เรามีแฟนคนแรกตอนอายุ 29 ปี แต่ทางบ้านไม่ยอมรับ และมีเหตุทำให้เลิกกันไป แฟนคนนี้เรารักมาก เพราะเป็นคนแรกของเรา ตอนเลิกกันใหม่ๆเราเสียใจ นอนร้องไห้ทุกคืนหาทางตัดใจไม่ได้ เราเลยพยายามหาแฟนใหม่ จนได้แฟนใหม่สมใจ แฟนใหม่เราเค้าเจ้าชูบอกหากเรายังไม่แต่งงานกัน เราต่างมีอิสระนะ เค้าคุยกับสาวอื่นสิบกว่าคน และพาผู้หญิงมานอนบ้านด้วย เค้าบอกจะหยุดต่อเมื่อเราแต่งงานกัน ซึ่งทางบ้านเราก็ไม่ค่อยชอบแฟนคนนี้อีกเพราะเค้ากินเหล้า บอกให้ดูไปยาวๆ แต่ที่เรายังคบอยู่เพราะอย่างอื่นเค้าดี เค้าบอกตลอดว่าจะหยุดแน่นอนเราเลยทนค่ะ จนวันหนึ่งแฟนเก่ามาขอคืนดี เราก็เลยบอกว่ามีแฟนใหม่แล้ว แฟนเก่าเราบอกว่าไม่เป็นไร เราเป็นโลกอีกใบก็ได้ ในใจก็ดีใจมากที่เค้ากลับมาก เล่นคบกับแฟนเก่าต่อ โดยที่ไม่รู้สึกผิดกับแฟนใหม่เพราะแฟนใหม่เราไม่ได้คบเราคนเดียวเหมือนกัน แต่สมองบอกว่ามันผิดนะ มันไม่ดี แฟนเก่าถ้าไม่ติดครอบครัวเราเราคงเลือกแล้วเพราะเค้าเป็นคนดี แต่จน ทีลูกติด ทางบ้านไม่มีวันยอมรับ ส่วนแฟนใหม่ ขี้เหล้า เจ้าชู แต่หน้าที่การงานดี ทางบ้านเรายังพอให้โอกาสคบ และมีโอกาสได้แต่งงานกัน เราควรเลือกทางไหนดี เลือกแฟนเก่า พ่อแม่บอกอับอาย ญาติพี่น้องตัดขาดเรา บอกรับไม่ได้ เลือกคนใหม่อนาคตเราไม่รู้จะต้องทุกข์ไปถึงไหน เหมือนกัน จริงๆทางบ้านไม่อยากให้เรามีแฟนด้วยซ้ำบอกอยู่คนเดียวดีแล้ว แต่เราอยากมีไง เราอยากมีคนดูแลยามทุกยามสุข ควรทำไงดีคะ พึ่งเข้าใจนางวันทองก็วันนี้แหละ 555
เราผิดมากไหมที่ยุ่งกับแฟนเก่าอยู่