วรรณคดีเปรียบเทียบ เป็นปริญญาโท ใบที่ 1 ที่เรามี ตอนเรียนเรามีความสุขมากเพราะได้เรียนสิ่งที่สนใจ
วรรณกรรมเป็นกลไกสำคัญในการสร้างสุนทรียะและเพิ่มพูนสติปัญญาให้คนในสังคม ในแบบการเรียนรู้ผ่านสื่อศิลปะ

แต่ขณะเดียวกัน เราก็ไม่ชอบตัวเองเท่าไหร่ แม้ว่าจะทำให้มั่นใจมากขึ้น เวลาทำความเข้าใจวรรณกรรมหรือ ศิลปะแขนงต่างๆ
เราก็เกลียดความ sensitive และความอ่อนแอที่เกิดขึ้น จากการเรียนทางอาร์ต เพราะทำให้เราใช้ชีวิตในโลกภายนอกได้ลำบากพอสมควร 
รวมถึงเป็นหลักสูตรที่ไม่เน้นไปในทาง practical แบบจบไปก็จะทำงานเป็น
แต่ช่วยฝึกทักษะคิดวิเคราะห์ เปิดโลกทัศน์ เข้าใจมุมมองที่หลากหลาย
 
เนื้อหาวิชาจะเป็นการเปรียบเทียบวรรณกรรมระหว่างประเทศ และอิทธิพลของศาสตร์แขนงอื่นต่อวรรณกรรม
นำไปต่อยอดได้ ถ้าอยากเป็นอาจารย์ หรือ ทำงานด้านการเขียนเชิงสร้างสรรค์  หลักสูตรสอนด้านการอ่านมากกว่าการเขียน
สอนด้านองค์ความรู้กลไกวรรณกรรมอย่างแตกฉาน สอนวิธีการใช้ความรู้-ข้อมูลที่เกี่ยวข้อง 
เพื่อเข้าถึงวรรณกรรมได้ลึกซึ้งมากขึ้น ไม่ได้เพื่อบอกว่า วรรณกรรมประเทศไหนดีกว่า
แต่เป็นกระจกสะท้อนให้แก่กัน ได้เห็นเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของวรรณกรรมแต่ละชาติ รวมถึงจุดที่ต่าง จุดที่เหมือน
จุดที่ได้รับอิทธิพลระดับนานาชาติ  และ การปรับเปลี่ยนวรรณกรรมเป็นศิลปะในรูปแบบต่างๆ

หลายคนอาจจะรู้สึกว่า ทุกวันนี้ เราก็รู้เรื่องราวข้อเท็จจริงมากพออยู่แล้ว ทั้งข่าว ทั้งประวัติศาสตร์
ขอตอบว่า มีความต่างระหว่างข้อเท็จจริงที่ถูกเรียบเรียง กับ งานศิลปะจากโลกในจินตนาการที่ผ่านการถักทอเพื่อถ่ายทอด
เมื่อคุณอ่านเรื่องพรหมลิขิต ต่างจากคุณอ่านประวัติศาสตร์อยุธยา ไม่ว่าในเชิงรสชาติ ระดับความซับซ้อน และวัตถุประสงค์ของการอ่าน