ฉันเป็นคนกินยาก ระบายความรู้สึก

เริ่มต้นเมื่อไหร่ไม่แน่ใจ แต่จำความได้คือ เวลาจะกินข้าว จะไม่มีความสุข เพราะไม่ชอบกิน รู้สึกเกลียดที่ต้องกินข้าว ทำไมต้องกิน คนเราอยู่ได้ด้วยวิธีอื่นไม่ได้เหรอ ทำไมต้องกินข้าว เบื่อมาก อาการนี้ ทำให้ น้ำหนัก 45-46 มาตลอด เพราะมีปัญหากับการกิน อยากขยายความ ความเกลียดการกิน เช่น หมูกระทะ ชาบู อะไรที่เป็นบุฟเฟ่ ที่ต้องกินเยอะๆ รู้สึกไม่อยากไปกิน แต่บางครั้งก็ต้องจำใจ เพราะเป็นความต้องการของคนกลุ่มมาก 1 ปี กินหมูทะ ไม่ถึง20ครั้ง บางทีอาจจะไม่ถึง10ครั้ง ถ้าไม่นับเหตุจำเป็นที่ต้องไป  อาหารตามสั่ง เป็นอะไรที่ลำบากใจที่สุด ตอนสมัยเรียน จะเลือกสั่งแบบ หมูทอดกระเทียม แต่บางร้านจะเป็นหมูทอดแบบน้ำๆ แล้วเกลียดมาก จะอ้วก กินได้เฉพาะหมูทอดแบบแห้งๆบางๆ ผัดกระเพราถ้าใส่อะไรมาแปลกๆคือไม่กินเลย แล้วก็ไม่ชอบกินก๋วยเตี๋ยว เกลียดมาก แต่ต้องกิน เพราะเพื่อนร่วมงานชอบกิน ก็ต้องไป ถ้าถามว่าไม่ชอบกิน แล้วจะทำยังไง ก็สั่งกินปกติ แต่กินให้พอเข้าสังคมได้ คำสองคำ ก็เนียนพูดคุยไป ให้ไม่อึดอัด แล้วก็พวกแกงที่แปลกๆผัดที่มีเครื่องเยอะๆ น้ำฉ่ำๆ ไม่ไหว พักก่อน ไข่เจียวที่ใส่หมูสับเกลียดกลิ่นมันสุดๆ ฝืนกินไม่ไหวจริงๆ  หลายคนอ่านมาถึงตรงนี้แล้ว อาจจะสงสัยว่า ไม่ชอบกินหลายอย่างขนาดนี้ ใช้ชีวิตยังไง คำตอบคือ ใช้ชีวิตแบบเป็นทุกข์ กินอาหารจืดๆ ซ้ำๆ เดิมๆ กินน้อย อดข้าวเย็นบ่อยมาก เพราะไม่อยากกิน ข้าวเช้านี่ทรมานมาก เพราะมันจำเป็นต้องกิน แล้วต้องพยายามหาอะไรมากินทั้งที่ใจไม่อยากกิน โคตรทรมานใจ ตอนแรกเคยคิดว่าชอบแกงจืด แต่หลังๆมา เริ่มกินไม่อร่อย ไม่รู้ทำไม อยากกินได้หลายๆอย่าง อยากมีความสุขกับการกิน อยากกินทุกอย่าง ไม่อยากเป็นแบบนี้ บางคนบอกก็กินสิ แต่มันกินไม่ได้จริงๆ แค่ได้กลิ่น มันก็ยัดลงคอไม่ได้แล้ว นอกจากกินยากแล้ว ยังมีเกลียดกลิ่นอาหารอีก จะร้องไห้ ยิ่งพวกของมันของทอด นี่คือนรกชัดๆ อย่าเอาฉันไปไกลเลย เวียนหัวจะแย่ แต่มีหนึ่งอย่างที่ชอบกิน คือ ทุเรียน แต่ต้องเป็นทุเรียน กรอบนอกนุ่มใน เละๆกินไม่ได้ สุกครีมก็กินไม่ได้ โอ้ยยจะบ้า ยิ่งพิมพ์มา ยิ่งนึก มีแต่เรื่องแย่ๆ ตอนนี้นั่งกินข้าวไข่เจียวปูอยู่ กินได้ครึ่ง คือพยายามมาก เพราะจะปวดท้อง ถ้าไม่กินเลย