่เห็นทางไปแล้ว นอกจากบันได จะขึ้นเหรอ หึ ไม่อะ เปลี่ยนไปขึ้น Cable Car แล้วกัน Shuttle Bus น่จะทางออก 4 จริง ไงล่ะ ไม่เชื่อป้ายเอง ... ระหว่างเดินลง ฝนตกอีก จนต้องพากันหลบตามตึกข้างทาง แต่คนเกาหลีบางคนก็เดินฝ่าฝนไม่สนใจ งงอะ
                    นี่ๆ ลืมบอก คนเกาหลีใต้ ไม่ใส่แมสก์แล้วนะ ใช้ชีวิตปกติแล้ว น้อยมากจะเจอคนใส่ คือ ทุกอย่างเป็นปกติ เหมือนที่เราเคยเห็นในเน็ตช่วงก่อนโควิด-19 ปกติแบบนั้นเลย

                    กลับมายืนที่เดิม ตรงทางออก 3 ดูป้ายว่าเราอยู่ตรงไหน โอ๊ะ เหมือน Cable Car จะต้องเดินตรงไปนะ และในรีวิวบอกว่าให้เดินทางไปขวาของโรงแรมแปซิฟิก แต่ โรงแรมอยู่ไหน ไม่เป็นไรเดินไปก่อน ... ฝนตกอีก โอ๊ยยยย วันนี้เอาร่มมาด้วย กางไม่ต้องหุบกันเลย แล้วโรงแรมแปซิฟิกอยู่ไหน

                    เดินมาเจอป้ายหน้าโรงแรมแห่งหนึ่ง เขียนว่า Cable Car เที่ยวชมนัมซานทาวเวอร์ งั้นที่นี่คือโรงแรมแปซิฟิกสินะ เข้าไปกัน ในหัวคิดว่าขึ้น Cable Car ที่นี่ ... สอบถามกับคุณลุง รปภ. พูดอังกฤษเก่งมาก แกบอกให้ไปชั้น 9 แต่ว่าลิฟต์ใช้ไม่ได้นะ ซ่อมบำรุงอยู่ ต้องเดินขึ้นไปจ้ะ อิรุ้งคือ ฮะ!! ... เดินก็เดิน อยากจะเห็นวิวกรุงโซล อยากจะตามรอย Running Man เห็นมาถ่ายหลายรอบ

                    ถึงแล้วชั้น 9 แต่มันคือบริษัทนำเที่ยวอะ อ้าว ยังไงของกูเนี่ย ไม่เอาอะ ลงอย่างไว และไม่ใช่โรงแรมแปซิฟิกด้วย เฮ้ออออ 
                    เปิดกูเกิลดูรีวิว เขาบอกว่าให้เดินไปจนถึงแยกไฟแดง แล้วเลี้ยวซ้าย จะถึงรถราง ที่พาขึ้นไปยังจุดขายตั๋ว Cable Car นี่ก็เดินไป ... ใช่ป่าววะ ไม่เห็นวี่แววว่าจะเจออะไรเลย หรือมันต้องไปทางนั้น เดินกลับมาใหม่ ... หรือจะไปทางนั้นวะ โอเค เปิด Never หาทางไป พาเดินวน 1 รอบสั้นๆ สรุปไปทางแยกไฟแดงนั่นแหละ นี่ถ้าไม่สงสัยเอง ก็คงถึงแล้ว สภาพ!!

                    เดินใกล้จะถึงรถราง ฝนตกอีก ลมอย่างแรง เมิงงงงง เดินโต้ลม ร่มจะหัก ตัวรุ้งแทบจะเซ ... เคยแซวเพื่อน ที่ตอนนั้นเพื่อนจะไปไต้หวัน ว่า "อย่าเป็นแบบในคลิป เดินโต้ลมแบบนั้นนา เป็นผู้ประสบภัยท่านหนึ่งไม่ได้นา" สุดท้ายกูเองค่ะ ผู้ประสบภัยท่านหนึ่ง

                    รองเท้าผ้าใบเปียกโชกแล้ว กว่าจะเดินถึงจุดรอขึ้นรถราง เจอแม่ลูก กับคู่เพื่อน เข้ามานั่งรอรถรางเหมือนกัน กูค่ะ ระหว่างรอ ก็อ่านป้าย เขียนว่า "วันจันทร์งดให้บริการรถราง" ช่วง 10.00-13.00 น. จำเวลาได้ไม่ชัด แล้ววันนี้คือวันจันทร์ ถอนหายใจแล้ว 1 แล้วยังไงต่ออะ ... ขึ้นบันไดจ้ะ ไป๊
ดับฝัน N Seoul Tower
                    ฝนก็ยังจะต้องอีก เป็นท้อ ... เห็น นทท.กลุ่มเล็กๆ ยืนรออยู่ นี่ก็คิดว่ารอขึ้น Cable Car เหลือบไปเห็นป้าย เขียนว่า "ลมแรงมาก เคเบิ้ลคาร์ งดให้บริการ" ยืนเหม่อมาก TT_TT เอาไงต่อ

                    มีรีวิวบอกว่า นั่งแท็กซี่ขึ้นไปได้ นี่จะไปขึ้นแท็กซี่จอดตรงหน้าพอดี แต่บางรีวิวบอกว่าไม่ให้แท็กซี่ขึ้น ... มองๆไป เห็นคนเดินลงมา เขาเดินลงมาจากไหน แล้วก็มีบางคนเดินขึ้น นี่ก็จะเดินตามไป แต่เดินไปไม่กี่ก้าว หันหลังควับ ไปที่อื่นดีกว่า บัยยย นัมซานทาวเวอร์ ไว้ได้มาอีกในอนาคต ค่อยแจกัน
                    ตอนนี้รองเท้าผ้าใบเปียกชุ่ม จนมีฟองออกมาจากรองเท้า โอ๊ย เปียกเกิ้น เดินตามป้าย เดินตาม Never ยังไงก็ไม่รู้ เดินไปเดินมา ถึงเฉยเลย ... แยกนี้มีตำรวจมาช่วยโบกรถให้ตลอด แต่ก็มีรถบางคัน โนสนโนแคร์เหมือนกัน เห็นคนข้ามทางม้าลาย ยังไม่จอดเลย ... นิสัยเหมือนคนไทยที่แย่ๆ แล้วทำมารังเกียจพวกกู แหม

                    รุ้งเดินไปตามแนวฝั่งขวา ส่วนใหญ่เป็นของแห้ง ขนมของฝาก สาหร่ายซองๆ ... นี่คิดว่าจะหาของหนักๆกินที่นี่แหละ ต้องมีร้านอาหารให้นั่งกินแหละ อยากถอดรองเท้าเช็ดเสียหน่อย เปียก
                    เจอร้านขายออมุก กับโฮต๊อก ... โฮต๊อกนี่ ไม่กินแน่ๆ มันคือแป้งทอด แต่อยากลองกินออมุก เพราะดู Unexpected Business SS2 นั่นแหละ พี่อินซองขายอูด้ง+ออมุก ดูน่ากินมาก ถือเป็น Soft power ได้นะ ดูแล้วอยากกินตาม อันละ 2000 วอน หูยยยยยย อร่อยสุดๆ อธิบายรสชาติไม่ได้ แต่มันอร่อยอะ

                    "อีโม" หรือคุณน้า ภาษาเกาหลี ตักน้ำซุปใส่แก้วกระดาษให้ พร้อมเปลี่ยนจากไม้ยาวเป็นไม้สั้น เพื่อให้กินง่ายๆ ... ใกล้ๆมีเก้าอี้ให้คนนั่งกินด้วย แต่ไม่รู้ของร้านไหน นี่เห็นมีคนนั่ง เลยไปนั่งด้วย ^0^