ผมขอพื้นที่ระบายความรู้สึกตัวเองหน่อยนะครับ
คือผมได้ขออนุญาตแจ้งลาป่วยเนื่องด้วยเป็นไข้เลยแจ้งกับหัวหน้างานไปตั้งแต่เช้าตรู่ (7 โมงเลยเพราะกลัวว่าเขาจะเข้าใจว่าเราตื่นสายแล้วไม่ยอมไปทำงานเพราะเริ่มงาน 8 โมง) แล้วก็เหมือนหัวหน้าจะมีท่าทีที่ไม่โอเค เราจึงหวังดีว่าถ้าหากมีงานอะไรต้องขับไปส่งจำเป็นจริงๆเดี๋ยวเราสามารถไปได้แต่ขอตรวจโควิดก่อน ให้เป็นที่เรียบร้อยก่อน หัวหน้าจึงสวนเรากลับมาว่ามันไม่มีใครเป็นกันแล้วโควิดอย่าอ้างไปเรื่อย ป่วยก็ไปนอน เราเลยรู้สึกแบบ แย่ เฟวมาก คือเราไม่เข้าใจว่าเราพูดอะไรผิดไปหรอ เราหวังดี เพราะเราไม่อยากให้คนอื่นติดไข้เรา เราหวังดีจะฝืนทำงานฝืนขนของเร่งด่วนให้ เราหวังดีเพราะเห็นว่าที่บ้านหัวหน้ามีลูกเล็ก 2 คน เราก็กลัวถ้าเกิดทำหัวหน้าติดไข้เราเขาอาจจะเอาไปติดลูกเขาซึ่งมันอันตรายมากๆ เราไม่ใช่คนเหลวไหลเลย คืออย่างน้อยๆก็ลากิจหรือป่วยพยายามไม่เกินเดือนละ 1 ครั้ง เราลาตามกฏหมายบังคับยังไม่ถึงครึ่งเลยต่อปี ผมเลยสงสัยว่ามุมมองของบอสเขาถูกแล้วใช่ไหมที่พูดว่า อ้าง กับผมแล้วต่อไปนัผมไม่ควรไปเสนอตัวแคร์อะไรคนอื่นอีกแล้วใช่ไหม ผมเห็นว่าเขาถือเป็นคนมีพระคุณคนนึงกับผมสมัยก่อนก็ยังอยาก ตอบแทนเขาอยู่ แต่นับวันๆผมเริ่มคิดว่าเขาไม่พอใจผมเข้าไปทุกวันๆ😢