เที่ยวเกาหลีใต้วันที่ 2 ยังไม่จบ เราไปต่อไปเลยค่ะ
(ตอนที่ 2)
รุ้งนั่งรถเมล์กลับมาจากควังฮวามุน (Gwanghwamun) จากตรงนี้สามารถไปขึ้น Subway สาย 3 สถานีคยองบก ก็ได้ แต่ว่าต้องไปเปลี่ยนสายอยู่ดี เลยนั่งรถเมล์ยาวๆแล้วกัน จริงๆก็ไม่ยาวเท่าไหร่ >0< รถไม่ติดเลยค่ะ บนถนนในโซล เกาหลีใต้ ถ้าจะเทียบกับโตเกียว ญี่ปุ่น (ที่ไปมาเมื่อปี 2017 ง่ะ) ส่วนตัวรู้สึกว่ารถในโซลสัญจรบนถนนมากกว่า
แน่นอน นั่งมาลงป้ายรถเมล์หน้า Seoul Station ป้ายอยู่หน้าสถานี KTX เลย ก่อนเข้าที่พัก เพื่อไปพักขาสักแป๊บ รุ้งจอดที่คาเฟ่เล็กๆ ตรงหัวมุมเลย ร้านสีเหลือง มีหน้าซงฮึงมินโอปป้า คือร้านนั่นแหละ ... คอนเซ็ปต์การไปเที่ยวของรุ้ง คือ อยากกินอะไร กิน!! มาเที่ยวไม่ต้องประหยัด ถ้าอยากประหยัด ไม่ต้องมา ^0^ พนักงานใส่กันเย็นเป็น ITZY ด้วย <3
เดินกลับไปที่พัก หันมาเห็น N Seoul Tower ก็เซ็งเป็ดเซ็งห่าน ลมไม่แรงแล้ว น่าจะขึ้นเคเบิ้ลคาร์ได้แล้ว ตัดใจไม่ไปแระ ขี้เกียจ
กลับมานอนกลิ้งไปกลิ้งมา และจัดการกับรองเท้าเปียกๆ ก็ออกไปร่อนต่อค่ะ ไปกินหมูย่างที่ฮงแดกัน ... วันที่มาถึงโซล แล้วนั่ง Airport Railroad แบบหยุดทุกสถานี มันผ่านสถานี Hongik Univ. ด้วย ฉะนั้นไม่ต้องนั่ง Subway แล้วเปลี่ยนสายให้วุ่นวาย ระหว่างนี้ก็เล็ง Airport Railroad Express ไปด้วย เพราะเดี๋ยววันกลับ จะได้เดินไปถูก
มาถึงสถานี Hongik Univ. สามารถใช้ทางออกได้หลายทาง เพราะข้างบนนั้น คือ ย่านฮงแด หมดเลยทุกคน ร้านที่จะไปกินอยู่ทางออก 3 แต่ก็อยากจะลองดูร้านอื่นด้วย ... ก่อนหน้านั้น เจอร้านข้าวหน้าปลาไหล ก็อยากกินเหมือนกัน และไม่รู้คิดอะไร เปลี่ยนใจจะไปร้านนั้น และอยู่คนทางออก ไม่เป็นไร เดินเล่นไปเรื่อยๆได้
"สยาม" ตรงปทุมวัน ที่ทำใหม่แล้วเขาว่ากันว่า ทำให้คล้ายๆกับฮงแด นี่ว่าถ้าให้เปรียบเทียบ ก็คงไม่คล้ายหรอก สยามพื้นที่แคบไป แต่ที่เหมือนกันสุดๆ คือ มหาวิทยาลัยอยู่ตรงนั้น
ฝนตกอีก ตกไม่จริงจัง แต่ตกทั้งวันจริงๆ เริ่มจะหนาวเหมือนกันแฮะ มันมืดแล้วด้วยนั่นแหละ ... เดินๆไป เจอหนุ่มสาวนัดมาหากัน ไม่รู้ว่าแฟนกันไหม เพราะมีแต่ นศ.หนุ่มสาว วัยรุ่นทั้งนั้น ... พอผู้มาเจอสาวปุ๊บ ถามก่อนเลยว่า "หนาวไหม" เขาพูดเกาหลีนั่นแหละ แต่ฟังออก ... ใช่ค่ะ หนาว กูหนาวไปถึงหัวใจแล้วตอนนี้ แถม Never ยังพาเดินเข้าซอยมืดๆอีก แบตก็จะหมด TT_TT
ทวิตเตอร์
อาจุมม่าบ้าเกาหลีแนะนำร้านนี้ค่ะ สำหรับกินคนเดียว ที่อยากไปเพราะต้องไปเดินเล่นแน่ๆอยู่แล้ว และเหตุผลที่ 2 คือ เจ้าของแอครีวิวว่า มีน้องที่เขารู้จักไปกิน แล้วมีเจอผู้เกาหลี มองกันไปมองกันมา ผู้กินเสร็จและออกไปก่อน พอน้องกินเสร็จออกไปหน้าร้าน เจอผู้คนนี้รอขอเบอร์ ว้ายๆๆ ได้โลไว้แอ้วผู้ละเว้ย โฮะๆ >0<
ตอนรุ้งถึงร้าน ลูกค้ายังไม่เยอะ และพนักงานมีแต่โอปป้า รุ้งบอกเขาให้สอนด้วย แต่เขาไม่ตอบจ้ะ เลยคุยกับพนักงานหนุ่มอีกคน เบ้าหน้าเป็นไอดอลได้ ^_^ สั่งอาหารได้เองในจอเลย มีภาษาอังกฤษค่ะ ที่เลือกเมนูนี้เพราะเห็นราคาถูก และดูในจอคือให้เยอะ แต่ของจริงคือน้อย โอเค กินไปก่อน เดี๋ยวกดสั่งเพิ่ม
เตาสามารถปรับไฟแรง-เบาได้ เหมือนที่ไทยค่ะ แต่กะไฟแรงไม่ถูก ไหม้จ้ะ ...พอสั่งหมูเพิ่ม มันมีหลายปริมาณน้ำหนักบอกชัดเจน แต่ไม่เห็นของจริง รุ้งก็กะไม่ถูก กลัวกดสั่งปริมาณเยอะแล้วกินไม่หมด สรุปสั่งแบบปริมาณน้ำหนักน้อย ก็ได้มา 3 ชิ้นเล็กๆ เออ กูอิ่มก็ได้ กินเอาฟีลเฉยๆ
ขากลับ รุ้งเดินออกฝั่งถนน อ้าว เดินตรงมาเลยก็ได้นี่ Never ให้เข้าซอยทำไม ... วันนี้วันจันทร์ แถมฝนตกด้วย คนเลยดูน้อยๆปะ เพราะอ่านในรีวิว เขาบอกว่า ส.-อา. คนจะเยอะ มีวัยรุ่นมาแสดงความสามารถไรงี้
เดินกลับมาขึ้นรถไฟ ทางออก 3 คือใกล้ร้านจริงๆแหละ แบตก็จะหมด เมื่อยฝ่าเท้ามาก กลับไปเปิดทีวี หาดูรายการ GBRB: Reap What You Sow ดีกว่า
ก่อนจะอาบน้ำ เปิดทีวีไล่หาดูรายการ เจอจริงๆด้วย เราชอบแก๊งของพี่อินซองมากเลย นี่ว่า tVN ตั้งใจอะ ออนแอร์ GBRB: Reap What You Sow กับ Unexpected Business ss3 พร้อมๆกันอะ
**รายการ GBRB: Reap What You Sow มีซับไทยใน VIU
ส่วน Unexpected Business ss3 มีซับไทยที่ disney+ จ้า
ตอนก่อนจะกลับที่พัก แวะร้านสะดวกซื้อ CU ซดเบียร์สักหน่อย เป็นเบียร์แบรนด์เกาหลีใต้ กลืนลงคอ มันก็เบียร์แหละ แต่สักแป๊บ จะรู้สึกหวานในปาก คนละเรื่องกับเบียร์ญี่ปุ่น เบียร์ไทยเลย สรุปเบียร์เกาหลีใต้ คือ ไม่ด้ายยยยย มันบ่แซบบบ ^0^
มาฤดูหนาวทั้งที มันต้องอย่างเง้
เมื่อคืนฝนไม่ตกแล้ว เช้าวันที่ 3 บุษบาตื่นมากับความสดใสค่ะ ตื่นมาจับมือถือก่อนเลย อยากรู้อุณหภูมิเท่าไหร่ เพราะเมื่อคืนรู้สึกเย็นๆ เฮ้ยยยย 3 องศาแหละ วู้ๆ มันต้องอย่างเง้ ท้องฟ้าปลอดโปร่งแจ่มใส สนุกแน่วันนี้ ^_^
มื้อเช้าก็เหมือนเดิมค่ะ รามยอน เพิ่มท็อปปิ้งไส้กรอก ซื้อเกียมไว้ตั้งแต่เมื่อวานค่ำ พร้อมกาแฟกระป๋องจากในกระเป๋าฉุกเฉิน ที่สต๊าฟยกมาให้ ... เช้าๆแบบนี้ ทีวีช่องหลักๆก็แข่งขันกันด้วยรายการข่าวเช้า เหมือนไทยเป๊ะๆ ต่างกันตรงที่ผู้ประกาศอ่านแบบหน้าเคร่งเครียด คีพลุคกันทุกคน และเป็นแบบนั้นทุกช่องค่ะ เขาแยกชัดเจน ว่า อันนี้รายการข่าว ต้องจริงจัง อันนี้รายการทอล์ก คุยสบายๆ
หลังจากดูละครรีรันช่องเคเบิ้ลไปแป๊บ ก็อาบน้ำแต่งตัวออกมาค่ะ วันนี้ออกมาเร็วหน่อย 9 โมงนิดๆ เมื่อวานออกมา 10 โมงกว่า เพราะฝนตก เปิดประตูที่พักออกมา ลมตีหน้าแรงมาก ^0^ ใส่เสื้อแขนยาวกับเสื้อกันหนาวออกมา เดินมาได้แป๊บเดียว ไม่ไหว ต้องกลับไปเอาผ้าพันคอ อากาศเย็นมาก ไม่หนาว แต่เย็นสุดๆ ... แม้จะลงมาที่รถไฟใต้ดินแล้ว ลมก็ยังมุดตามเข้ามานะทุกคน ต้องลงไปถึงชั้นที่รถไฟอะ ถึงจะอุ่นหน่อย
ตั้งแต่มาถึงโซล จะไปเที่ยวตรงไหน ตอนนี้เปลี่ยนแผนหมดทุกอย่าง ไปไม่เรียงกันเลยสักที่ ตอนแรกชั่งใจอยู่ระหว่าง World Cup Park +สวนฮานึล กับ หมู่บ้านบุกชอนฮันอ๊ก จะไปไหนก่อนดี ในใจเทไปทางสวนฮานึลมาก อยากถ่ายรูปต้นไม้ใบหญ้าสวยๆ แต่มันไกล (ก็ไม่ไกลเท่าไหร่) แต่ก็อยากเห็นบ้านโบราณด้วย ... สิ่งที่ทำให้ตัดสินใจได้ คือ มื้อกลางวันค่ะ จะไปกินซุปกิมจิตรงสถานีโซล โอเค ไปหมู่บ้านบุกชอน ค่ะ
นั่งรถไฟใต้ดินไปลงที่สถานี Anguk ค่ะ ทางออก 2 ค่ะ ขึ้นมาแล้วเดินตรงไปเลย ตรงไปค่ะ หันไปเจอป้ายว่าตอนนี้เราอยู่ตรงไหน โอ้โห มีภาษาไทยนะจ๊ะ มีบางคำไม้วรรณยุกต์ผิด เราเห็นนะ ^0^
เดินมาเรื่อยๆ จนถึงแยกสัญญาณไฟค่ะ พอข้ามถนนไปแล้ว ก็ให้เดินตรงไปอีกค่ะ ... การข้ามถนนที่นี่ แม้จะเห็นว่าถนนโล่ง ข้ามได้แล้วก็จริง แต่ถ้าสัญญาณไฟสีเขียวรูปคนเดินยังไม่ปรากฎ ก็ห้ามค่ะ คนเกาหลีเองก็ไม่ทำค่ะ เขาจะรอจนกว่าจะได้สัญญาณ ถึงจะข้ามถนนกัน เพราะงั้นเราก็อย่าทำผิดกฎน้า
จากรูปข้างบน จะเห็นคนใส่ชุดคลุมสีแดง ที่เหมือนชุดกันฝนอะ เขาเป็นเจ้าหน้าที่แนะนำเส้นทางการท่องเที่ยวหมูบ้านบุกชอนฮันอ๊กค่ะ ยืนอยู่ 2 คน ตอนแรกว่าจะไม่ถาม เพราะรุ้งเดินผ่านเขาไปแล้ว แต่สงสัย อยู่ๆก็สงสัย เลยย้อนกลับไปถามค่ะ
รุ้งคุยกับเจ้าหน้าที่ผู้หญิง แล้วเอารูปในกูเกิ้ลให้ดู ถามเขาว่า จะไปดูบ้านแบบนี้ ต้องไปทางไหน เขาถามรุ้งว่า มีแผนที่หมู่บ้านไหม แล้วเขาก็หยิบแผนที่มาให้ เขาพูดอังกฤษเร็วมาก รุ้งฟังไม่ออกสักคำเลย เขพูดๆ แล้วก็เอาปากกาสีๆ ขีดๆไฮไลท์สถานที่น่าสนใจ ทุกคนดูในรูปค่ะ พื้นที่ทั้งหมดนั่น คือหมู่บ้านบุกชอนหมดเลย ป๊าดดดดดด กว้างใหญ่ไพศาล
**ต่อด้านล่างค่ะ 
ฟินเวอร์ 4 วัน 3 คืน เที่ยว "โซล" เกาหลีใต้ (ตอนที่ 3)
รุ้งนั่งรถเมล์กลับมาจากควังฮวามุน (Gwanghwamun) จากตรงนี้สามารถไปขึ้น Subway สาย 3 สถานีคยองบก ก็ได้ แต่ว่าต้องไปเปลี่ยนสายอยู่ดี เลยนั่งรถเมล์ยาวๆแล้วกัน จริงๆก็ไม่ยาวเท่าไหร่ >0< รถไม่ติดเลยค่ะ บนถนนในโซล เกาหลีใต้ ถ้าจะเทียบกับโตเกียว ญี่ปุ่น (ที่ไปมาเมื่อปี 2017 ง่ะ) ส่วนตัวรู้สึกว่ารถในโซลสัญจรบนถนนมากกว่า
แน่นอน นั่งมาลงป้ายรถเมล์หน้า Seoul Station ป้ายอยู่หน้าสถานี KTX เลย ก่อนเข้าที่พัก เพื่อไปพักขาสักแป๊บ รุ้งจอดที่คาเฟ่เล็กๆ ตรงหัวมุมเลย ร้านสีเหลือง มีหน้าซงฮึงมินโอปป้า คือร้านนั่นแหละ ... คอนเซ็ปต์การไปเที่ยวของรุ้ง คือ อยากกินอะไร กิน!! มาเที่ยวไม่ต้องประหยัด ถ้าอยากประหยัด ไม่ต้องมา ^0^ พนักงานใส่กันเย็นเป็น ITZY ด้วย <3
ฝนตกอีก ตกไม่จริงจัง แต่ตกทั้งวันจริงๆ เริ่มจะหนาวเหมือนกันแฮะ มันมืดแล้วด้วยนั่นแหละ ... เดินๆไป เจอหนุ่มสาวนัดมาหากัน ไม่รู้ว่าแฟนกันไหม เพราะมีแต่ นศ.หนุ่มสาว วัยรุ่นทั้งนั้น ... พอผู้มาเจอสาวปุ๊บ ถามก่อนเลยว่า "หนาวไหม" เขาพูดเกาหลีนั่นแหละ แต่ฟังออก ... ใช่ค่ะ หนาว กูหนาวไปถึงหัวใจแล้วตอนนี้ แถม Never ยังพาเดินเข้าซอยมืดๆอีก แบตก็จะหมด TT_TT
เตาสามารถปรับไฟแรง-เบาได้ เหมือนที่ไทยค่ะ แต่กะไฟแรงไม่ถูก ไหม้จ้ะ ...พอสั่งหมูเพิ่ม มันมีหลายปริมาณน้ำหนักบอกชัดเจน แต่ไม่เห็นของจริง รุ้งก็กะไม่ถูก กลัวกดสั่งปริมาณเยอะแล้วกินไม่หมด สรุปสั่งแบบปริมาณน้ำหนักน้อย ก็ได้มา 3 ชิ้นเล็กๆ เออ กูอิ่มก็ได้ กินเอาฟีลเฉยๆ
เดินกลับมาขึ้นรถไฟ ทางออก 3 คือใกล้ร้านจริงๆแหละ แบตก็จะหมด เมื่อยฝ่าเท้ามาก กลับไปเปิดทีวี หาดูรายการ GBRB: Reap What You Sow ดีกว่า
นั่งรถไฟใต้ดินไปลงที่สถานี Anguk ค่ะ ทางออก 2 ค่ะ ขึ้นมาแล้วเดินตรงไปเลย ตรงไปค่ะ หันไปเจอป้ายว่าตอนนี้เราอยู่ตรงไหน โอ้โห มีภาษาไทยนะจ๊ะ มีบางคำไม้วรรณยุกต์ผิด เราเห็นนะ ^0^
รุ้งคุยกับเจ้าหน้าที่ผู้หญิง แล้วเอารูปในกูเกิ้ลให้ดู ถามเขาว่า จะไปดูบ้านแบบนี้ ต้องไปทางไหน เขาถามรุ้งว่า มีแผนที่หมู่บ้านไหม แล้วเขาก็หยิบแผนที่มาให้ เขาพูดอังกฤษเร็วมาก รุ้งฟังไม่ออกสักคำเลย เขพูดๆ แล้วก็เอาปากกาสีๆ ขีดๆไฮไลท์สถานที่น่าสนใจ ทุกคนดูในรูปค่ะ พื้นที่ทั้งหมดนั่น คือหมู่บ้านบุกชอนหมดเลย ป๊าดดดดดด กว้างใหญ่ไพศาล