เราแต่งงานกับสามีมา10 ปี มีลูก 2 คน สามีไม่เคยซัพพอร์ตเราเลยเราก็ไม่ว่าอะไร เพราะเราซัพพอร์ตตัวเองได้สบายๆ แต่เรามีลูก2คน สามีกับเราอยู่คนละที่ สามีจะกลับบ้านอาทิตย์ละครั้ง เราจะเป็นคนดูแลลูกทุกอย่าง ลูกทั้งสองคนอยู่ในวัยกำลังเรียน ค่าใช้จ่ายก็จะมากหน่อย ค่าเทรม ค่าเสื้อผ้า ของเล่น ของใช้ จิปาถะมากมาย และลูกต้องกินทุกวัน การออกจากบ้านทุกครั้งต้องมีค่าใช้จ่าย สามีไม่เคยถามถึงค่าเทรมลูกเลย ต้องทวงทุกครั้ง ช่วยจ่ายบ้างไม่จ่ายบ้าง ส่วนค่าใช้จ่ายอื่นๆไม่ต้องพูดถึงไม่เคยซื้ออะไรให้ลูกเลย วันเกิดลูกไม่เคยซื้อเค้กหรือมีของขวัญให้ลูกเลย แทบจะเจียดเงินให้ลูก เราต้องบอกทุกครั้งว่าให้เงินลูกบ้างนะ ถึงจะให้ลูกครั้งละ 100-200 นานๆที เราและสามีมีงานประจำทั้ง2คน เงินเดือน 30,000++ทั้งสองคน เราดูแลค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน พาลูกไปเที่ยวทุกทริปเราเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดแม้กระทั้งส่วนของสามี เวลาไปกินข้าวนอกบ้านทุกครั้งเราจะเป็นคนจ่าย เพราะเวลาจ่ายเงินเขาไม่เคยถามว่าเท่าไหร่ แต่เป็นคนสั่งอาหารตลอด แต่เวลาสามีกลับบ้านมาจะมีหน้าที่เป็นพ่อบ้านทำกับข้าวให้ลูกกิน เล่นกับลูก แบบพ่อที่ดี รักลูกแหละ พาลูกออกไปเดินห้าง เล่นของเล่น กิน ช้อปปิ้งของลูก แต่การเป็นพ่อที่รักลูกของเขาคือมีเราซัพพอร์ตค่าใช้จ่ายทั้งหมด พอเราพูดถึงเรื่องค่าใช้จ่ายลูก ก็บอกว่า ก็คนมันไม่มึ และจบด้วยการทะเลาะกัน แยกย้ายกันไปทำงาน วนลูปอยู่แบบนี้ เราเหนื่อย เราจะทำยังไงดี เราจะเลิกก็ไม่รู้จะตอบลูกว่ายังไงเพราะเขาก็รู้เรื่องหมดแล้ว จะบอกลูกว่าเลิกกันเพราะเรื่องเงินมันเหมือนเราเห็นแก่ตัว เราสงสารลูก และเราก็สงสารตัวเอง😭😭
สามีไม่เคยซัพพอร์ตเราและลูกเลย